Ο Νίκος Βλαχάκος είναι γνωστός για περισσότερους από έναν λόγους και το πρόσημο όλων τους είναι μόνο θετικό. Τι θέλω να πω; Δεν γίνεται να ζεις, να κινείσαι, να δραστηριοποιείσαι στον Πειραιά και να μη γνωρίζεις τον Πειραιώτη χειρουργό Νίκο Βλαχάκο, που σήμερα διεκδικεί τον Δήμο του Πειραιά με τον συνδυασμό «Πειραιάς Πόλη Πρότυπο» με τη στήριξη της Νέας Δημοκρατίας.
Γενικός χειρουργός, σήμερα και για περισσότερα από 22 χρόνια στο «Τζάνειο Γενικό Νοσοκομείο Πειραιά», έχει διατελέσει διοικητής στο «Ειδικό Αντικαρκινικό Νοσοκομείο Μεταξά». Όμως ας κάνουμε μια στάση εδώ… Δεν είναι μια απλή καταγραφή στο βιογραφικό του και οι καρκινοπαθείς που βρήκαν έναν τόπο να ακουμπήσουν τις ελπίδες τους, κατά την περίοδο της διοίκησής του, το λένε γενναιόδωρα. «Ο γιατρός έκανε έργο», «Παρά τα προβλήματα που πάντα έχει να δημόσιο νοσοκομείο στην Ελλάδα, το Μεταξά τότε λειτουργούσε καλά», «Νοικοκύρης»… είναι λίγα μόνο από τα σχόλιά τους.
«Σκληραγωγημένος» άνθρωπος, η ζωή του οποίου δεν υπήρξε περίπατος, αν αναλογιστεί κανείς τον τραγικό χαμό του αδελφού του, Αντιπλοιάρχου Παναγιώτη Βλαχάκου, το 1996 κατά τη διάρκεια της κρίσης στα Ίμια. Πατέρας δύο υπέροχων κοριτσιών, μέλος μιας οικογένειας για την οποία μιλά με θαυμασμό και αγάπη. Ερωτευμένος με τον Πειραιά, παθιασμένος με τον Ολυμπιακό.
Συνάντησα τον Νίκο Βλαχάκο για να δω η ίδια ποιος είναι ο Πειραιώτης γιατρός που διεκδικεί τον Δήμο του Πειραιά, έχοντας κάνει όλη την πόλη να μιλά γι’ αυτόν με χαμόγελο. Να είμαι ειλικρινής… ήθελα να δω και πώς το έκανε αυτό, ένας άνθρωπος χωρίς ιδιαίτερη παρουσία σε Μέσα και social media –πού να βρει χρόνο άλλωστε, όταν περνά τη μισή του μέρα παρέα με τους ασθενείς του!- την ώρα που άλλοι υποψήφιοι έχουν στις διαθέσεις τους τα μισά και πλέον από τα ΜΜΕ της χώρας.
Θέλω να μάθω πόσων ετών είστε και θέλω να αναφερθείτε σε στιγμές που θα χαρακτηρίζατε ως «ορόσημο» για τη ζωή σας από την αρχή της ως και τώρα.
Είμαι 56 ετών και η πρώτη στιγμή ορόσημο στη ζωή μου τοποθετείται κάπου μέσα στην εφηβεία. Φεβρουάριος 1981, Θύρα 7. Είχα παρακολουθήσει τον αγώνα μαζί με τον αδελφό μου. Μεγάλος ενθουσιασμός! Βγαίνοντας από το γήπεδο ήμουν από εκείνους που έπεσαν, αλλά σώθηκαν. Μια και μου δίνεται η ευκαιρία, θα ήθελα να πω ότι ούτε οι πόρτες ήταν κλειστές, ούτε υπήρχε θέμα με τα τουρνικέ. Ήταν ο ενθουσιασμός που οδήγησε στην τραγωδία. Η στιγμή… Άλλες στιγμές ορόσημο στη ζωή μου είναι το πτυχίο της Ιατρικής, η γέννηση των δύο κοριτσιών μου και φυσικά η πολύ δύσκολη στιγμή όπου χάθηκε ο αδελφός μου υπερασπιζόμενος την Ελλάδα στα Ίμια, τον Ιανουάριο του 1996.
