Πολιτικη & Οικονομια

Ελληνάρες:Από τους «αγανακτισμένους» στους «αυτόχθονες ιθαγενείς»

Ποιο είναι το βασικό χαρακτηριστικό του Ελληνάρα; Η ψευδαίσθηση ότι ο ίδιος είναι το κέντρο του κόσμου.

Μάνος Βουλαρίνος
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Ο Μάνος Βουλαρίνος γράφει για τους Έλληνες αυτόχθονες ιθαγενείς - Το βασικό χαρακτηριστικό του Ελληνάρα και πώς λειτουργούν στην κοινωνία.

Οι συμπολίτες που τον τελευταίο καιρό συστήνονται ως Έλληνες αυτόχθονες ιθαγενείς (δηλαδή περίπου ως ελληνικοί Έλληνες της Ελλάδας) δεν είναι καθόλου καινούργιο φρούτο κι ας φαίνονται ως τέτοιο. Στην πραγματικότητα είναι απλώς η ακραία μορφή του πανταχού (και διαχρονικά) παρόντα Ελληνάρα και υπό αυτήν την έννοια ο πλεονασμός στον τίτλο τους πιθανόν να είναι απολύτως δικαιολογημένος.

Ποιο είναι το βασικό χαρακτηριστικό του Ελληνάρα; Η ψευδαίσθηση ότι ο ίδιος είναι το κέντρο του κόσμου. Αυτή η ψευδαίσθηση που με τη σειρά της οδηγεί στις βασικές του πεποιθήσεις: το δίκιο ταυτίζεται με το ατομικό του συμφέρον, οι γύρω του ζηλεύουν να τον βλέπουν στο κέντρο του κόσμου και άρα θέλουν πάντα το κακό του, η οργανωμένη κοινωνία δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένας τρόπος που έχουν βρει (οι γύρω του που θέλουν το κακό του) για να τον κοροϊδέψουν.

Έτσι, οτιδήποτε τον ξεβολεύει δεν είναι απλώς ενοχλητικό, αλλά εντελώς άδικο. Οποιοσδήποτε του περιορίζει την απόλυτη (και συνήθως μέχρι αυθαιρεσίας) ελευθερία κινήσεων δεν είναι απλώς δυσάρεστος, είναι κάποιος που τον μισεί προσωπικά και έχει σχέδιο εναντίον του. Κάθε νόμος που δεν εξυπηρετεί τον ίδιο είναι ένας νόμος στον οποίο έχει κάθε δικαίωμα να μην συμμορφωθεί.

Όλα τα παραπάνω μετατρέπουν την κοινωνία σε μια αρένα μονομάχων που διαγωνίζονται σε αντικοινωνικές συμπεριφορές οι οποίες δεν εκλαμβάνονται ως ατομικά συμφέρουσες παραβάσεις αλλά ως απαραίτητες πράξεις απόδοσης δικαιοσύνης: η φοροδιαφυγή, οι ανασφάλιστοι εργαζόμενοι, οι παραβάσεις του ΚΟΚ, οι πολεοδομικές αυθαιρεσίες, ο βανδαλισμός του δημόσιου χώρου και γενικά κάθε παγαποντιά ή παραβατική συμπεριφορά είναι για τον Ελληνάρα μια άσκηση δικαιωμάτων τα οποία η κοινωνία, ο νόμος, οι ξένοι, οι κακοί, οι νεοφιλεύθεροι, οι μετανάστες, η νέα τάξη πραγμάτων και γενικά όλοι οι άλλοι, προσπαθούν να του στερήσουν.

Η πιο μαζική έκφραση του Ελληναραδισμού στον 21ο αιώνα ήταν φυσικά το αντιμνημονιακό «κίνημα» των «αγανακτισμένων» και η κορυφαία πολιτική του στιγμή το δημοψήφισμα του 2015. Οι Έλληνες αυτόχθονες ιθαγενείς δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια γκροτέσκα εξέλιξη αυτού του κινήματος και αυτής της πολιτικής στιγμής. Δεν είναι τίποτα περισσότερο από την έκφραση της βεβαιότητας ότι όχι μόνο δεν υπάρχει κανένας λόγος να προσαρμοστούμε στην πραγματικότητα αλλά μπορούμε και να υποχρεώσουμε την πραγματικότητα να προσαρμοστεί στις ορέξεις και το συμφέρον μας και μάλιστα με τον λιγότερο κοπιαστικό τρόπο.

Οι συμπολίτες οι οποίοι πιστεύουν ότι αρκεί να δηλώσουν ότι δεν εμπιστεύονται τους θεσμούς του κράτους για να μην έχουν οι θεσμοί του κράτους καμία εξουσία ή δικαιοδοσία πάνω τους δεν πιστεύουν κάτι εντελώς διαφορετικό από όσους πίστεψαν ότι ένα δημοψήφισμα, δηλαδή η έκφραση μιας επιθυμίας, θα μπορούσε να αναστήσει μια κατεστραμμένη οικονομία ή να κάνει τη διαδικασία της διάσωσης της λιγότερο οδυνηρή.

Φυσικά οι «αυτόχθονες ιθαγενείς» είναι πολλοί λιγότεροι από όσους τους πρώτους 7 μήνες του 2015 πίστεψαν ότι οι γάιδαροι πετούν, αλλά αυτό συμβαίνει κυρίως λόγω μιας γραφικότητας η οποία διαπιστώνεται ακόμα και από όσους τους μοιάζουν (ίσως και επειδή η οικονομία είναι λιγότερο κατανοητή από την υγεία). Κατά τα άλλα, αυτά που με ακραίο τρόπο εκφράζουν είναι πεποιθήσεις που δεν ήταν και δεν είναι ξένες για ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας: οι αρχές θέλουν εξ ορισμού το κακό μας, οι ξένοι θέλουν να μας καταστρέψουν, οι διεθνείς οργανισμοί θέλουν να μας παρασύρουν, όλοι οι φορείς λένε ψέματα, πίσω από οτιδήποτε συμβαίνει, ακόμα και πίσω από φυσικές καταστροφές ή πανδημίες, υπάρχει ένα σχέδιο το οποίο πάντα είναι σε βάρος μας, οι νόμοι και γενικότερα οι κανόνες είναι πάντα εναντίον μας, η ευκολία και το ατομικό πρόσκαιρο (το εύκολα αντιληπτό δηλαδή) συμφέρον μας είναι ο υπέρτατος νόμος.

Αν σκεφτείτε πόσο συχνά πέφτετε πάνω σ’ αυτές τις πεποιθήσεις θα συνειδητοποιήσετε ότι οι «αυτόχθονες ιθαγενείς» όχι μόνο δεν είναι τίποτα καινούργιο, αλλά η έκφραση μιας διαχρονικά δημοφιλούς νοοτροπίας για ένα μεγάλο κομμάτι συμπολιτών. Είναι οι Ελληνάρες σε όλο τους το μεγαλείο. Και μπράβο τους.