Αυτός ο πολιτικός ενταφιασμός της ΔΗΜΑΡ του κ. Θεοχαρόπουλου εντός του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να είναι λυτρωτικός και για την ίδια υπό μια έννοια, διότι οι πάντες γνωρίζουν ότι τα τελευταία χρόνια περιφερόταν
«Ο πολιτικός ενταφιασμός της ΔΗΜΑΡ του κ. Θεοχαρόπουλου εντός του ΣΥΡΙΖΑ, ίσως είναι λυτρωτικός και για την ίδια» είπε μεταξύ άλλων σε συνέντευξή του ο Σπύρος Λυκούδης αναφερόμενος στην υπουργοποίηση του προέδρου της ΔΗΜΑΡ, Θανάση θεοχαρόπουλου.
Σημεία συνέντευξης στο Κανάλι Ένα Πειραιά 90,4 fm και στους δημοσιογράφους Ν. Μπαρδούνια και Π. Κασσιμάτη:
Κύριε Λυκούδη, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος ζήτησε να μην επιμείνει ο κ. Μητσοτάκης στην πρόταση δυσπιστίας κατά του κ. Πολάκη για να μην πάει αργότερα τη συζήτηση των 120 δόσεων. Πώς το κρίνετε;
Η Ν.Δ. προανήγγειλε την πρόταση δυσπιστίας για τον κ. Πολάκη την μεγάλη Τρίτη ως πρώτη κίνηση της αμέσως μετά το Πάσχα. Στην ίδια συνεδρίαση, ένα τέταρτο αργότερα, ήρθε στην αίθουσα ο κ. Πρωθυπουργός ο οποίος με ιδιαίτερη ένταση και αποφασιστικότητα είπε ότι θα μετατρέψει αυτή την πρόταση δυσπιστίας σε συζήτηση για ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση. Δεν μπορεί να μην ήξερε ο κ. Πρωθυπουργός ότι τις πρώτες μέρες μετά το Πάσχα σκεφτόταν η κυβέρνηση να φέρει τις 120 δόσεις. Δεν μπορεί να ήταν απληροφόρητος ούτε χωρίς σχετική κοινοβουλευτική ενημέρωση.
Και όμως, δεν εξέφρασε καμία ένσταση, αντιθέτως, αποφασιστικά δήλωσε ότι θα μετατρέψει τη συζήτηση αυτή σε μια γενικότερη συζήτηση και κάλεσε τον κ. Μητσοτάκη και τα άλλα κόμματα να πάρουν μέρος σε αυτή τη συζήτηση. Επομένως, κάπως εκ των υστέρων έρχονται αυτές οι ενστάσεις περί αναβολής, που θα μπορούσαν να είχαν λογική, αν δεν είχε προηγηθεί αυτό που σας είπα.
Βλέπουμε γύρω μας πολλά πράγματα που μας κάνουν να αποστρέφουμε το βλέμμα μας από την Πολιτική, όπως η υπόθεση του κ. Θεοχαρόπουλου. Ο Θ. Θεοχαρόπουλος μέχρι προχθές διαρρήγνυε τα ιμάτιά του ότι δεν θα προσχωρούσε στον ΣΥΡΙΖΑ. Σήμερα ορκίστηκε υπουργός Τουρισμού, παραλαμβάνοντας τη θέση από την κ. Κουντουρά.
Αυτός ο πολιτικός ενταφιασμός της ΔΗΜΑΡ του κ. Θεοχαρόπουλου εντός του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να είναι λυτρωτικός και για την ίδια υπό μια έννοια, διότι οι πάντες γνωρίζουν ότι τα τελευταία χρόνια περιφερόταν σε συνεχή διαπραγμάτευση ένας τίτλος χωρίς περιεχόμενο. Δεν υπάρχει ΔΗΜΑΡ μετά τον Γενάρη του 2015 με το 0,4 % των εκλογών.
Είχε περάσει στην ανυπαρξία και απλώς υπήρχε ένας τίτλος προς διαπραγμάτευση. Τυπικά θα τελειώσει αυτό το πράγμα τώρα και ξαναλέω ότι αυτό είναι λυτρωτικό και για τους ίδιους. Βεβαίως το ιδιαίτερα απογοητευτικό, αυτό που μου προκαλεί μέγιστη θλίψη, είναι ο κυνικός τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζεται πια η πολιτική, και η συμμετοχή δυστυχώς και της αριστεράς σε αυτόν τον κυνισμό. Δηλαδή το «μπορώ πολιτικά να σε εξαγοράσω και το κάνω γιατί ξέρω ότι ο καθένας έχει την τιμή του». Αυτό για έναν άνθρωπο σαν κι εμένα, που πέρασε τη ζωή του σε αυτόν τον χώρο, δεν αντέχεται.
Δεν υπάρχει χειρότερη κατάντια από την ανοικτή «διαπαιδαγώγηση» της κοινωνίας στην παρανομία και στον χρηματισμό. Η κυβέρνηση έχει ευθύνη και πρέπει να την αναλάβει
15°
