Θανάσης Χειμωνάς: Το Ποτάμι πρέπει να ζήσει

Η Μεγάλη Συνάντηση των Αντιπροσώπων του Ποταμιού μετά από πολύωρη συνεδρίαση των μελών της τάχθηκε υπέρ της αναστολής του κινήματος με ποσοστό 63%. Ωστόσο, ο Θανάσης Χειμωνάς επιχειρηματολόγησε υπέρ της συνέχισης της λειτουργίας του κόμματος υποστηρίζοντας ότι ο «πολύπαθος μεσαίος χώρος» δεν γίνεται να καλυφθεί ούτε από τη Νέα Δημοκρατία, ούτε από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ούτε και από το Κίνημα Αλλαγής. Κάλεσε μάλιστα τους συντρόφους του να μη γράψει η ιστορία: «Ποτάμι 2014- 2019. R.I.P.»

Αναλυτικά όλη η ομιλία του Θανάση Χειμωνά:

«Ένα από τα επικρατέστερα επιχειρήματα υπέρ της διάλυσης του Ποταμιού, το οποίο ανέφερε και ο –φίλος- Σταύρος, είναι το ότι δεν διαθέτει πλέον πολιτικό χώρο για να κινηθεί, πως δεν έχει δηλαδή πολιτικό ακροατήριο, δεν έχει αφήγημα. Σκοπεύω να απαντήσω με μια ερώτηση. Και την απευθύνω ειδικά σε όλους εσάς που θέλετε σήμερα το Ποτάμι να ολοκληρώσει την πορεία του. Σύντροφοι, τι θα ψηφίσετε στις επόμενες εκλογές; Το σκεφτήκατε καθόλου; Έχετε κόμμα να ψηφίσετε; Να ψηφήσουμε δηλαδή. Υπάρχει αυτή τη στιγμή κάποιο κόμμα –εκτός του μελλοθάνατου Ποταμιού- που να μας εκφράζει;
Ακούω πως ο χώρος μας, ο πολύπαθος «μεσαίος» χώρος, καλύφθηκε από την Νέα Δημοκρατία του κυρίου Μητσοτάκη. Ότι η σημερινή Νέα Δημοκρατία είναι ένα φιλελεύθερο κόμμα και γι αυτό την ψηφίζουν φιλελεύθεροι άΘρωπες.

…Γελάει ο κόσμος!

Τι ακριβώς είναι φιλελεύθερο; Οι αβέρτα κουβέρτα διορισμοί συγγενών και ημετέρων; Η συνέχιση της επιδοματικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ; Ο καταιγισμός ακροδεξιών και ρατσιστικών δηλώσεων από τη μισή «μπλε» κοινοβουλευτική ομάδα; Τα ντου της αστυνομίας στα κλαμπ και τους σινεμάδες; Η διδασκαλία της ιστορίας με την «Εθνική Συνείδηση» της κυρίας Κεραμέως; Ή μήπως έγινε φιλελεύθερη η ΝουΔου του Κυριάκου επειδή έκανε κωλοτούμπα και άφησε πίσω της τα συλλαλητήρια για τη Μακεδονία μας με τους νεοναζί και τους γυμνόπυγους διαδηλωτές;

Υπάρχει βέβαια και η θεωρία ότι τον χώρο θα τον καλύψει ο ΣΥΡΙΖΑ. Έγινε σοσιαλδημοκράτης στα γεράματα ο Αλέξης. Ανακάλυψε τη γοητεία του Χέλμουτ Σμιτ και του Ούλοφ Πάλμε. Οι σοσιαλδημοκράτες συριζαίοι. Που μέχρι πρόσφατα μας έριχναν γιαούρτια, μας αποκαλούσαν Ακραίο Κέντρο και τσιράκια του Μπόμπολα. Που μας έλεγαν πως «Το Ευρώ δεν είναι φετίχ» και περίμεναν λεφτά από τη Ρωσία και τη Βενεζουέλα. Να τους ψηφίσουμε! Και με τα δύο χέρια.

