Στέισι Έιμπραμς: Η γυναίκα που δίνει την Τζόρτζια στον Μπάιντεν

Οι Αμερικανικές εκλογές είναι πλέον στην τέταρτη μέρα καταμέτρησης ψήφων, όμως το αποτέλεσμα έχει πια ουσιαστικά κριθεί. Με τη διαφορά στην Πενσυλβάνια να ανοίγει συνεχώς, ο Τζο Μπάιντεν δεν χρειάζεται καμία άλλη Πολιτεία για να κερδίσει, καθώς θα φτάσει τους 273 εξασφαλίζοντας την Προεδρία. Όμως, χτες το πρωί κατάφερε κάτι που έχει να συμβεί από το 1992: ο πρώην Αντιπρόεδρος αναμένεται να κερδίσει την κατακόκκινη Τζόρτζια, αγκαλιάζοντας τους 16 εκλέκτορές της και ανατρέποντας το αρχικό προβάδισμα Τραμπ, δίνοντας στην εκλογή του μια ευρύτερη αίσθηση προόδου, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την πολιτική ταυτότητα του Αμερικάνικου Νότου.

Όμως, αυτό δεν το κατάφερε μόνος του. Ο άνθρωπος στον οποίο οφείλεται σε μεγάλο βαθμό το αποτέλεσμα στην Τζόρτζια είναι η Στέισι Έιμπραμς· η σαρανταεξάχρονη Αφροαμερικανή δικηγόρος ήταν εκείνη που επηρέασε όσο κανείς άλλος τη συμπεριφορά του πολιτειακού εκλογικού σώματος, συσπειρώνοντας τους Δημοκρατικούς ψηφοφόρους – και κυρίως, τους Αφροαμερικανούς – αλλά και αψηφώντας την κυριαρχία των Ρεπουμπλικάνων στην Πολιτεία σε συνθήκες ακραίας πόλωσης. Η νίκη στη Τζόρτζια ανήκει και σε εκείνη.

Τα πρώτα χρόνια

Η Έιμπραμς είναι μια κόρη του Νότου. Μεγάλωσε στο –επίσης κατακόκκινο– Μισισίπι, και αρχικά σπούδασε πολιτική επιστήμη, οικονομικά και κοινωνιολογία στην Ατλάντα και δημόσια πολιτική στο Τέξας, περνώντας από υποτροφία σε υποτροφία. Το 1999 μετακόμισε προσωρινά στο Κονέκτικατ για να τελειώσει τη Νομική του Γέιλ, επιστρέφοντας άμεσα στην Ατλάντα όπου ξεκίνησε τη δικηγορική της καριέρα στον ιδιωτικό τομέα. Μόλις στα 29 της, η Έιμπραμς επιλέχθηκε ως αναπληρώτρια δημοτική συνήγορος της πολιτειακής πρωτεύουσας, ξεκινώντας μια παράλληλη καριέρα στην πολιτική ζωή της Τζόρτζια – στην οποία τελικά αφοσιώθηκε.

Στα 34 ήρθε το επόμενο –και ίσως το πιο καθοριστικό– βήμα. Εντοπίζοντας σωστά ένα πολιτικό άνοιγμα στο 89ο διαμέρισμα της Πολιτείας, η Έιμπραμς κατέβηκε υποψήφια ως άγνωστη μεταξύ έμπειρων αντιπάλων, συγκεντρώνοντας το 51% των ψήφων και κερδίζοντας την έδρα για το πολιτειακό κοινοβούλιο, την οποία κράτησε από το 2007 μέχρι το 2017. Κατά τη διάρκεια της θητείας της ασχολήθηκε κυρίως με ζητήματα φορολογικής και κοινωνικής πολιτικής, ενώ το 2014 ίδρυσε το New Georgia Project με στόχο την εγγραφή εκατοντάδων χιλιάδων Αφροαμερικανών στους εκλογικούς καταλόγους της πολιτείας.

Η κούρσα για τη θέση του Κυβερνήτη

Η Έιμπραμς συστήθηκε στην ευρύτερη αμερικανική πολιτική ζωή όταν το 2018 διεκδίκησε τη θέση του Κυβερνήτη της Τζόρτζια. Έχοντας εξασφαλίσει τη στήριξη του Μπαράκ Ομπάμα, αλλά και του υπερβολικά αριστερού για τα αμερικανικά δεδομένα, Μπέρνι Σάντερς, η πρώην βουλευτής είχε μπροστά της μια πολύ δύσκολη κούρσα απέναντι στον Ρεπουμπλικάνο υποψήφιο και δηλωμένο οπαδό του Τραμπ, Μπράιαν Κεμπ – ο οποίος ήταν το φαβορί ώστε να συνεχιστεί η σχεδόν εικοσαετής κυριαρχία των Ρεπουμπλικάνων στη θέση του Κυβερνήτη. Το αποτέλεσμα βρήκε τον Κεμπ νικητή με διαφορά μόλις 50.000 ψήφων, παρά την εξαιρετικά οργανωμένη καμπάνια της Αφροαμερικανής – η οποία βασίστηκε κυρίως στην ατομική ενίσχυση των ψηφοφόρων, παρά σε μεγάλες χρηματικές δωρεές από τοπικούς και μη παράγοντες, όπως συνηθίζεται.

