1) Για να κάνεις «αντίσταση» στον αντιρατσιστικό νόμο
Η επιθετική ξενοφοβία γίνεται όλο και περισσότερο ταμπού από τότε που προφυλακίστηκαν οι (αν)εγκέφαλοι της Χρυσής Αυγής. Ταμπού αρχίζει να γίνεται και ο αντισημιτισμός λόγω της προσπάθειας για βελτίωση των σχέσεων της χώρας με το Ισραήλ και την απανταχού εβραϊκή διασπορά. Για τους παράγοντες της λεγόμενης «λαϊκής δεξιάς» όπως ο εκλεγμένος με τη ΝΔ βουλευτής Νίκος Νικολόπουλος και διάφοροι μητροπολίτες, οι εκδηλώσεις αποστροφής προς τους ομοφυλόφιλους είναι το μόνο χαρτί που τους έχει μείνει για να παραμείνουν στον αφρό ως «αντιστασιακοί» του αντιρατσιστικού νομού που απειλεί «τα ιερά και τα όσια» του έθνους. Με αυτό τον τρόπο διατηρούν την επαφή με τη βάση τους προβάλλοντας μια προκατάληψη με δήθεν θρησκευτικό «άλλοθι». Οι συνεχείς χυδαίες παρεμβάσεις τους υπενθυμίζουν σε όλους τους υπόλοιπους ότι ένας αντιρατσιστικός που δεν θα προστατεύει τους ομοφυλόφιλους, αμφί και τρανς πολίτες πολύ απλά δεν έχει κανένα νόημα...
2) Γιατί σε αυτή την κυβέρνηση όλοι κάνουν το ίδιο
Δεν πρέπει να μας κάνει εντύπωση που δεν βρέθηκε κανείς στο προεδρείο της Βουλής να τραβήξει το αφτί του βουλευτή Αχαΐας που με τη φράση "Ευρώπη των π**σταριών" πρόσβαλλε απρόκλητα μέσω Twitter τον αρχηγό μιας ξένης κυβέρνησης. Ούτε ότι η κυβέρνηση περιορίστηκε να απαντήσει στον πρωθυπουργό του Λουξεμβούργου με τη φράση «Einai psekasmenoi», ενδεικτική της πολιτικής «σοβαρότητας» με την οποία αντιμετώπισε το θέμα. Πως θα μπορούσε να γίνει αλλιώς αφού ανάλογης ποιότητας εκφράσεις φέρεται να χρησιμοποίησε μέσα στη Βουλή και ο ίδιος ο πρόεδρός της Βαγγέλης Μεϊμαράκης. Αντίστοιχη φήμη που ουδέποτε επιβεβαιώθηκε αλλά ούτε και διαψεύστηκε έχει κυκλοφορήσει και για τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Βαγγέλη Βενιζέλο. Τέλος, μόλις πριν από λίγους μήνες o τότε δήμαρχος Πειραιά Βασίλης Μιχαλολιάκος είχε δηλώσει «μακριά από μένα οι ομοφυλόφιλοι» χωρίς καμία αντίδραση και χωρίς αυτό να τον εμποδίσει να διεκδικήσει ξανά τον δήμο για λογαριασμό της ΝΔ...
3) Γιατί το κάνει και ο Πούτιν
Δεν είναι μυστικό ότι όσο εντείνεται ο ανταγωνισμός Ρώσων και Ελλήνων ορθοδόξων στο Άγιο Όρος, την ανατολική Ευρώπη και αλλού, τόσο πιο συχνές γίνονται οι ομοφοβικές παρεμβάσεις Ελλήνων ιεραρχών που δεν θέλουν να μείνουν πίσω σε σχέση με τους Ρώσους συναδέλφους τους. Το σήμα έδωσε πριν ένα χρόνο ο ίδιος ο Οικουμενικός Πατριάρχης που δεν μας έχει συνηθίσει σε ανάλογες δηλώσεις. Αντίστοιχα, η πιο διαλλακτική στάση που φαίνεται να τηρεί ο πάπας Φραγκίσκος για το θέμα της ομοφυλοφιλίας μάλλον "ερεθίζει" περισσότερο τους ορθόδοξους δεσποτάδες που θέλουν να κερδίσουν αντι-παπικά εύσημα. Επίσης δεν είναι μυστικό ότι αρκετοί πολιτικοί στην Ελλάδα και την υπόλοιπη Ευρώπη βλέπουν με ενδιαφέρον τις προσπάθειες της κυβέρνησης Πούτιν να εκμεταλλευτεί την ομοφοβία της ρωσικής κοινής γνώμης προκειμένου να την αποπροσανατολίσει και να υψώσει τείχος απέναντι στις δυτικές επιρροές...
