Πολιτικη & Οικονομια

Ανοησίες χοιρινές στα κάρβουνα

Η νέα ανοησία που αφορά ένα πολύ σοβαρό ζήτημα λέγεται «Μπάρμπεκιου με χοιρινά και μπίρες»

Μάνος Βουλαρίνος
3’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Ο Μάνος Βουλαρίνος γράφει για χοιρινά, μπίρες, λαϊκισμό, ποινικοποίηση της διαμαρτυρίας, Γιαννούλη και Κυρανάκη

Η νέα ανοησία που αφορά ένα πολύ σοβαρό ζήτημα λέγεται «Μπάρμπεκιου με χοιρινά και μπίρες» και προέκυψε ως εξής (ακολουθούν τα πραγματικά περιστατικά, καθώς διαπιστώνω ότι πολλοί συμπολίτες τοποθετούνται με βάση βλακείες που διάβασαν στο face το book ή όσοι δεν ξέρουν να διαβάζουν, με βάση εικόνες που βλέπουν):

Μια ομάδα συμπολιτών ανακοινώνει πως θέλει να διαμαρτυρηθεί εναντίον των μεταναστών ψήνοντας χοιρινά κρέατα και πίνοντας μπίρες έξω από έναν καταυλισμό μεταναστών. Το ότι οι μουσουλμάνοι που δεν τρώνε χοιρινό (προφανώς υπάρχουν και αυτοί που το τρώνε, όπως υπάρχουν και χριστιανοί που δεν νηστεύουν Μεγάλη Παρασκευή) δεν βλέπουν το χοιρινό στον ύπνο τους με λαχτάρα με τον ίδιο τρόπο που εμάς δεν μας τρέχουν τα σάλια στην ιδέα του αλογίσιου κρέατος, δεν περνάει από το μυαλό τους, αλλά αυτό συμβαίνει όταν το μυαλό είναι μικρό: δεν μπορούν να περάσουν πολλά πράγματα.

Με αφορμή την ανακοίνωση της ανόητης διαμαρτυρίας, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιαννούλης βρίσκει ευκαιρία να συγκινήσει την πελατεία του και μιλώντας σε μια επιτροπή της Βουλής λέει:

«Θέλω να σας ρωτήσω αν λαμβάνονται πρόνοιες για νέου τύπου συμπεριφορές πολιτικές και ποινικές ταυτόχρονα τις οποίες βλέπουμε να παρελαύνουν μπροστά από τα μάτια μας και τις τελευταίες ώρες. Ξέρω ότι νομικά μπορεί να μην είναι τεκμηριωμένο ή σχετικό αλλά δεν ξέρω σε τι κατηγορία του Ποινικού Κώδικα να εντάξω αυτούς που οργανώνουν στην Θεσσαλονίκη μπάρμπεκιου με χοιρινό και αλκοόλ απέναντι σε προσφυγικές δομές. Δεν ξέρω αν το καλύπτει ο Ποινικός Κώδικας αλλά ξέρω ότι είναι ντροπή για κάθε άνθρωπο. Δεν ξέρω αν αυτός ο σαδισμός είναι ποινικά κολάσιμος αλλά από κάθε Έλληνα δημοκράτη πολίτη θα πρέπει να καταγγέλλεται ως σαδισμός, κτηνωδία απέναντι σε ανθρώπους συγκεκριμένης θρησκευτικής πίστης».

Ο βουλευτής της ΝΔ Κυρανάκης σκέφτεται πως κι αυτός πρέπει να ικανοποιήσει τη δικιά του πελατεία και απαντά:

«Να υπενθυμίσω ότι στην Ελλάδα επιτρέπεται η κατανάλωση χοιρινού και υπό προϋποθέσεις αλκοόλ. Δεν μπορεί να έρθει υπήκοος τρίτης χώρας και να επιβάλει τις απόψεις του. Είναι απαράδεκτη η τοποθέτηση σας, κ. Γιαννούλη, γιατί περιορίζει δικαιώματα που έχει κάθε Έλληνας πολίτης. Γιατί να περιοριστούν τα δικαιώματα των Ελλήνων; Με ποια λογική;».

Και αυτά είναι τα πραγματικά περιστατικά που όλα μαζί φτιαχνουν ένα κοκορέτσι (που το τρώμε όλοι) κουτοπονηριάς και λαϊκισμού.

Ο λαϊκιστής Γιαννούλης (ζηλεύοντας τη δόξα όσων θα ήθελαν ποινικές διώξεις στις κυρίες που εξευτέλισαν τους Μόντι Πάιθον) μιλάει διαρκώς για τον ποινικό κώδικα αφήνοντας να εννοηθεί πως καλό θα ήταν τέτοιου είδους διαμαρτυρίες να ποινικοποιηθούν (ναι, δεν το είπε ευθέως, αλλά δεν είμαστε 5 ετών, μπορούμε να καταλάβουμε τα προφανή). Δυστυχώς για αυτόν, τα ζητήματα με την ποινικοποίηση διαμαρτυριών τα λύσαμε με αφορμή την παρέλαση κι έτσι το μόνο που κατάφερε είναι να ξαναποδείξει πως στον ΣΥΡΙΖΑ ακολουθούν το δόγμα τα δικά μας δικά μας και τα δικά σας δικά μας. Οι ειρηνικές διαμαρτυρίες, όσο ανόητες ή ενοχλητικές κι αν είναι, επιτρέπονται είτε κάποιος θέλει να περπατήσει με γελοίο τρόπο σε μια παρέλαση, είτε θέλει να φάει χοιρινό και να πιει μπίρα έξω από καταυλισμό μεταναστών. Ταυτόχρονα (πιθανότατα για να επιβεβαιώσει πως δεν ξέρει τι του γίνεται) παρουσιάζει τους μουσουλμάνους ως ανθρώπους που θα συγκλονιστούν και θα υποφέρουν από την «κτηνωδία» της κατανάλωσης χοιρινού.

