Τα στοιχήματα του Νίκου Ταχιάου για τη Θεσσαλονίκη

Τι θα συμβεί στη Θεσσαλονίκη την επόμενη δεκαετία; Με την πόλη να περνά σε άλλη φάση μετά την αποχώρηση του Γιάννη Μπουτάρη από τη δημαρχία και να βιώνει τα αποτελέσματα από την αποβιομηχάνιση της ευρύτερης περιοχής και την οικονομική κρίση, τα ερωτήματα είναι πολλά για το μέλλον της. Ο Νίκος Ταχιάος, που υποστηρίζεται από τη Νέα Δημοκρατία, δηλώνει «αθεράπευτα Θεσσαλονικιός» και μιλάει στην ATHENS VOICE για όσα θέλει να αλλάξει εφόσον εκλεγεί.   

Δεν είστε νέος στα αυτοδιοικητικά πράγματα, υπήρξατε αντιδήμαρχος Πολιτισμού και Αρχιτεκτονικού Θεσσαλονίκης, σας πιστώνουν έργα όπως η μελέτη της Νέας Παραλίας και το δημαρχιακό μέγαρο, για το οποίο είχατε την ευθύνη του διαγωνισμού. Τι νέο πιστεύετε πως μπορείτε να φέρετε στην πόλη ως δήμαρχος Θεσσαλονίκης;
Το νέο δεν είναι κατ’ ανάγκην ένα μεγάλο έργο. Αφού όμως η ερώτησή σας παραπέμπει σε τέτοιο, θα αναφερθώ σε ένα πλέγμα έργων που μπορούν να ανατρέψουν τους ρυθμούς και την εικόνα της πόλης. Μπορούμε να επιλέξουμε παρεμβάσεις που θα λειτουργήσουν ως νέα τοπόσημα. Να δημιουργήσουμε μια πόλη που να μπορεί να φέρει επισκέπτες και να κρατήσει τον κόσμο της εδώ.

Όπως, για παράδειγμα, τη χωρική ενοποίηση του πανεπιστημίου και της υπό επανασχεδιασμό ΔΕΘ σε ένα σύμπλεγμα δημοσίων κτιρίων υπερτοπικής σημασίας και κοινοχρήστων χώρων. Πρέπει οπωσδήποτε να «πέσουν» τα κάγκελα περιμετρικά του πανεπιστημίου. Το άσυλο είναι μια σαχλαμάρα που κρύβεται πίσω από αυτά και κατά την άποψή μου δεν έχει νόημα, πρέπει να καταργηθεί.

Μια άλλη μεγάλη παρέμβαση είναι και η μεταμόρφωση της περιοχής των Λαχανόκηπων, που σήμερα ρημάζει. Οι οικογένειες αυτής της περιοχής, στη δυτική είσοδο της πόλης, ζουν εδώ και πάρα πολλά χρόνια σε μια διαρκή εκκρεμότητα. Οι Λαχανόκηποι πρέπει να ενταχθούν στο σχέδιο πόλης. Μια από τις πιο σημαντικές προτεραιότητες του σχεδίου μου είναι να ολοκληρωθεί η προσπάθεια που ξεκίνησα, όταν ακόμη ήμουν αντιδήμαρχος αρχιτεκτονικού, να αποτελέσουν οι Λαχανόκηποι μια πρότυπη γειτονιά στον οικιστικό ιστό της πόλης. Είναι ένα στοίχημα που αφορά όλη την πόλη.

Η ανάπλαση της περιοχής της Νέας Ελβετίας στις νοτιοανατολικές παρυφές της Χαριλάου σε συνδυασμό με την πολεοδομική ενσωμάτωση του παλαιού κεραμουργείου Αλλατίνη και την λειτουργία σταθμού μετρό μπορεί να αποτελέσει ένα έργο με μεγάλη επίδραση όχι μόνο σε μια τεράστια γειτονιά, αλλά και στο κέντρο της πόλης.

Σκέπτομαι ότι η μετατροπή σε Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του εργοστασίου της ΥΦΑΝΕΤ, που έχει αποκτηθεί για τον σκοπό αυτόν από το ελληνικό δημόσιο για να στεγάσει τη μόνιμη συλλογή Κωστάκη που γυροφέρνει στον κόσμο αλλά και περιοδικές εκθέσεις, μπορεί να αποτελέσει έναν καταλύτη για την πόλη.

Αυτά είναι έργα που μπορούν να φέρουν ανατροπές στη ζωή της πόλης. Το νέο που θέλω να φέρω είναι να πείσω πως πρέπει να έρθουν τα πάνω κάτω, να βάλουμε υψηλές προσδοκίες, υψηλούς στόχους και ξεβόλεμα από την παραίτηση. 

