Πολιτικη & Οικονομια

Η ντροπή της κοινωνίας και η κοινωνία της ελπίδας

Η εικόνα των συμμαθητριών και των συμμαθητών της διεμφυλικής μαθήτριας είναι μια φωτεινή αχτίδα στη μαυρίλα της βίαιης εποχής μας

Γιάννης Μεϊμάρογλου
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Σχόλιο για την επίθεση του καθηγητή σε διεμφυλική μαθήτρια που φόρεσε φούστα και την αντίδραση των συμμαθητριών και συμμαθητών της σε σχολείο στο Ίλιον.

Αποφάσισε να μην προσποιείται πια ότι είναι κάτι άλλο από αυτό που ένιωθε ότι ήταν. Έβαλε τη φούστα και πήγε στο σχολείο. Έτσι αισθανόταν καλύτερα και ήθελε να το δείξει σε όλα τα παιδιά, σε όλο τον κόσμο.

Ο καθηγητής δεν άντεξε το θέαμα. Αλίμονο αν μπορούσε ο καθένας να φοράει ότι θέλει εκθέτοντας το σπίτι του, το σχολείο του, την κοινωνία ολόκληρη. Ποτέ δεν κατάλαβε γιατί χρειαζόταν το μάθημα του σεξουαλικού προσανατολισμού στο σχολείο. Δεν κρατήθηκε άλλο, ήταν καθηγητής και είχε χρέος να μην αφήσει την προσβολή να περάσει έτσι. Πλησίασε και φώναξε φάτσα φόρα μπροστά σε όλους: «Είσαι η ντροπή της κοινωνίας»

Η διαφορετικότητα δεν πέρασε ποτέ εύκολα σ’ αυτό τον τόπο. Συκοφαντήθηκε, πολεμήθηκε, εξοβελίστηκε. Τα διάφορα στερεότυπα και οι κάθε λογής προκαταλήψεις κοινωνικές, θρησκευτικές, εθνικιστικές, σεξουαλικές έχουν εξελιχθεί σε απαραβίαστα ιερά και όσια που κρατάνε την κοινωνία δέσμια μιας αναχρονιστικής και σκοταδιστικής μερικές φορές ομηρίας.

«Ντροπή της κοινωνίας» δεν είναι βέβαια το παιδί που τόλμησε να δηλώσει με την πράξη του το πραγματικό φύλο που βιώνει. Ντροπή της κοινωνίας είναι τα φαινόμενα της βίας που πληθαίνουν καθημερινά στη ζωή μας εκπέμποντας μια ασφυκτική δυσοσμία. Ντροπή της κοινωνίας είναι οι δολοφονίες και οι βιασμοί γυναικών, οι δολοφονίες νέων επειδή υποστηρίζουν άλλη ομάδα, ο κάθε μορφής εξαναγκασμός και η κακοποίηση.

Η εικόνα των συμμαθητριών και των συμμαθητών της διεμφυλικής μαθήτριας που αποφάσισαν να διαμαρτυρηθούν για την απαράδεκτη συμπεριφορά του καθηγητή δείχνοντας την αλληλεγγύη τους με το σύνθημα «τα ρούχα δεν έχουν φύλο» είναι μια φωτεινή αχτίδα στη μαυρίλα της βίαιης εποχής μας. Είναι το αισιόδοξο μήνυμα ότι η κοινωνία της ντροπής θα γίνει η κοινωνία της ελπίδας.