Πολιτικη & Οικονομια

Αντιπολίτευση στους γιατρούς;

Η υπεράσπιση της δημόσιας υγείας δεν είναι θέμα που αφορά αποκλειστικά την κυβέρνηση της χώρας

Γιάννης Μεϊμάρογλου
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Ο Γιάννης Μεϊμάρογλου εξηγεί γιατί όταν το διακύβευμα είναι η δημόσια υγεία δεν υπάρχει χώρος ούτε κοινωνική ανοχή για κομματικά παιχνίδια.

Ικανός ηγέτης δεν είναι αυτός που τα ξέρει -ή κάνει ότι τα ξέρει- όλα αλλά αυτός που συμβουλεύεται τους «ειδικούς» σε κάθε πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα του προκειμένου να πάρει τις σωστές αποφάσεις. Η αλήθεια αυτή έχει αποδειχθεί ιστορικά σε όλες τις μεγάλες κρίσεις και τα θετικά και αρνητικά παραδείγματα είναι πολλά. Οι ξερόλες λαϊκιστές ηγέτες οδήγησαν σε μεγάλες καταστροφές, όπως φαίνεται και από την αντιμετώπιση -και τις συνέπειες- της πανδημίας που πλήττει την ανθρωπότητα στις μέρες μας.

Στη χώρα μας φαίνεται να υπάρχει, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, ένας έλεγχος της πορείας διασποράς του ιού. Βασικός παράγοντας είναι η ποιότητα του επιστημονικού-ερευνητικού ιατρικού δυναμικού που αναγνωρίζεται εντός και εκτός συνόρων. Προφανώς η πορεία αυτή πιστώνεται στην κυβέρνηση και στον πρωθυπουργό αλλά όχι μόνον σε αυτούς. Η διακομματική αναγνώριση του κύρους της επιστημονικής επιτροπής που χειρίζεται το θέμα δημιουργεί αντικειμενικά ένα υγιές περιβάλλον για να φέρει σε πέρας το δύσκολο έργο της.

Η δημόσια δήλωση του πρώην Υπουργού Υγείας Ανδρέα Ξανθού ότι «αν ήταν ακόμα κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, πάλι στον κ. Σωτήρη Τσιόδρα θα ανέθετε την ευθύνη», μαζί και με την εξ αρχής θετική στάση του Κινήματος Αλλαγής και άλλων κομμάτων, δημιούργησε το απαιτούμενο θετικό περιβάλλον εργασίας. Δυστυχώς, όσο περνάει ο χρόνος, φαίνεται να επικρατούν στην αξιωματική αντιπολίτευση άλλες, πιο «δημοσκοπικές» σκέψεις. Η δήλωση Ξανθού «εξαφανίστηκε» ουσιαστικά και στη θέση της πυκνώνουν οι αμφισβητήσεις, η συνωμοσιολογία, η συκοφαντία, ο λαϊκισμός. Γνωστά ακραία στελέχη, με την σιωπηλή ανοχή του Αλέξη Τσίπρα, δίνουν τον τόνο μιας απρεπούς και ανέντιμης επίθεσης με στόχο, μέσω του επιστημονικού επιτελείου, να οξύνουν την αντιπολιτευτική τους τακτική.

Η υπεράσπιση της δημόσιας υγείας δεν είναι θέμα που αφορά αποκλειστικά την κυβέρνηση της χώρας. Αφορά ολόκληρο τον πολιτικό κόσμο που πρέπει να συμβάλλει θετικά με τις προτάσεις του στο ξεπέρασμα της υγειονομικής κρίσης. Από την άποψη αυτή η επίθεση στους υπεύθυνους γιατρούς επηρεάζει αρνητικά το έργο τους και καλλιεργεί κλίμα σύγχυσης και ανασφάλειας στους πολίτες. Όταν το διακύβευμα είναι η δημόσια υγεία δεν υπάρχει ούτε χώρος ούτε κοινωνική ανοχή για κομματικά παιχνίδια.