Όμως, η μάχη της εναντίον του Κεμπ δεν περιορίστηκε στα πλαίσια της ιδεολογικής αντιπαράθεσης. Ως Πολιτειακός Υπουργός, ο Κεμπ είχε ακυρώσει συνολικά 1.4 εκατομμύρια εγγραφές στους εκλογικούς καταλόγους με κύριο πρόσχημα την αλλαγή κατοικίας, τα τυπογραφικά λάθη ή την αποχή των ψηφοφόρων σε προηγούμενες εκλογές, στερώντας τους τη δυνατότητα να ψηφίσουν· τουλάχιστον 300.000 από αυτές κρίθηκαν παράνομες, ενώ οι περισσότερες εγγραφές που ακυρώθηκαν αφορούσαν Αφροαμερικάνους. Έτσι, είναι μάλλον εύλογες οι κατηγορίες εναντίον του πως η εκλογή του στη θέση του Κυβερνήτη ήταν άδικη, με την Έιμπραμς όμως να μην επιλέγει να αμφισβητήσει το αποτέλεσμα.

Ωστόσο, η ήττα της –και κυρίως, ο τρόπος με τον οποίο ήρθε– αποτέλεσε την αφορμή για να στραφεί στον ακτιβισμό, ιδρύοντας τον οργανισμό Fair Fight Action. ο οποίος εστιάζει σε ζητήματα εκλογικών δικαιωμάτων κυρίως στην Τζόρτζια και το Τέξας. Κατά κάποιο τρόπο, αντί να φύγει για τον Αμερικάνικο Βορρά κυνηγώντας μια πιθανή θέση στην Ουάσιγκτον είτε στο Κογκρέσο είτε στη Γερουσία, η Έιμπραμς έμεινε στον Νότο ώστε να συνεχίσει τη μάχη εναντίον της καταπίεσης των εκλογικών δικαιωμάτων που της στέρησε τη μεγαλύτερη νίκη της καριέρας της.

Πιθανή υποψήφια Αντιπρόεδρος

Κάποιος θα μπορούσε να πει πως στο τέλος της ημέρας, η Έιμπραμς βγαίνει χαμένη. Όμως, η πολιτική της πορεία, η δράση της εναντίον των πολιτικών του Κεμπ αλλά και η καταγωγή της την έφεραν στη λίστα των υποψήφιων Αντιπροέδρων του Τζο Μπάιντεν, ακόμα και αν δεν είχε γράψει χιλιόμετρα σε οποιονδήποτε τομέα της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης. Ο Μπάιντεν προτίμησε τελικά την εμπειρία της Κάμαλα Χάρις, όμως η εξέταση της Έιμπραμς ως πιθανής Αντιπροέδρου αποτελεί μια ελάχιστη τιμητική – αλλά και πρακτική – αναγνώριση της παρουσίας της στην Τζόρτζια. Η επιλογή της ως μια από τους βασικούς ομιλητές στο φετινό συνέδριο των Δημοκρατικών επιβεβαιώνει πως αποτελεί ένα στέλεχος στο οποίο οι Δημοκρατικοί μπορούν να επενδύσουν, με την ίδια να έχει αποδεδειγμένα τη φιλοδοξία που απαιτείται για να περάσει από το πολιτειακό στο ομοσπονδιακό επίπεδο.

Όταν κατέβηκε για Κυβερνήτης, η Έιμπραμς κατάφερε να εγγράψει 200.000 Αφροαμερικανούς στους εκλογικούς καταλόγους, προσθέτοντας πολλές χιλιάδες ακόμα· ενδεικτικότερο στοιχείο είναι πως φέτος στη Τζόρτζια συμμετείχαν 712.000 περισσότεροι Αφροαμερικάνοι ψηφοφόροι 

