Πολιτικη & Οικονομια

Οι αγχόνες τώρα και τότε

Τότε που οι τραμπουκισμοί και οι προπηλακισμοί ήταν στην ημερήσια διάταξη, οι αγχόνες στημένες στο Σύνταγμα και τα συνθήματα για κάψιμο της Βουλής ενθουσίαζαν τα πλήθη

Γιάννης Μεϊμάρογλου
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Ο Γιάννης Μεϊμάρογλου σχολιάζει το φαινόμενο του Τραμπισμού και τους «αντισυστημικούς» και «αγανακτισμένους» οπαδούς του.

Μέσα στην πρώτη εικοσαετία του 21ου αιώνα, οι Ηνωμένες Πολιτείες δέχτηκαν δύο επιθέσεις που έσπειραν σοκ και δέος σε όλο τον πλανήτη. Οι τρομοκράτες της Αλ Κάιντα το 2001 και οι τρομοκράτες του Τραμπ, οι «εσωτερικοί τρομοκράτες» όπως σωστά τους αποκάλεσε ο Μπάιντεν, πριν λίγες μέρες, έπληξαν στην καρδιά της την υπερδύναμη που ως τότε, φάνταζε απόρθητη. Αποδείχτηκε στην πράξη, με τον πιο δραματικό και επώδυνο τρόπο, ότι όταν η δημοκρατική επαγρύπνηση χαλαρώνει και η αλαζονεία της εξουσίας περιφρονεί τους θεσμούς, τότε η δημοκρατία γίνεται ευάλωτη στους κάθε λογής εχθρούς της.

Η έκπληξη που εκδηλώθηκε από διάφορες πλευρές για την εισβολή στο Καπιτώλιο είναι στην ουσία υποκριτική. Στην πραγματικότητα, η εισβολή δεν ήταν παρά η φυσιολογική εξέλιξη της γενικότερης επίθεσης στους δημοκρατικούς θεσμούς που ξεκίνησε με την είσοδο του Τραμπ στον Λευκό Οίκο πριν τέσσερα χρόνια. Και αποτελεί την απόλυτη διάψευση όσων, και στη δική μας χώρα, έσπευσαν να πανηγυρίσουν τότε για τον θρίαμβο ενός δήθεν αντισυστημικού Προέδρου. Οι δεκάδες εκατομμύρια ψήφοι που έλαβε, ακόμα και στις τελευταίες εκλογές, είναι απόδειξη των τεράστιων κινδύνων που απειλούν την κοινωνία όταν δηλητηριάζεται από τον λαϊκισμό.

Ο Τραμπ δεν ήταν βέβαια ο πρώτος επικίνδυνος λαϊκιστής που αναδείχτηκε στην εξουσία ως εκφραστής της λαϊκής ψήφου. Η ιστορία είναι γεμάτη από τέτοιες περιπτώσεις, ωστόσο, ο Χίτλερ και οι Ναζί αποτέλεσαν την πιο φρικτή εμπειρία που βίωσε η ανθρωπότητα τον προηγούμενο αιώνα. Μετά την άνοδό του στην εξουσία, η κατάλυση της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης ήταν θέμα χρόνου. Σε περιόδους μεγάλων, κρίσεων, όπως αυτή που διανύουμε και σήμερα, οι λαϊκιστές ηγέτες μπορούν ευκολότερα να παραπλανήσουν τον λαό και να αναρριχηθούν στα ύπατα αξιώματα.

Η δεκάχρονη σκληρή οικονομική κρίση άφησε βαθύ το αποτύπωμά της στην ελληνική κοινωνία αλλά και στην πολιτική ζωή της χώρας. Μπορεί η «Χρυσή Αυγή» να βρίσκεται σήμερα στη φυλακή, χάρη στα αντανακλαστικά των δημοκρατικών θεσμών, ωστόσο, η φρικτή εμπειρία από την εγκληματική της δράση δεν πρέπει να παραδοθεί στη λήθη. Μια συμμορία τραμπούκων που τρομοκρατούσαν, μαχαίρωναν και σκότωναν έγινε το τρίτο σε δύναμη κοινοβουλευτικό κόμμα με την ψήφο ενός σημαντικού αριθμού απογοητευμένων από την κρίση πολιτών.

Τα πρωτοφανή γεγονότα στο αμερικανικό Καπιτώλιο ξαναζωντάνεψαν στις οθόνες μας εικόνες ανάλογες με αυτές που είδαμε πριν μερικά χρόνια στις δικές μας «πλατείες των αγανακτισμένων». Τότε που οι τραμπουκισμοί και οι προπηλακισμοί ήταν στην ημερήσια διάταξη, οι αγχόνες στημένες στο Σύνταγμα και τα συνθήματα για κάψιμο της Βουλής ενθουσίαζαν τα πλήθη. Αν ο Τραμπ έδειξε κατανόηση στην «δικαιολογημένη αγανάκτηση» των εισβολέων στο σύμβολο της αμερικανικής δημοκρατίας, κάποιοι άλλοι, στη χώρα μας, αποκαλούσαν τους εισβολείς της Βουλής «ακτιβιστές» και τους άφηναν να δρουν ανενόχλητοι.

Η πιθανή «ομαλή», μετά τα γεγονότα του Καπιτωλίου, μεταβίβαση της εξουσίας στον Μπάιντεν δεν θα πρέπει να δημιουργήσει εφησυχασμό στην παγκόσμια κοινή γνώμη ούτε και επικίνδυνες αυταπάτες. Ο Τραμπισμός είναι εδώ και θα παραμείνει ζωντανός. Θα υπάρχει στις ΗΠΑ όπου η παρουσία των Τραμπιστών παραμένει δυναμική, θα εκφράζεται από μια σειρά Τραμπιστές ηγέτες σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη και θα απειλεί κάθε κοινωνία όπου οι «αντισυστημικοί» και οι «αγανακτισμένοι» θα στήνουν αγχόνες για να κρεμάσουν τη δημοκρατία.