Πώς αποτιμάτε τη θητεία του Γιάννη Μπουτάρη;
Δεν είμαι εγώ αυτός που θα κάνει την αποτίμηση της κληρονομιάς Μπουτάρη στο δήμο Θεσσαλονίκης. Την άποψή μου την έχω εκφράσει δημόσια και έχω πει ότι ο Γιάννης Μπουτάρης έχει συμβάλει θετικά στην εξωστρέφεια της Θεσσαλονίκης, αλλά έχει αποτύχει να δώσει λύσεις σε  προβλήματα της καθημερινότητας των Θεσσαλονικέων, όπως η καθαριότητα, η ασφάλεια και η φροντίδα του δημόσιου χώρου. Στα θετικά της διοίκησης του Γιάννη Μπουτάρη προσμετρώ την καλή δουλειά που έχει γίνει στον τομέα της προβολής της Θεσσαλονίκης στο εξωτερικό και, όπως καταλαβαίνετε, θέλω να συνεχίσω και να εντείνω αυτή την προσπάθεια. Μάλιστα, πιστεύω ότι πρέπει να υπάρξουν συνεργασίες μεταξύ του δήμου και άλλων φορέων που αφορούν στην εξωστρέφεια της Θεσσαλονίκης, ώστε να πολλαπλασιάσουμε το θετικό αποτέλεσμα.

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνετε, αν εκλεγείτε δήμαρχος Θεσσαλονίκης;
Η πρώτη μου κίνηση θα είναι εμβληματική. Θα «εξορίσω» το τσιγάρο από το δημαρχείο και θα βάψω το γραφείο δημάρχου για να εξαφανίσω τα σημάδια της καπνίλας από την «τσιγαρίλα». Τώρα, όσον αφορά την πόλη, πρώτο μέλημα μου είναι να καθαριστεί η Θεσσαλονίκη από τα σκουπίδια. Η Θεσσαλονίκη σήμερα είναι μια βρώμικη, αφρόντιστη πόλη με τα τρωκτικά να κάνουν «παρέλαση» και στα πιο κεντρικά σημεία. Η εικόνα αυτή πρέπει ν’ αλλάξει. Θα δώσω έμφαση στην επίλυση των προβλημάτων στον τομέα της καθαριότητας όπου θα αλλάξει άμεσα το πρόγραμμα, ενώ παράλληλα θα ξεκινήσει η δημοπράτηση μερικών «κομματιών» της σε ιδιώτες. Στα προσωπικά μου στοιχήματα ως δημάρχου, τοποθετώ βραχυπρόθεσμα και τον άμεσο ευπρεπισμό του άξονα της Αριστοτέλους μέχρι τα Χριστούγεννα του 2019 ώστε να σηματοδοτηθεί η αλλαγή στην καθημερινότητα και την εικόνα της πόλης, μεσοπρόθεσμα την ανάπλαση της Δημητρίου Γούναρη και της Πλατείας Ναυαρίνου, αφού θα έχει αμέσως προηγηθεί η αποκατάσταση της ασφάλειας στην περιοχή της Ροτόντας και μακροπρόθεσμα τη συνεργασία με το ΑΠΘ προκειμένου να κατεδαφιστεί το τείχος του αίσχους που συντηρεί μόνο την παραβατικότητα και με τη ΔΕΘ για να προχωρήσει η πολεοδομική και αρχιτεκτονική αναμόρφωσή της, όπως και αυτή των γειτονικών πάρκων.

Πολλοί υποστηρίζουν πως η Συμφωνία των Πρεσπών είναι διχαστική. Πώς βλέπετε εσείς τις εξελίξεις και τι εισπράττετε από τις επαφές σας με τους ανθρώπους της Θεσσαλονίκης;
Από την πρώτη στιγμή, αρθρογράφησα εναντίον των προνοιών της Συμφωνίας των Πρεσπών. Η διαφορά με την ΠΓΔΜία είναι θέμα διαφοράς ταυτοτήτων και ως τέτοιο θα αποδειχτεί ανθεκτικό στον χρόνο. Το μόνο που «πέτυχε» η Συμφωνία είναι να καλλιεργήσει έναν διχασμό στο εσωτερικό της χώρας. Θέλω να είμαι πολύ μετρημένος και στα λόγια και στις πράξεις μου. Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι επώδυνη για την πλειοψηφία των Ελλήνων Μακεδόνων που νιώθουν, όπως κι εγώ, ότι «τραυμάτισε» την ταυτότητα μας. Ο επόμενος δήμαρχος Θεσσαλονίκης οφείλει εκτός από το να κρατήσει ψηλά το φρόνημα και την περηφάνεια των Μακεδόνων, να αποτρέψει τον καταστροφικό διχασμό σε προδότες και πατριώτες. Αυτή είναι η δική μου δέσμευση.

