H Αντιγόνη δεν θα είχε πεθάνει

Κάθε μέρα άνθρωποι πεθαίνουν επειδή δεν εμβολιάζονται, τώρα πεθαίνουν και επειδή κάποιοι τους λένε να αρνηθούν τη διασωλήνωση. Είναι τρομακτικό πού μπορεί να οδηγήσει ο ανορθολογισμός και τι ευθύνες φέρουν οι επίσημοι διακινητές του. Δεν αναφέρομαι σε αυτούς που φοβούνται το εμβόλιο, που το σκέφτονται, που λένε ας περιμένουμε λίγο... αλλά στους ιδεολόγους του αντιεμβολιασμού. Όλα ξεκινούν από το ότι ο κορωνοϊός είναι μια απλή γρίπη, συνεχίζει με την τρομολαγνία, έπονται η άρνηση της μάσκας, των περιοριστικών μέτρων, των λοκντάουν, του κινδύνου γενικότερα. Και φυσικά εφόσον δεχθεί κανείς όλα τα προηγούμενα, και ο κορωνοϊος είναι μια απλή γριπούλα, γιατί να θέλει να κάνει το εμβόλιο; Γιατί να τους αφήσει να του βάλουν τσιπάκι, κάτι που θα βλάψει την υγεία του, κάτι που θέλουν να του επιβάλλουν, γιατί να υποκύψει στον εκβιασμό που του κάνουν οι ανθέλληνες, προδότες, δοσίλογοι, η χούντα της ΝΔ;

Πραγματικά πονάει η καρδιά σου. Χθες το βράδυ χάθηκε άδικα ένας ακόμα νέος άνθρωπος και θα χαθούν κι άλλοι, χάνονται κάθε μέρα. Κάποιοι από τους αρνητές, μετά την περιπέτεια στην οποία έβαλαν τον εαυτό τους, βγαίνουν και λένε, έκανα λάθος, εμβολιαστείτε, τηρήστε τα μέτρα. Αλλά τις περισσότερες φορές δεν μαθαίνουμε τα ονόματα των ανθρώπων που χάνονται καθημερινά, πώς σκέφτονταν, πώς ένιωσαν όταν αρρώστησαν, όταν μπήκαν στο νοσοκομείο. Ποιοι τους έπεισαν να μην εμβολιαστούν, αν ήταν δικηγόροι, καθηγητές, γιατροί, νοσηλευτές, φαρμακοποιοί, και ποιοι συγκεκριμένα. Αυτό δεν ισχύει για όσους ήταν ενεργοί στα σόσιαλ εκφράζοντας ανοιχτά τι πιστεύουν για την πανδημία και τα εμβόλια, και είναι σχεδόν σοκαριστικό να διατρέχεις τις αναρτήσεις τους από το τέλος προς την αρχή και αντίστροφα. Να βλέπεις όλη την πορεία από τον περσινό Μάρτιο μέχρι την τελευταία δική τους μέρα στη ζωή.

Χθες το βράδυ, έφυγε άδικα από τη ζωή μία νέα γυναίκα. Αρχές Αυγούστου, όπως όλοι, ονειρευόταν διακοπές, την ανάπαυλα του καλοκαιριού. (Πλύση εγκεφάλου και τρομολαγνεια αυτοί παγωτά, μπύρες και βουτιές, αυτός είναι ο Αύγουστος. Πολλά φιλιά.) Πόσο κρίμα. Όταν 13 Αυγούστου διαγνώστηκε θετική στον κόβιντ δεν φοβήθηκε (όχι ότι θα πεθάνουμε κιόλας, μόνο ταλαιπωρία, γραφειοκρατία και καραντίνα). Και όταν νοσηλεύτηκε έκανε μια ανάρτηση στις 21 Αυγούστου όπου ζητούσε βοήθεια επειδή ήθελαν οι γιατροί να τη διασωληνώσουν χωρίς τη θέλησή της (!), ζητούσε να ενημερωθεί όποιος μπορεί να τη βοηθήσει, έδινε όνομα νοσοκομείου και αριθμό δωματίου, ένιωθε κρατούμενη, ότι απειλούνταν η ζωή της από τους γιατρούς. Κάτω στα σχόλια φίλοι σπεύδουν να βοηθήσουν, ενημερώνεται ο δικηγόρος Νίκος Αντωνιάδης, ο οποίος όπως διαβάζω, σύμφωνα με το ρεπορτάζ στο Βήμα, έστελνε εξώδικα σε κλινικές COVID απαιτώντας να αποσωληνωθούν ασθενείς (!) και πρόσφατα κατέθεσε μηνυτήρια αναφορά 4.311 σελίδων κατά της κυβέρνησης και της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων.

