Πολιτικη & Οικονομια

Εμείς οι vegan του μεσαίου χώρου

Δεν χρειάζονται αιματοβαμμένα ντοκιμαντέρ για να κάνεις το σωστό

img_0879.jpg
Αθηναΐς Νέγκα
3’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
gettyimages-1144462887.jpg
©Ollie Millington / Getty Images / Ideal Image

Η Αθηναΐς Νέγκα γράφει για το τεράστιο λάθος που κάνουν συχνά οι «ολόσωστοι» vegan.

Τελευταία κάνω μια προσπάθεια στην κατεύθυνση του vegan-ισμού. Θα έλεγα πως με τοποθετώ στον ευρύτερο μεσαίο χώρο του, κάτι σαν το ΠΟΤΑΜΙ των vegan. Τους «μεσαίους» vegans όμως δεν τους θέλει κανείς, διότι τι μπορεί να είναι «μεσαίο» σε μια διατροφή που ορίζεται από απαγόρευση; «Τίποτα» οργανικό σημαίνει «τίποτα», ωστόσο στο ευρύτερο φάσμα του veganισμού συναντώ πολύ κόσμο και σήμερα θα σας μιλήσω σαν άτυπος εκπρόσωπος Τύπου: «Ναι, υπάρχουμε κι εμείς! Δεν είναι ελαστική η συνείδησή μας, δεν είμαστε τεμπέληδες, στην περίπτωσή μου είναι και θέμα ανικανότητας, είμαστε vegan σκράπες, οι πάτοι του βαρελιού, οι κουμπούρες, αν θέλετε, καμιά φορά τρώω μπέργκερ και το ψωμάκι είναι αλειμμένο με λίγο αυγό, δεν μπορώ να πω πως σοκάρομαι, πείτε πως κατάπια μια μύγα που ήταν κρυμμένη στο μαρούλι μου».

Κάνουμε τη μικρή μας προσπάθεια, χωρίς να μας έχει περάσει ακόμα από το μυαλό να πετάξουμε τα δερμάτινα παπούτσια μας. Το ζώο θυσιάστηκε πριν μπούμε στον σωστό δρόμο και αυτές τις τύψεις μπορούμε να τις διαχειριστούμε με ανάλογες «βλάσφημες» δικαιολογίες.

Ακούγονται όλα αυτά κυνικά. Μπορεί να υπάρξουν κανονικοί vegan που θα πουν πως τους κοροϊδεύω και δεν θα έχουν άδικο. Γιατί να μην τους κοροϊδέψω; Επειδή κάνουν κάτι τόσο ολόσωστο; Οι «ολόσωστοι» vegan κάνουν συχνά ένα τεράστιο λάθος: γίνονται δυσφημιστικοί του ολόσωστου σκοπού τους, το κατάλαβα όταν έγινα vegan, διότι δίχως αμφιβολία θα είχα γίνει νωρίτερα αν: α) αν είχα διαβάσει αρκετά για την επάρκεια αυτής της διατροφής και β) αν δεν με απωθούσε ο ακτιβισμός των vegan οργανώσεων και η φρίκη του. 

Όχι, δεν θα δω πότε ντοκιμαντέρ για σφαγεία. Ποτέ. Και δεν καταλαβαίνω γιατί εικόνες απαίσιες αποτελούν ένα μάθημα που όλοι πρέπει να πάρουμε, να τραυματιστούμε ντε και καλά αλλά και να τραυματίσουμε όποιον έφαγε μπριζόλα διότι δεν ήξερε ή δεν είχε τη φαντασία να αναλογιστεί τι περνάει το μοσχαράκι. Αφήστε που από το τραύμα ο άνθρωπος συνέρχεται. Όχι, δεν θέλω να δω πώς ζουν οι κότες, δεν χρειάζομαι τον εφιάλτη, ούτε μπορώ να θυμώσω με τον χασάπη που δεν γεννήθηκε με την ευαισθησία να γίνει μανάβης.

Γιατί ένα κίνημα κατά της βίας προσπαθεί, με διαστροφική βία μερικές φορές, να πείσει τον κόσμο να μην τρώει κρέας; Τείνω να πιστέψω πως είναι μέρος της λαγνείας και της ικανοποίησης να βρίζεις με πάθος όλο ανωτερότητα όποιον τρέφεται με «ψόφια ζώα», εσύ ο vegan πρώτης γενιάς που κάποτε κι εσύ απαιτούσες μπέικον στη σαλάτα σου. Η σαλάτα όμως είχε και σαλάτα, άρα όλοι είμαστε εν δυνάμει vegans, δεν είναι τόσο δύσκολα τα πράγματα εντέλει.