4) Γιατί, σιωπηλά, ούτε ο Συ.Ριζ.Α στηρίζει τον αντιρατσιστικό νόμο
Σε μια είδηση που πέρασε απαρατήρητη, έξι βουλευτές του Συ.Ριζ.Α κατέθεσαν πριν δύο εβδομάδες πέντε τροπολογίες στο υπό συζήτηση αντιρατσιστικό νομοσχέδιο που, αν ισχύσουν, ανατρέπουν εντελώς το πνεύμα του νόμου που σκοπό έχει την τιμωρία της δημόσιας διέγερσης μίσους σε βάρος μειονοτήτων. Συγκεκριμένα θεωρούν ότι κάτι τέτοιο θα ήταν «αόριστο, προβληματικό και ανεφάρμοστο» και ότι «πρέπει να τιμωρούνται πράξεις και όχι ιδέες, θεωρίες ή απόψεις» αφού σκοπός είναι «η δίωξη της αξιόποινης συμπεριφοράς και όχι η δίωξη του φρονήματος». Προτείνουν λοιπόν να αλλάξει εντελώς το νομοσχέδιο προκειμένου να τιμωρούνται πιο αυστηρά μόνο τα ρατσιστικά εγκλήματα και οι βίαιες επιθέσεις. Ξεχνούν προφανώς ότι όλα αυτά τιμωρούνται ήδη από τον νόμο, ενώ ειδικά για τα εγκλήματα με ρατσιστικά ή ομοφοβικά κίνητρα ισχύουν αυξημένες ποινές (από το 2008) και απαγόρευση αναστολής ποινών για τους δράστες (από το 2013). Είναι ενδεικτικό όμως ότι καμία πολιτική δύναμη δεν ενδιαφέρεται να μπει ένας φραγμός στον κατήφορο που έχει πάρει ο δημόσιος λόγος τα τελευταία χρόνια, αφού όλοι φοβούνται ότι μπορεί να πληρώσει τη νύφη κάποιος «δικός τους».
5) Γιατί και οι ακτιβιστές δίνουν το κακό παράδειγμα
Είναι δύσκολο να διαμαρτυρηθείς, πόσο μάλλον να προσφύγεις δικαστικά, επειδή ο τάδε βουλευτής χρησιμοποίησε τη λέξη «π**σταριά» για να προσβάλλει έναν ομοφυλόφιλο όταν υπάρχουν γκέι ομάδες που χρησιμοποιούν την ίδια ακριβώς λέξη στην επωνυμία τους, ακτιβιστές που τη μοστράρουν ως τίτλο σε άρθρα τους κτλ. Περιττό βέβαια να παρατηρήσουμε ότι οι ίδιοι άνθρωποι ποτέ δεν θα χρησιμοποιούσαν μια αντίστοιχη έκφραση για να αναφερθούν στις γυναίκες, τους μαύρους κτλ. Προφανώς κάποιοι θεωρούν ότι είμαστε ακόμα στη δεκαετία του '70 και ότι έχει κάποιο νόημα να χρησιμοποιούν κακές λέξεις για να «τη σπάσουν στους μικροαστούς». Όλο αυτό πασπαλισμένο με δήθεν γλωσσικές θεωρίες περί «εξουδετέρωσης της αρνητικής σημασίας» που έχει η λέξη, οι οποίες τελικά το μόνο που κάνουν είναι να ανάβουν το πράσινο φως σε οποιονδήποτε θέλει να τη χρησιμοποιήσει με την κυριολεκτική, προσβλητική σημασία της ή όπως αλλιώς γουστάρει...
Αφίσα γαλλικών οργανώσεων σε δική μου μετάφραση
6) Γιατί έχει φτάσει 2014 και ακόμα συζητάμε για σύμφωνα συμβίωσης και άλλα κουραφέξαλα
Υπενθύμιση προς όσους θέλουν να υπερασπιστούν τους ομοφυλόφιλους με αφορμή το πρόσφατο επεισόδιο Νικολόπουλου, τις δηλώσεις των παπάδων κτλ: Το αίτημα είναι να ισχύσει ο πολιτικός γάμος για όλους. Η επιμονή στο να προβάλλεται ως «λύση» η ψήφιση ενός συμφώνου συμβίωσης σημαίνει απλώς ότι δεχόμαστε πως κάποιοι θα παραμείνουν εσαεί πολίτες Β' κατηγορίας με λιγότερα δικαιώματα. Ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου δεν θα υπογράψει κάποιο συμβολαιογραφικό σύμφωνο αλλά σκοπεύει να παντρευτεί τον σύντροφό του, αφού στο Λουξεμβούργο ο σχετικός νόμος ψηφίστηκε τον περασμένο Ιούνιο. Οι δυο τους θα είναι επίσημα και με τη βούλα του νόμου σύζυγοι, όχι «συγκάτοικοι».
13°