Και δεν θα ανέφερα το όνομα του κ. Αντωνιάδη, αν δεν έγραφε στα σχόλια ο σύζυγος της γυναίκας ότι μίλησε μαζί του, και, κυρίως, αν δεν είχε δημοσιεύσει ο ίδιος άρθρο στο Μακελειό με τίτλο «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ: Ο εφιάλτης της διασωλήνωσης κάθε βράδυ τα ξημερώματα, για την Αντιγόνη Πανταζή», όπου ανάμεσα σε πολλά ακόμα γράφει:

«Μίλησα με την Αντιγόνη. Το οξυγόνο την καίει, δέχεται συνεχές bullying για τη διασωλήνωση. Για τις εξετάσεις της ούτε λόγος. Προφανώς, “δεν έχουν σημασία αυτά“, άλλωστε η Αντιγόνη και ο Αλέξανδρος δεν είναι γιατροί για να καταλάβουν… Σημασία έχει να διασωληνωθεί. Όλα τα άλλα δεν έχουν νόημα. Λοιπόν, ακούστε με καλά, εκεί στον Ευαγγελισμό. Είναι προφανές ότι αν η Αντιγόνη έπρεπε να διασωληνωθεί για να σωθεί, θα την είχατε ήδη διασωληνώσει, αντί να πιάνετε κουβέντα, λες και το πρόβλημα είναι αν θα φάει κρέας ή ψάρι, και θα είχε πεθάνει, αν έπρεπε να διασωληνωθεί και δεν το έχετε κάνει μέχρι τώρα. Αντί να πηγαίνετε κάθε βράδυ τα μεσάνυχτα, σαν τους βρυκόλακες, να της ζητάτε να διασωληνωθεί και να την απειλείτε με ψυχιάτρους για να δείτε αν έχει “σώας τας φρένας”, θα την είχατε διασωληνώσει για να τη σώσετε. Δεν θα ρωτούσατε κανέναν. Η Αντιγόνη όμως ζει, και αν θέλετε τη γνώμη μου, από μένα που την άκουσα, μια χαρά είναι τα …φρένα της. Για τα δικά σας αμφιβάλλω…»

Τίποτα από αυτά δεν θα ανέφερα, από σεβασμό σε έναν άνθρωπο που πέθανε άδικα.  Κάποιοι την έπεισαν να μείνει σταθερή στις αρχές της, αρνήτρια μέχρι τέλους. Ειλικρινή συλλυπητήρια στους δικούς της. Πόσο κρίμα, ένας νέος άνθρωπος με όλη τη ζωή μπροστά του, με ευαισθησίες, με χαρές και λύπες, με ανθρώπους που τον αγαπούσαν… Κι αν είναι σημαντικό να πούμε αυτή την ιστορία είναι για δύο λόγους. Πρώτον (και πλέον είναι το μοναδικό και αδιάσειστο επιχείρημα): Γιατί κάθε μέρα πεθαίνουν πολλές δεκάδες άνθρωποι και ο αριθμός αυτός θα αυξάνεται συνεχώς (μέσα σε μια μέρα, χθες, υπερδιπλασιάστηκαν) άνθρωποι που δεν θα πέθαιναν αν είχαν εμβολιαστεί (το 92% όσων μπαίνουν στις ΜΕΘ είναι ανεμβολίαστοι). Και δεύτερον: Μπορεί αλήθεια όποιος θέλει να σπρώχνει τους ανθρώπους στον θάνατο χωρίς συνέπειες; Μήπως αυτή η ιστορία, αν υπάρξει συνέχεια ως προς τον καταλογισμό των ευθυνών, βοηθήσει άλλους ανθρώπους από το να μην πεθάνουν;