To σποτάκι της Ρένας Δούρου, η τραγωδία του Ματιού και η πολιτική ευθύνη.
Ένας στοιχειωδώς υγιής (από ψυχικής απόψεως) άνθρωπος που αισθάνεται συνυπεύθυνος για τον θάνατο 100 συνανθρώπων του σίγουρα δεν μπορεί να συνεχίσει να ζει όπως πριν. Ένας πολιτικός που αναλαμβάνει την «πολιτική ευθύνη» για τον θάνατο 100 ανθρώπων, δεν μπορεί να πολιτεύεται όπως το έκανε μέχρι τη στιγμή που ο θάνατος έριξε τη σκιά του πάνω από την πολιτική του. Στην πραγματικότητα δεν μπορεί να πολιτεύεται καθόλου. Αρκεί φυσικά να έχει το μίνιμουμ της ευαισθησίας που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος για να διαφέρει από μια καρέκλα.
Η τραγωδία του Ματιού συγκλόνισε ακόμα και όσους δεν είχαν καμία σχέση με αυτή. Άνθρωποι που δεν ήξεραν κανέναν στο Μάτι ένιωσαν σα να έχασαν κάποιον δικό τους. Άνθρωποι που δεν ήξεραν ούτε πού πέφτει το Μάτι, κουβαλάν ακόμα (και μάλλον για πάντα) μέσα τους την εικόνα ανθρώπων που κάηκαν αγκαλιασμένοι. Η τραγωδία του Ματιού μας άλλαξε όλους, έστω και λίγο, ακόμα κι αυτούς που δεν είχαμε καμία σχέση μ’ αυτήν. Όλους εκτός από τη συντρόφισσα Δούρου για την οποία η τραγωδία όντως δεν φαίνεται να είναι τίποτα περισσότερο από «μια στραβή στη βάρδια της». Τη συντρόφισσα Δούρου, που αντιμετωπίζει τους 100 νεκρούς ως απλώς μια δυσάρεστη στιγμή, ένα ατυχές συμβάν, το οποίο όχι μόνο δεν την έχει αγγίξει στο παραμικρό, αλλά το χρησιμοποιεί στην προεκλογική της καμπάνια στο πιο εξοργιστικό σποτάκι που έχει παρουσιαστεί ποτέ σε προεκλογική καμπάνια. Ένα σποτάκι στο οποίο καταλαβαίνουμε ότι για τη σ. Δούρου το χειρότερο που έγινε στο Μάτι είναι η κριτική που δέχτηκε.
Σε περίπτωση που δεν το έχετε δει είναι αυτό (σας προειδοποιώ ότι απαιτεί πολύ γερά νεύρα):
Αφού σας προτείνω να πάρετε μια ανάσα και να ηρεμήσετε, θα σας βάλω να αναρωτηθείτε πώς θα σας φαίνονταν αν ο σ. Αλέκσης έκανε ένα σποτ πάνω σε ένα κότερο. Μετά να αναρωτηθείτε πώς θα σας φαίνονταν αν ο σ. Πολάκης έκανε ένα σποτ με το τσιγάρο στο χέρι ή αν η συντρόφισσα Γεροβασίλη έκανε ένα σποτ με φόντο τη δράση των συμμοριών των τραμπούκων που αλωνίζουν σε όλη τη χώρα. Πόσο εξοργιστικό θα σας φαίνονταν αν ο σ. Γαβρόγλου γύριζε ένα σποτ μέσα σε κάποια από τις βρώμικες και ρημαγμένες αίθουσες κάποιου ανώτατου εκπαιδευτικού ιδρύματος ή ο Καλογήρου μιλούσε με φόντο εκείνο το βίντεο με τη δολοφονία ενός κρατουμένου μέσα στη φυλακή;
Όλοι οι παραπάνω μάλλον δεν είναι οι καλύτεροι των ανθρώπων. Έχουν πει συνειδητά ψέματα, έχουν αποπειραθεί να τινάξουν τη χώρα στον αέρα για να εξυπηρετήσουν τα κομματικά και προσωπικά τους συμφέροντα, έχουν επικαλεσθεί είτε ευθέως είτε πλαγίως τον εμφύλιο, έχουν δικαιολογήσει επιθέσεις σε πολιτικούς τους αντιπάλους, έχουν κάνει πολλά και πολύ κακά. Αλλά ακόμα κι αυτοί δεν θα έκαναν σποτάκι με τις χειρότερες τους στιγμές ακόμα κι αν αυτές δεν έχουν τον αντίκτυπο της χειρότερης στιγμής της σ. Δούρου. Γιατί ακόμα κι αυτοί φαίνεται πως διαθέτουν ένα ίχνος από αυτά που η σ. Δούρου έχει απωλέσει πλήρως: ενσυναίσθηση και αντίληψη της πραγματικότητας (ο μόνος που δείχνει την ίδια - σε βαθμό κοινωνιοπάθειας – απουσία ενσυναίσθησης είναι ο σύντροφος Βαρουφάκης).