Τέλος έχουμε το ΚΙΝΑΛ. Ιδανική επιλογή. Αρκεί να είσαι άνω των ογδόντα και να έχεις γιγαντοαφίσα τη Μελίνας πάνω από το προσκεφάλι του κρεβατιού σου.
Μη γελάτε. Εκεί σε όλους αυτούς θα παραδώσουμε τον χώρο μας σήμερα. Τον φιλελεύθερο χώρο, τον σοσιαλδημοκρατικό χώρο, τον χώρο της Ανανεωτικής Αριστεράς. Έναν χώρο που σε λίγο καιρό απλώς δεν θα υπάρχει. Γιατί ας μη γελιόμαστε. Αν σήμερα υπερισχύσει το Ναι στη διάλυση το Ποτάμι τελειώνει οριστικά. Όλα αυτά, πως θα το «παγώσουμε» και μετά θα το αναστήσουμε ωσάν τον Γουόλτ τον Ντίσνεϊ είναι ιστορίες για αγρίους. Η ιστορία θα γράψει «Ποτάμι 2014- 2019. R.I.P.»

Ο Σταύρος είπε επίσης πως το Ποτάμι δεν έχει στελέχη που θα μπορούσαν να ηγηθούν την επόμενη μέρα. Μα εγώ μόνο μέσα στην αίθουσα βλέπω τουλάχιστον δέκα! Και άλλα είκοσι- τριάντα εκτός. Το Ποτάμι εξακολουθεί να διαθέτει τα πιο αξιόλογα στελέχη. Ανθρώπους ως επί το πλείστον νέους με φρεσκάδα και άποψη. Εντάξει, δεν έχουμε τους επώνυμους που είχαμε το 2014. Είδαμε όμως πως μας φέρθηκαν στη συνέχεια οι επώνυμοι. Τέλος, σχετικά με το αν έχουμε συνθήματα, ναι, έχουμε πολλά. Και τούτο εδώ μου φτάνει: «Αλήθειες μόνο».
Σε λίγες ώρες θα διεξαχθεί εδώ μια ψηφοφορία. Στην οποία δε θα συμμετέχουν οι πρώην βουλευτές του κόμματος. Στην οποία δεν θα συμμετέχουν οι υποψήφιοι ευρωβουλευτές που έδωσαν τη δυσκολότερη και την πιο άνιση μάχη στην ιστορία του Ποταμιού πριν από ελάχιστους μήνες. Η φίλη μου η Γιάννα Τζανιδάκη ήρθε από το Βέλγιο και δεν έχει δικαίωμα καν να μιλήσει. Πόσοι μένουμε; Εβδομήντα; Ο νικητής χρειάζεται λοιπόν γύρω στις 36 ψήφους. Ας υποθέσουμε πως 36 από εμάς αποφασίζουν πως το Ποτάμι πρέπει να κλείσει. Το πραγματικό σκορ δεν θα είναι τύπου 36-34. Το πραγματικό σκορ θα είναι 36-86.000. Γιατί η πραγματική ψηφοφορία για την συνέχεια της λειτουργίας του Ποταμιού δεν θα γίνει απόψε πίσω από κλειστές πόρτες. Έγινε τον περασμένο Μάιο όταν 86.000 συμπατριώτες έκλεισαν τα αυτιά τους στην ακραία πόλωση, στις χυδαιότητες της Νέας Δημοκρατίας και του ΣΥΡΙΖΑ και το’ ριξαν δαγκωτό Ποτάμι. Εσείς φίλοι μου που θα σηκώσετε το χέρι λέγοντας «Ναι» στη διάλυση του Ποταμιού πως θα τους αντικρίσετε αύριο αυτούς τους ανθρώπους. Γιατί αυτοί οι 86.000, το 1,52% του εκλογικού σώματος θα αποτελέσουν τη βάση για την αναγέννηση του Ποταμιού. Όντως το κόμμα μας είναι λεηλατημένο, βαρύτατα τραυματισμένο. Αν όμως αγωνιστούμε, αν παλέψουμε αν δώσουμε και την τελευταία ικμάδα της δύναμής μας από δω και πέρα οι 86 χιλιάδες θα γίνουν 186, 586, ένα εκατομμύριο 86 χιλιάδες. Γιατί υπάρχουν αμέτρητοι άνθρωποι εκεί έξω που σκέφτονται σαν κι εμάς, που μοιράζονται τις ίδιες ανησυχίες, που διατηρούν τις ίδιες ελπίδες. Που κράτησαν την Ελλάδα στο ευρώ το 2015, που αγωνίστηκαν για τον νόμο για την ιθαγένεια και το σύμφωνο συμβίωσης, που στήριξαν την ιστορική και επωφελή Συμφωνία των Πρεσπών.