Ο λαϊκιστής Κυρανάκης πιάνεται από τον λαϊκισμό του Γιαννούλη και παρουσιάζει μια εικονική πραγματικότητα στην οποία κάποιοι ξένοι απαιτούν από τους Έλληνες να πάψουν να τρώνε χοιρινό και να πίνουν μπίρες. Το ότι ο Γιαννούλης δεν είναι «υπήκοος τρίτης χώρας» και το ότι δεν απαιτεί να μην καταναλώνεται χοιρινό κρέας γενικά, αλλά ζητά (ανοήτως) να ποινικοποιηθεί μια διαμαρτυρία δεν φαίνεται να μετράει μπροστά στην ευκαιρία να δημιουργήσει εντυπώσεις. Για να ολοκληρώσει το λαϊκιστικό πανηγύρι του, ανεβάζει και μια φωτογραφία από ταβέρνα στην οποία περήφανος γράφει ότι πήγε για χοιρινά σουβλάκια και μπίρες (αυτό βεβαια δεν είναι απαραίτητα κακό καθώς συχνά οι πολιτικοί ανεβάζουν φωτογραφίες από τα επιτέυγματά τους... ό,τι επίτευγμα έχει ο καθένας).

Όπως καταλαβαίνετε, μέχρι στιγμής έχουμε τις ίδιες λαϊκίστικες ανοησίες που είχαμε στην παρέλαση από την ανάποδη. Κάποιοι διαμαρτύρονται ή θέλουν να διαμαρτυρηθούν με ανόητο τρόπο για κάτι που δεν γουστάρουν, κάποιοι ζητούν παρέμβαση του νόμου και κάποιοι υπερασπίζονται την ανόητη διαμαρτυρία με χονδροειδείς υπερβολές.

Αλλά υπάρχει και μια μικρή διαφορά:

Το να κοροϊδέψεις μια κρατικά οργανωμένη παρέλαση είναι μια πράξη (ασχέτως αν είναι ανόητη ή όχι) που στρέφεται εναντίον της κρατικής ισχύος και της καθεστηκυίας τάξης. Το να κοροϊδέψεις έγκλειστους μετανάστες είναι μια πράξη που στρέφεται εναντίον κάποιων αδύναμων φουκαράδων. Μπορεί και τα δύο να μην πρέπει να απαγορεύονται, αλλά η διαφορά ανάμεσα στην απλή ανοησία και την παλιανθρωπιά, παρότι όχι ποινικοποιημένη, είναι νομίζω εμφανής.

Για να τελειώνουμε:

α) Κανείς δεν έχει ζητήσει να απαγορευθεί το χοιρινό και το αλκοόλ στους Έλληνες.

β) Κανείς μουσουλμάνος δεν θα υποφέρει βλέποντάς σε να τρως χοιρινό σουβλάκι. Αν μάλιστα εκείνος την ίδια ώρα τρώει αρνίσια παϊδάκια το πολύ-πολύ να σε λυπηθεί κι αν είναι καλός άνθρωπος να σου προσφέρει ένα.

γ) Υπάρχουν και μουσουλμάνοι που τρώνε χοιρινό, όπως υπάρχουν και χριστιανοί που δεν νηστεύουν Μεγάλη Εβδομάδα. Λέγονται όχι ιδιαίτερα θρήσκοι και υπάρχουν σε όλες τις θρησκείες και όλους τους λαούς (πιθανότατα  το ποσοστό των επισήμως μουσουλμάνων που είναι πιο κοντα στη θρησκεία να είναι μεγαλύτερο από αυτό των επισήμως χριστιανών, αλλά η στενή σχέση με τη θρησκεία είναι ένα γνώρισμα των οπισθοδρομικών κοινωνιών τις οποίες οφείλουμε να βοηθήσουμε να προοδεύσουν και να απαλλαγούν από θρησκείες και άλλα τέτοια αναχρονιστικά) 

δ) Η απαίτηση για ποινικοποίηση ειρηνικών διαμαρτυριών (όσο ανόητες ή ελεεινές κι αν είναι), είναι βλακώδης από όποια πλευρά κι αν προέρχεται και οποιοδήποτε στόχο κι αν έχει η διαμαρτυρία. 

ε) Μπορεί να πρέπει να έχεις το δικαίωμα να τα κάνεις και τα δύο, αλλά δεν είναι το ίδιο να κοροϊδεύεις τον ισχυρό και το ίδιο να κοροϊδεύεις τον αδύνατο. Ούτε η ανοησία ούτε η παλιανθρωπιά ποινικοποιούνται, αλλά μπορούμε να τις περιγράψουμε ως διαφορετικές καταστάσεις του ανθρώπου.  

στ) Οι συμπολίτες που, δικαιολογημένα, δεν έχουν εμπιστοσύνη στο κράτος που έστησαν οι πατεράδες τους και στις κυβερνήσεις που εκλέγουν οι ίδιοι, καλά θα κάνουν να διαμαρτυρηθούν σε αυτούς που έχουν εξουσία και όχι στους ανίσχυρους. Διαφορετικά μοιάζουν με τύπους που την πέφτουν σε ένα 12χρονο ζητιανάκι επειδή κωλώνουν να την πέσουν στον πατέρα του που το στέλνει να ζητιανέψει.

Αυτά και μπράβο σας, κύριοι οπαδοί. Μας διασκεδάσατε και σήμερα.