Σχετικά με την κρίση στα Ίμια, έχετε πει σε παλαιότερη συνέντευξη ότι ελπίζετε πως κάποιος κάποτε θα σας κοιτάξει στα μάτια και θα σας πει την αλήθεια για το τι ακριβώς συνέβη στα Ίμια εκείνο το βράδυ. Νιώθω ότι μέσα σας περίπου ξέρετε ποια είναι η αλήθεια. Θέλω να μου πείτε για ποιον λόγο θέλετε και περιμένετε ότι κάποτε κάποιος θα σας ΠΕΙ την αλήθεια. Θα είναι μια κάποια δικαίωση για τον ήρωα αδελφό σας και για την οικογένειά σας;
Πρέπει να μάθουμε την αλήθεια. Τη δικαιούμαστε. Κάποιος πρέπει να μας κοιτάξει στα μάτια και να μας πει τι πραγματικά έγινε. Έχουμε ενδείξεις, αλλά όχι αποδείξεις. Το να μάθουμε την αλήθεια θα είναι μια δικαίωση για εμάς. Έχει ειπωθεί ακόμη και ότι έπασχαν από διάφορα προβλήματα υγείας που δεν τους καθιστούσαν ικανούς να πετάνε το συγκεκριμένο ελικόπτερο. Κάτι τέτοιο προσβάλλει τη μνήμη τους. Η δικαίωση βέβαια έχει αργήσει. Έπρεπε να έρθει όταν ήταν στη ζωή και ο Ναύαρχος Καραθανάσης και ο πατέρας μου.
Τι σας ρωτούν οι κόρες σας για τον ήρωα θείο τους;
Οι κόρες μου από μικρές με ρωτούν διάφορα πράγματα για τον θείο τους. Έχουμε πάει μαζί σε πολλές εκδηλώσεις που τιμούν τη μνήμη του. Με ρωτούν πώς ήταν εκείνος σαν άνθρωπος, πώς περνούσαμε εμείς μαζί και ποια ήταν η καριέρα του. Τα κορίτσια κάθισαν και διάβασαν και φυσικά τους είπαμε πολλά πράγματα για τον θείο τους και εγώ και ο παππούς τους όσο βρισκόταν στη ζωή. Έχουν τεκμηριωμένη άποψη και στέκονται στο ύψος των περιστάσεων.
Τι σας λείπει περισσότερο από όσα κάνατε μαζί;
Όλα… Είχαμε έναν χρόνο διαφορά ηλικίας με τον μικρό. Μου λείπουν όλα όσα κάναμε μαζί. Τα ταξίδια μας, οι βόλτες μας, οι πτήσεις με το ελικόπτερο… Είχα πετάξει πολλές φορές μαζί του. Μπορεί να μην τον εμπιστευόμουν στα αυτοκίνητα, αλλά τον εμπιστευόμουν στις πτήσεις. Μπήκε πρώτος στη σχολή και πρώτος αποφοίτησε. Θεωρείται ένας από τους καλύτερους πιλότους του Πολεμικού Ναυτικού. Απόδειξη ότι τον είχαν καλέσει να παραλάβει τα καινούργια ελικόπτερα εκείνη την περίοδο… αλλά δεν πρόλαβε. Μου λείπει μια αγκαλιά του…
Έχετε επιλέξει να ασκείτε την επιστήμη σας σε ένα δημόσιο νοσοκομείο με πολλά προβλήματα. Πώς είναι να έχει κανείς καθημερινότητα σε έναν εργασιακό χώρο όπως είναι το Τζάνειο Γενικό Νοσοκομείο Πειραιά και παράλληλα να κουβαλά τεράστια ευθύνη όπως το να σώζει ζωές.