Εδώ όμως θέλω να ξεκαθαρίσω κάτι. Ασχέτως του τι θα ψηφίσουμε σήμερα κανείς δεν περισσεύει την επόμενη μέρα. Και σίγουρα δεν περισσεύει ο ιδρυτής του κόμματος, ο άνθρωπος που μας έδωσε αυτή τη μεγάλη ευκαιρία, που μας έδωσε όραμα, ο δικός μας Σταύρος τον οποίο τιμούμε, ευχαριστούμε για όλα και σε καμία περίπτωση δεν βλέπουμε σαν αντίπαλο τούτες τις στιγμές. Όμως, Σταύρο, το δικό σου έργο φιλοδοξούμε να συνεχίσουμε δίνοντας σήμερα το φιλί της ζωής στο Ποτάμι.
Έχουμε καταθέσει συγκεκριμένη πρόταση για το πώς πρέπει να κινηθεί το Ποτάμι από δω και πέρα. Νομίζω λίγο-πολύ την γνωρίζετε- δεν θα επεκταθώ. Θέλω όμως να σταθώ και σε κάτι άλλο: Συγχωρέστε την –διαβόητη- αθυροστομία μου αλλά θα αναφερθώ στο Γαμώτο της υπόθεσης.

Θέλω να απευθυνθώ ξανά σε όλους εσάς που σκοπεύετε να ψηφίσετε υπέρ της αναστολής της λειτουργίας του Ποταμιού. Σκοπεύετε πραγματικά, αγαπητοί φίλοι, να βάλετε την υπογραφή σας στην ταφόπλακα του κόμματος; Και καλά εγώ. Χθεσινός είμαι, στο ΠΑΣΟΚ ήμουν και ήρθα εδώ πριν ένα χρόνο. Θα το αντέξω. Εσείς όμως; Ειδικά όσοι από εσάς ήσασταν ιδρυτικά στελέχη;

Άκουσα πως η αναστολή της λειτουργίας του Ποταμιού θα είναι μια γενναία πράξη η οποία θα εκτιμηθεί από όλους. Τρίχες θα εκτιμηθεί. Άντε να γραφτεί κάνα εγκωμιαστικό άρθρο στην Athens Voice. Οι υπόλοιποι θα μας κράξουν. Θα μας κοροϊδέψουν. Θα πανηγυρίσουν. Θα πουν πως πληρώσαμε τη δήθεν στήριξη μας στον ΣΥΡΙΖΑ. Άλλοι πάλι μιλούν για μια έντιμη, για μια γενναία παραδοχή της ήττας. Δεν υπάρχει «γενναία παραδοχή της ήττας» φίλοι μου. Υπάρχει ήττα με κάτω τα χέρια, αμαχητί ή συνέχεια της γενναίας προσπάθειας μέχρι τέλους.

Για σκεφτείτε κάτι:
Εκείνοι που μας λοιδόρησαν, μας συκοφάντησαν, μας αποκάλεσαν προδότες δεν κατάφεραν να διαλύσουν το Ποτάμι.
Εκείνοι που μας εγκατέλειψαν και έγιναν πολιτευτές άλλων κομμάτων, βουλευτές, υπουργοί δεν κατάφεραν να διαλύσουν το Ποτάμι.
Θα το διαλύσουμε απόψε μόνοι μας;
Τι συνέβη στο Ποτάμι τα τελευταία χρόνια; Θα σας πω εγώ.
Μας έκλεψαν τις ιδέες
Μας έκλεψαν τα στελέχη
Διέλυσαν την κοινοβουλευτική μας ομάδα
Στέρησαν από την Ελλάδα και την Ευρώπη δυο εξαιρετικούς ευρωβουλευτές.
Λεηλάτησαν το κόμμα. Μας έβρισαν, μας χλεύασαν, μας απείλησαν. Μας αποκάλεσαν ανθέλληνες, συριζαίους, ακροδεξιούς, διαπλεκόμενους.
Θα τους επιτρέψουμε να νικήσουν; Θα τους επιτρέψουμε να μας φιμώσουν για πάντα;
Θα κάνουμε το χατίρι του λαϊκισμού, του εθνικισμού, του ρατσισμού, της χυδαιότητας;
Ας μην τους αφήσουμε να κερδίσουν. Ας μην τους αφήσουμε να μας κερδίσουν
Κλείνοντας θα μου επιτρέψετε να παραφράσω έναν τύπο που, αν και έζησε πριν από πάνω από έναν αιώνα ανήκε στον ευρύτερο δικό μας χώρο. Στον χώρο που σήμερα κινδυνεύει να δεχτεί ένα θανάσιμο χτύπημα.
Το Ποτάμι πρέπει να ζήσει. Και θα ζήσει!»