Η συμβολή στη νίκη της Τζόρτζια

Σε κάθε περίπτωση, η πρώτη πρακτική συμβολή της Έιμπραμς σε εθνικό επίπεδο ήταν εκείνη στις φετινές εκλογές. Με την καταμέτρηση στην Τζόρτζια να μην έχει ολοκληρωθεί ακόμα, ο Τζο Μπάιντεν είναι περίπου 7.000 ψήφους μπροστά από τον Ντόναλντ Τραμπ, σε μια πολιτεία που δεν έχει ψηφίσει Δημοκρατικό υποψήφιο για σχεδόν τρεις δεκαετίες. Μόνο όταν κατέβηκε για Κυβερνήτης, η Έιμπραμς κατάφερε να εγγράψει 200.000 Αφροαμερικανούς στους εκλογικούς καταλόγους, προσθέτοντας πολλές χιλιάδες ακόμα· ενδεικτικότερο στοιχείο είναι πως φέτος στη Τζόρτζια συμμετείχαν 712.000 περισσότεροι Αφροαμερικάνοι ψηφοφόροι στις διαδικασίες της πρόωρης και επιστολικής ψήφου σε σχέση με το 2016, ενώ ο Τζο Μπάιντεν συγκέντρωσε περίπου 2.461.000 ψήφους, τη στιγμή που η Χίλαρι Κλίντον είχε μαζέψει μόλις 1.878.000. Η επιρροή της Στέισι Έιμπραμς ήταν καθοριστική για τρεις λόγους: πρώτον, κατάφερε να φέρει στην κάλπη αριθμό-ρεκόρ για τα δεδομένα της πολιτείας δίνοντας ένα τεράστιο μομέντουμ στους Δημοκρατικούς, δεύτερον, ενίσχυσε την ήδη πολύ μεγάλη απήχηση του Μπάιντεν στους Αφροαμερικανούς, και τρίτον, συνέβαλε ώστε οι δημοκρατικές διαδικασίες στην πολιτεία να επιστρέψουν σε μια ακεραιότητα που στερήθηκαν από τις πολιτικές αποκλεισμού του Κεμπ. Η περίπτωση της Τζόρτζια δεν μπορεί παρά να αποτελέσει παράδειγμα για άλλες νότιες πολιτείες όπου οι Αφροαμερικανοί παραμένουν αποκλεισμένοι από τις εκλογικές διαδικασίες.

Ο ιδανικός πολιτικός χρόνος

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η διαφαινόμενη οριακή νίκη του Μπάιντεν στην Τζόρτζια έγινε εφικτή χάρη στη συμβολή και της Έιμπραμς. Όμως, με τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ να επαναφέρει βίαια στην πολιτική ατζέντα το ζήτημα των φυλετικών διακρίσεων –το οποίο πλέον βρίσκεται στον πυρήνα των θέσεων του Δημοκρατικού κόμματος– ο σημερινός πολιτικός χρόνος είναι ιδανικός ώστε η σαρανταεξάχρονη Αφροαμερικανή να αξιοποιηθεί από την Κυβέρνηση Μπάιντεν άμεσα και κατά τη διάρκεια της επόμενης τετραετίας.

Και αυτό κυρίως επειδή η Έιμπραμς έχει ατόφιο πολιτικό ένστικτο. Σε αντίθεση με αρκετούς εκπροσώπους μειονοτήτων οι οποίοι βρέθηκαν στο προσκήνιο κυρίως παρασυρόμενοι από το συχνά υστερικό τσουνάμι της πολιτικής ορθότητας και του δικαιωματισμού, εκείνη έχει όντως να δώσει πράγματα στο Δημοκρατικό κόμμα, ειδικά σε ό,τι αφορά το χρόνιο ζήτημα των εκλογικών δικαιωμάτων. Με άλλα λόγια, εφόσον οι Δημοκρατικοί συνεχίσουν στον δρόμο της αντιπροσωπευτικότητας των μειονοτήτων, τότε πολιτικοί σαν την Έιμπραμς θα είναι οι ιδανικότεροι αγγελιοφόροι του μηνύματος καθώς συνδυάζουν την ικανότητα με την μειονοτική ταυτότητα – τη στιγμή που η επιτυχία στην Ουάσιγκτον κρίνεται με βάση την πρώτη αντί με τη δεύτερη, κάτι που η Έιμπραμς δείχνει να γνωρίζει. Η απήχηση του Ντόναλντ Τραμπ στους νέους Αφροαμερικανούς, αλλά και η ψύχραιμη προσέγγιση των φυλετικών ανισοτήτων καθιστούν το άνοιγμα του Μπάιντεν απέναντι στη μαύρη Αμερική αναγκαία. Το ανανεωμένο άνοιγμα των Δημοκρατικών απέναντί στους Αφροαμερικανούς αυτή τη στιγμή χρειάζεται ανθρώπους σαν τη Στέισι Έιμπραμς.