Επέλεξα το δημόσιο νοσοκομείο ακριβώς όπως επέλεξα και τον στίβο της πολιτικής εδώ και περίπου 15 χρόνια όπου και αποφάσισα να θέσω τον εαυτό μου στη διάθεση του πειραϊκού λαού. Σε ένα δημόσιο νοσοκομείο μπορείς πολύ εύκολα να προσφέρεις. Ακριβώς επειδή έχει δημόσιο χαρακτήρα και δεν είναι ιδιωτικό. Η κρίση κατευθύνει τον ασθενή στο δημόσιο νοσοκομείο. Αυτό σου δίνει την ευκαιρία για πάρα πολλά πράγματα, όπως το να σκύβεις πάνω από τον ασθενή σου, να του ανήκεις και να σου ανήκει. Άλλωστε, αυτό είναι και το μεγαλείο του όρκου που έχουμε δώσει αποφοιτώντας από την Ιατρική Σχολή. Το Τζάνειο νοσοκομείο όπως και όλα τα δημόσια νοσοκομεία είναι δύσκολο νοσοκομείο. Δεχόμαστε μάζες πληθυσμού. Η ευθύνη είναι τεράστια, αλλά το μεγαλείο του να σώζεις ζωές δεν πληρώνεται με τίποτα και σε κάνει να νιώθεις υπερήφανος γι’ αυτό που κάνεις, εφόσον το κάνεις με αξιοπρέπεια.
Ποια είναι η αποσυμπίεσή σας;
Μ’ αρέσει το υποβρύχιο ψάρεμα και οτιδήποτε με φέρνει κοντά στη θάλασσα. Απολαμβάνω και ηρεμώ να είμαι εγώ και η θάλασσα. Τον χειμώνα με αποσυμπιέζει η παρέα των φίλων μου.
Η ενασχόληση με την τοπική αυτοδιοίκηση αλλά και η πολιτική δεν είναι κάτι άγνωστο για εσάς. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι απαιτούν πολύ από τον χρόνο σας. Τι είναι αυτό που σας κινητοποιεί προκειμένου να βρίσκετε χρόνο εκεί που δεν υπάρχει;
Όπως είπα και προηγουμένως, η ενασχόλησή μου με την τοπική αυτοδιοίκηση ξεκίνησε το 2006, όταν εκλέχθηκα νομαρχιακός σύμβουλος. Αργότερα ασχολήθηκα με τις δημοτικές εκλογές, όπου εκλέχθηκα δημοτικός σύμβουλος. Όταν έχεις μεράκι για τα πράγματα, βρίσκεις και τον χρόνο. Αντί να πιεις έναν καφέ ή να ασχοληθείς με κάτι άλλο, μπορείς να ασχοληθείς με τον Πειραιά μας. Άλλωστε, ο Πειραιάς είναι έρωτας!
Ποια είναι η αγαπημένη σας βόλτα στον Πειραιά; Έχετε στέκια; Ο γνήσιος Πειραιώτης πού θα πάει βόλτα το κορίτσι του;
Η αγαπημένη μου βόλτα στον Πειραιά είναι, βεβαίως, το Πασαλιμάνι. Εκεί θα πάει βόλτα το κορίτσι του ένας γνήσιος Πειραιώτης. Τα στέκια μου είναι η πλατεία Κοραή ή αλλιώς «Η μικρή Βουλή», το Μικρολίμανο και η ανανεωμένη Τρούμπα.
Γιατί είπαμε να σας ψηφίσω;
Να με ψηφίσετε γιατί μπορείτε να διακρίνετε την αγάπη μου για τον Πειραιά και το πάθος μου να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό…
Έχουμε αναγνωρίσει κάποια πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά στους Θεσσαλονικείς. Για παράδειγμα, ότι είναι «έξω καρδιά» και ωραίοι τύποι. Πώς είναι η Πειραιώτισσα και πώς είναι ο Πειραιώτης; Υπάρχει κάτι που τους κάνει «μοναδικούς»;
Το πρώτο που κάνει τους Πειραιώτες μοναδικούς είναι ο Ολυμπιακός! Νομίζω ότι και οι Πειραιώτισσες και οι Πειραιώτες ξεχωρίζουν για το πόσο αληθινοί είναι. Ό,τι έχουν να σου πουν θα σ' το πουν. Δύσκολα θα βρεις κάποιους που θα σε μαχαιρώσουν πισώπλατα.
