Πολιτικη & Οικονομια

Το ημερολόγιο καραντίνας της Νάντιας Γιαννακοπούλου

«Μένουμε σπίτι - ευκαιρία να βρεθούμε και πάλι»

Ελένη Μπεζιριάνογλου
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

#menoumespiti με την Athens Voice: Η βουλευτής του ΚΙΝΑΛ, Νάντια Γιαννακοπούλου, πιστεύει ότι είναι ευκαιρία να τα ξανασκεφτούμε όλα.

Πώς αλλάζει τόσο γρήγορα, τόσο απρόσμενα η ζωή σου, η ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων σε ολόκληρο τον πλανήτη. Πώς ένας αόρατος εχθρός ξεκίνησε από κάποια πόλη Γιουχάν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από εμάς -μια πόλη που δεν είχαμε ακούσει καν οι περισσότεροι, και σήμερα έχουν κηρυχθεί εκατοντάδες χώρες σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και έχουν χάσει ήδη την ζωή τους τόσοι άνθρωποι. Πώς γίνεται και ένας COVID-19 ανατάραξε τις ζωές μας και παρακολουθούμε τραγωδίες σε πανίσχυρες χώρες όπως η Ιταλία, η Ισπανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, οι Η.Π.Α κ.ά. Πότε έφτασε αυτός ο φονικός ιός και στην χώρα μας και ήδη ένα μήνα είμαστε στο σπίτι για να νιώσουμε ασφαλείς και προστατευμένοι, αλλά και για να ορθώσουμε κατά τους επιστήμονες μια ασπίδα άμυνας στη διάδοσή του. Όταν βλέπαμε καμιά φορά τέτοια σενάρια σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας, τα θεωρούσαμε υπερβολικά και τις ταινίες μάλλον βαρετές.

Πώς τα φέρνει η ζωή και όλα αυτά τα βιώνουμε όχι ως εφιάλτη, αλλά ως πραγματικότητα. Αυτά περνούν από το μυαλό μου όλες αυτές τις μέρες. Είναι μια μοναδική εμπειρία αυτή που ζούμε, αυτή που ζω με τον σύζυγό μου και τις τρεις κόρες μας. Τριάντα μέρες όλοι μαζί σπίτι. Ποιος να το φανταζόταν! Από εκεί που είχαμε ξεχάσει τι είναι σπίτι, που χρειαζόταν να συννενοηθούμε, να προγραμματιστούμε για να μην χαθούμε, για να είμαστε κοντά στα παιδιά μας, τώρα όλοι μαζί στο σπίτι τριάντα μέρες! Είναι όμορφο, μοιάζει με ανακάλυψη. Πριν ξεκινούσα κάθε μέρα έναν «μαραθώνιο». Συμμετοχή στην Βουλή, στις επιτροπές της, συσκέψεις με συνεργάτες, συνεντεύξεις- συμμετοχή σε τηλεοπτικά πάνελ και ραδιοφωνικές συζητήσεις, συνεδριάσεις και συζητήσεις με τους συνάδελφους μου από το Κινημα Αλλαγης, συνεχείς παρουσίες και δράσεις στην δυτικη Αθήνα, την εκλογική μου περιφέρεια. Ταυτόχρονα αγώνας να δω τα παιδιά, να εξετάσω τι έγραψαν, τι διάβασαν, να επικοινωνησω μαζί τους, να τα πούμε με τον Μάξιμο, να μιλήσω σε δεκάδες τηλέφωνα καθημερινά με φίλους. Να μιλήσω με τον πατέρα μου, την αδελφή μου για τρέχοντα ζητήματα.

Τώρα όλα μοιάζουν διαφορετικά. Βρισκόμαστε στο σπίτι, παίζουμε επιτραπέζια με τα παιδιά, τα χαζεύω όταν τρέχουν, παίζουν, γελάνε, τα παρακολουθώ όταν κάνουν μαθήματα μέσω διαδικτύου, είμαι με τον Μάξιμο. Βλέπουμε ταινίες, διαβάζουμε βιβλία, αναπληρώνουμε τον χαμένο χρόνο, παρακολουθώ πολύ στενά την ειδησεογραφία, μελετώ άρθρα από το σύνολο των ελληνικών και των ξένων sites. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν όμως και οι τηλεδιασκέψεις με φίλους και συναδέλφους μου από ολόκληρη την Ευρώπη από think tanks που συμμετέχω, όπως και με όσους συμμετείχαμε στην πρωτοβουλία των 51 βουλευτών από διαφορετικές χώρες και διαφορετικά κόμματα για να εκπέμψουμε μήνυμα για ανάγκη πανευρωπαϊκής αλληλεγγύης μέσα σε όλη αυτήν τη δοκιμασία.Δεν είναι όμως μόνο αυτά. Αισθάνομαι ότι έχω τον χρόνο και τα ερεθίσματα να αναστοχαστώ, να δω πιο καθαρά πάρα πολλά πράγματα. Τόσο για εμένα την ίδια, όσο και για όλο τον κόσμο.

Η αρχιτεκτονική του νέου κόσμου, οι παθογένειες και το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι ραγδαίες αλλαγές προς τον ψηφιακό κόσμο, οι νέες μορφές εργασίας, ο τύπος οικονομίας που πρέπει να οικοδομήσουμε στην χώρα και ο αναγκαίος νέος τρόπος παραγωγής για το μέλλον, η διάρκεια της πανδημίας και ο βαθμός καταστροφικών συνεπειών στην οικονομία είναι θέματα που έρχονται και ξανάρχονται στην σκέψη μου. Όλα αλλάζουν και νέες προσεγγίσεις είναι αναγκαίες σε όλα, μα σε όλα. Από το νέο ΕΣΥ μέχρι την Παιδεία και το ρόλο της χώρας στο μέλλον.

Η Νάντια Γιαννακοπούλου εργάζεται στο σπίτι μέσω υπολογιστή

Τελικά το «Μένουμε σπίτι» δεν είναι απλά μια επιβεβλημένη στάση ζωής για να προστατεύσουμε τη ζωή τη δική μας, των φίλων και των συγγενών μας σε αυτή την δύσκολη συγκυρία. Δεν είναι καν μία ευκαιρία μόνο να ξαναβρεθούμε στο σπίτι με το σύζυγό μας, τα παιδιά μας και να έρθουμε πιο κοντά. Είναι -μπορεί να είναι- μια δημιουργική περίοδος αναστοχασμού, διαμόρφωσης νέων σκέψεων, νέων προσεγγίσεων. Γιατί ας μην γελιόμαστε: όταν όλη αυτή η περιπέτεια φτάσει στο τέλος της, όλα θα είναι διαφορετικά ή τουλάχιστον όλα πρέπει να τα ξαναδούμε από την αρχή και έχοντας γίνει σοφότεροι να τα φτιάξουμε έτσι ώστε να αντιστοιχούν στην νέα πραγματικότητα, στον νέο κόσμο, στην νέα Ελλάδα.