Οι περισσότεροι άνθρωποι στη θέση της Δούρου θα είχαν παραιτηθεί. Αφ’ ενός το βάρος 100 ζωών, αφ’ ετέρου η αποδοχή του ότι κανείς δεν είναι αναντικατάστατος, θα τους οδηγούσε σπίτι τους. Στο κάτω-κάτω η παραίτηση είναι μια ευκολία που – σε αντίθεση με τους επαγγελματίες που βιοπορίζονται από τη δουλειά τους – έχουν οι πολιτικοί. Στην ακραία περίπτωση που έμεναν στη θέση τους θα προσπαθούσαν να αποφύγουν να αποκαλύπτουν πόσο λίγο τους νοιάζουν οι θάνατοι για τους οποίους έχουν δηλώσει πολιτικά συνυπεύθυνοι (και θα δούμε κι αν είναι και ποινικά). Και σίγουρα δεν θα πόσταραν σχεδόν ταυτόχρονα ένα βίντεο με φόντο το καμμένο Μάτι και αυτήν εδώ τη φωτογραφία.
Φίλες, φίλοι και οι υπόλοιποι αν ψάχναμε να βρούμε ποιός από την παρέα του Αλέκση είναι ο πιο ακραίος, ποιος σύντροφος ξεπερνάει οποιοδήποτε όριο, ποιος με τη συμπεριφορά του σοκάρει περισσότερο, νομίζω πως πολύ εύκολα θα καταλήγαμε στη συντρόφισσα Δούρου. Τη συντρόφισσα που στην απόπειρά της να διασώσει την παραπαίουσα καριέρα της δεν φαίνεται να διστάζει μπροστά σε τίποτα. Ακόμα και να βγάλει έναν τάχα δακρύβρεχτο λόγο με φόντο τις θανατηφόρες συνέπειες της πολιτικής της λίγο πριν κάνει κούνια μπέλα και λίγο μετά από αυτό εδώ (δείτε με δικιά σας ευθύνη):
Υ.Γ. Επειδή κάποιοι κάνουν τους χαζούς να θυμίσουμε ότι πολιτική ευθύνη σημαίνει πως, αν αυτός που την αναλαμβάνει είχε κάνει κάτι διαφορετικά, το αποτέλεσμα δεν θα ήταν το ίδιο. Το ότι η συγκεκριμένη ευθύνη δεν εμπίπτει στην ποινική νομοθεσία δεν την καθιστά λιγότερο σημαντική και καθοριστική για το αποτέλεσμα.
Υ.Γ. 2 Το μόνο πιο σοκαριστικό από την αναισθησία της σ. Δούρου είναι το πόσο ατάλαντη είναι. Είναι τόσο απελπιστικά κακός το τρόπος που (δεν) τα λέει στο βίντεο, είναι τόσο ελάχιστα πειστική στο ότι νιώθει αυτά που λέει, που αυτό από μόνο του θα έπρεπε να είναι αιτία αυτό το βίντεο να μην ανέβει ποτέ.
Υ.Γ. 3 Αυτό εδώ είναι ένα σκρινσοτ από το κανάλι της σ. Δουρου στο You το Tube.
9°