Τσίχλες πατημένες στα πεζοδρόμια, κακό γκράφιτι σε πινακίδες και κάθε είδους επιφάνεια, σκουπίδια από εκείνα που εμείς πετάμε στους δρόμους. Όλα τα παραπάνω και άλλα ακόμη δείχνουν ότι μέρος του προβλήματος είμαστε και εμείς. Τι θα κάνετε προκειμένου να αλλάξει νοοτροπία και να αφήσει πίσω τις κακές του συνήθειες ο δημότης ή ο επισκέπτης του Πειραιά;
Πρέπει να γίνει συνείδηση σε όλους μας ότι για να αλλάξουμε την πόλη μας, για να αλλάξουμε όλον τον δήμο, πρέπει πρώτα να αλλάξουμε ο καθένας τη γειτονιά του. Πρέπει να βγάλουμε την Παιδεία μας μπροστά. Από την άλλη, και η πόλη πρέπει να είναι τέτοια που θα εμπνέει τον άλλον ώστε να μην την καταστρέφει, και δεσμευόμαστε ότι αυτό είναι στις προτεραιότητές μας.
Σκέφτομαι το «Πειραιάς Πόλη Πρότυπο» και αναρωτιέμαι πώς είναι μια πόλη πρότυπο και πόσο πιθανό είναι να αλλάξει ο Πειραιάς σε μια τέτοια πόλη. Πείτε μου μια ευρωπαϊκή πόλη που να αποτελεί για εσάς παράδειγμα προς μίμηση.
Μια πόλη-πρότυπο αποτελεί πρότυπο στην καθαριότητα, στο κυκλοφοριακό, στην ασφάλεια. Δεν γίνεται ο πολίτης να αγαναχτεί όταν βγαίνει από το σπίτι του. Πόλη-πρότυπο για εμένα είναι η Ζυρίχη.
Πώς πήρατε την απόφαση να διεκδικήσετε τον Δήμο του Πειραιά; Πόσο καιρό το δουλέψατε στο μυαλό σας; Τι θα γίνει με την ιατρική, όταν εκλεγείτε;
Θέλω να προσφέρω και να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό. Όταν αγαπάς κάτι βρίσκεις τον χρόνο. Παράλληλα, πέρα από τη διεκδίκηση του δήμου, θα ήθελα κάποια στιγμή να διεκδικήσω μια βουλευτική έδρα. Σήμερα, καθώς δεν υπάρχει ασυμβίβαστο, θα μπορώ να αφιερώνω χρόνο και στην ιατρική, την οποία λατρεύω, και, για να είμαι πιο σαφής, στη χειρουργική μου, που λατρεύω. Θα προέχει το καθήκον μου απέναντι στους πολίτες του Πειραιά και μετά θα ακολουθεί η ιατρική.
Συνηθίζουμε να λέμε τι έχει κάνει άσχημα η άλλη πλευρά. Θέλω να μου πείτε αν υπάρχει κάτι που αναγνωρίζετε ότι έχει κάνει καλά η παρούσα δημοτική αρχή.
Η παρούσα δημοτική αρχή κατάφερε να αποπερατώσει κάποια έργα, που όμως είχαν ξεκινήσει από την προηγούμενη δημοτική αρχή. Ήταν δηλαδή η συνέχεια των πραγμάτων το να αποπερατωθούν. Και μάλιστα κάποια… όχι όλα. Πολλές από τις εξαγγελίες πρέπει να τονίσω ότι δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ.
Ποιο είναι το αγαπημένο σας τραγούδι;
«Ένα όμορφο αμάξι με δυο άλογα», και νομίζω πως είναι απόλυτα κατανοητό. Το ένα άλογο είναι όπως τα όνειρα και το όνειρο είναι ο Δήμος του Πειραιά. Το άλλο άλογο… σαν την πικρή μου την κατάμαυρη ζωή, με όλα αυτά που έχω ζήσει με τους γονείς και τον αδελφό μου…