Μπορώ να σας διαβεβαιώσω πως είναι ιδιαίτερα εύκολη η προσαρμογή στη χώρα της χορτόπιτας και της φάβας και στην κοπέλα στον φούρνο μπορείς πεις πως ψάχνεις για κάτι νηστίσιμο, θα σε βοηθήσει να φας και να χορτάσεις, οι vegan δεν είναι αδύνατοι ασκητές σαν τον Γκάντι. Τρώμε ίσως περισσότερο από τους άλλους και, εφόσον το αλεύρι και η ζάχαρη είναι vegan, υπάρχουν και θα υπάρχουν vegan τετράπαχοι, δεν θα χάσετε γραμμάριο, σας το εγγυώμαι, ούτε νομίζω θα πέσετε ξεροί από τη ζαλάδα.

Θυμάστε την εποχή που μας έλεγαν πόσα πορτοκάλια πρέπει να τρώμε ημερησίως για να μην πάθουμε σκορβούτο; Τα χρόνια που περάσαμε πιστεύοντας πως το σπανάκι έχει σίδηρο, γιατί το έτρωγε ο Ποπάι; Δεν ακολουθήσαμε καμιά διατροφική οδηγία πιστά, δεν σώσαμε τους εαυτούς μας από καμιά τραγική έλλειψη κι όμως καταφέρνουμε να στεκόμαστε στα πόδια μας χωρίς μέχρι σήμερα να καταναλώνουμε ούτε τις περίφημες «συνιστώμενες ημερήσιες δόσεις καμιάς βιταμίνης». Δισεκατομμύρια τρέφονται με ρεβίθια, πολλαπλασιάζονται και ενίοτε ευημερούν, άρα δεν χρειαζόμαστε παρά ελάχιστα από εκείνα που μεγαλώσαμε πιστεύοντας πως τα έχουμε απόλυτη ανάγκη. 

Ο Έλληνας, όταν ήταν φτωχός και αγρότης, ήταν vegan. H μεσογειακή διατροφή είναι αποτέλεσμα του πλούτου που ήρθε στις καλύτερες εποχές, έχει και τυριά και κρέας, το να γίνεις vegan και να ψάχνεις για παξιμαδάκια χαρουπιού, μοιάζει με προσομοίωση φτώχειας.

Από την άλλη, το να μην πιστεύεις πως πρέπει μονίμως να μοσχοαναθρέφεις την ύπαρξή σου είναι ίσως η βάση της vegan διατροφής, όπως τουλάχιστον εγώ την καταλαβαίνω. Τα ζώα υποφέρουν, ο ανθρώπινος οργανισμός υποφέρει όταν τον ταΐζεις κρέας και τέλος το περιβάλλον υποφέρει από την κτηνοτροφία και από την τάση του σύγχρονου κακομαθημένου που θέλει το φαγητό του να είναι μια πολύ περίπλοκη υπόθεση, μπορούμε να ζήσουμε και να πεθάνουμε χωρίς να δοκιμάσουμε φουά γκρα αλλά και να τρώμε λιγότερο πάλι θα βοηθήσει.

Αν με ρωτήσετε «τι» κάνω όταν με καλούν σε τραπέζια μη vegan, φίλοι μου, θα σας πω πως πάντα βρίσκω να φάω. Δεν τους παίρνω τηλέφωνο από πριν για να τους προειδοποιήσω πως «δεν θα βάλω μπουκιά στο στόμα μου αν η πατάτα έχει ακουμπήσει στο κοκορέτσι», μπορεί όμως αν δεν υπάρχει τίποτα που να θέλω να καταβροχθίσω στο τραπέζι, να μη φάω ένα βράδυ, γιατί το φαγητό πρέπει να είναι τόσο σπουδαίο ζήτημα;

Τον σκύλο μου δεν έχω διανοηθεί να τον κάνω vegan. Τα σκυλιά είναι θεωρητικώς παμφάγα, αλλά δεν χρειάζεται να ζήσουν χωρίς ζωική πρωτεΐνη. Δεν θα έδινα σε μια αγελάδα να φάει μπριζόλα, πώς θα μπορούσα λοιπόν να υποχρεώσω μια γάτα να ζει με φακόρυζο; 

Για τα παιδιά μου δεν μπορώ να πω πως έχω απαντήσεις. Δεν θα κατάφερνα να τα μεγαλώσω αποκλειστικά με μητρικό γάλα, πείτε με ανίκανη. Από την άλλη, δεν χρειάζονται το γάλα αγελάδας για όσα χρόνια έχουμε την τάση να πιστεύουμε και ίσως θα πρέπει να συνηθίσουμε στην ιδέα πως θα ψηλώσουν και θα παίξουν μπάσκετ στο NBA -αν είναι η μοίρα τους- ακόμη και αν δεν καταναλώνουν λίτρα μέχρι την ημέρα που θα πάνε φαντάροι.

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.