Αισίως οι υποψηφιότητες για τη Θεσσαλονίκη έφτασαν τις 25. Αυξημένο ενδιαφέρον για την πόλη, αυξημένο παρασκήνιο ή κάτι άλλο; Πώς σας φαίνεται;
Μπορεί και όλα μαζί. Σε ό,τι αφορά τις πολλές υποψηφιότητες, αυτό που θέλω να τονίσω είναι ότι όσοι προσέρχονται σ’ αυτές τις αυτοδιοικητικές εκλογές έχουν τη δικιά τους διαδρομή και τις δικές τους φιλοδοξίες, τις οποίες θα πρέπει να εξηγήσουν στους Θεσσαλονικείς. Εγώ μπορώ να μιλήσω μόνο για τον εαυτό μου. Είχα μια μεγάλη αποχή από δημόσιες θέσεις –όχι από την πολιτική– και τώρα αποφάσισα να τεθώ στην κρίση των συμπολιτών μου, γιατί θέλω να ανοίξω ορίζοντες για τη Θεσσαλονίκη. Επιτρέψτε μου να πω, λοιπόν, ότι δεν βγαίνω στην πολιτική «αγορά» για να κλείσω μια καριέρα που είχα κάνει, ούτε γιατί είμαι «επαγγελματίας» της αυτοδιοίκησης. Κατεβαίνω γιατί εκτός από ενεργός πολίτης είμαι αθεράπευτα Θεσσαλονικιός. Ο στόχος μου δεν είναι να προσθέσω απλά στο βιογραφικό μου μια δημαρχιακή θητεία, αλλά να φέρω τα πάνω – κάτω στην πόλη. Ισχυρό δήμαρχο με λυμένα χέρια θέλει η Θεσσαλονίκη, όχι μαέστρο μιας κακόηχης ορχήστρας που τα μέλη της θα έχουν βρεθεί σε αυτήν, είτε επειδή αισθάνθηκαν ότι στο τελείωμα της καριέρας τους υπάρχει ένα καταφύγιο γι’ αυτούς ώστε να παζαρεύουν για μια θέση ως πρώτα βιολιά, είτε για να υπηρετούν κάθε λογής συμφέροντα. Δεν θα κουραστώ να το επαναλαμβάνω αυτό μέχρι την ημέρα των εκλογών. Η ψήφος είναι ευθύνη!

Ποια είναι η αγαπημένη σας γειτονιά στην πόλη και γιατί;
Αγαπημένη μου γειτονιά είναι το κέντρο της Θεσσαλονίκης όπου και ζω. Είμαι άνθρωπος του αστικού περιβάλλοντος! Θέλω να πατάω «σκληρά» δάπεδα και να μυρίζω την μπουκαδούρα απ’ το λιμάνι, κάθε απόγευμα. Λογικά, κάποιος που γνωρίζει την πορεία μου θα περίμενε να απαντήσω ότι η αγαπημένη μου «γωνιά» στη Θεσσαλονίκη είναι η Νέα Παραλία που θεωρώ ότι είναι ένα από τα έργα στα οποία είχα πολύ σοβαρή συμβολή. Και πραγματικά, πρόκειται για τον χώρο στον οποίον καταφεύγω συνηθέστερα για άσκηση παρά για αναψυχή. Δεν μου αρκεί, όμως. Θα προτιμούσα λοιπόν να πω ότι θα ήθελα να μπορώ να επιλέξω και ανάμεσα σε άλλες τρεις «γωνιές της πόλης»: τον άξονα της Αριστοτέλους, τη διαδρομή παραλία - Γαλεριανό Συγκρότημα και τον δημόσιο χώρο που συγκροτεί το σύμπλεγμα της πανεπιστημιούπολης, της διεθνούς έκθεσης, των μουσείων, του δημαρχείου και του πάρκου της ΧΑΝΘ.

Στα χρόνια της κρίσης, η εγκληματικότητα χτύπησε την καρδιά του κέντρου. Η πλατεία Ροτόντα, μια ανάσα από τα Πανεπιστήμια, θυμίζει γκέτο. Το ΑΠΘ μια ανάσα από το Δημαρχείο, επίσης. Τι σκέφτεστε πως μπορεί να συμβεί για να αλλάξει αυτό και ποιες πρωτοβουλίες θα μπορούσε να πάρει η δημοτική αρχή;
Η Ροτόντα έχει γίνει ένα παζάρι ουσιών. Αυτό με πληγώνει γιατί ως αντιδήμαρχος ασχολήθηκα με την ανάπλασή της και τον ευπρεπισμό των κτιρίων που την περιβάλλουν. Μάλιστα, άκουσα και πολλά από τους εμπόρους γιατί είχα διώξει τη λαϊκή αγορά από την περιοχή. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, πως αρρωσταίνω μ’ αυτά που βλέπω να συμβαίνουν γύρω από τη Ροτόντα. Αυτή η κατάσταση πρέπει να τελειώνει. Δεν θα πάω εγώ να τους κυνηγάω. Θα πάει η αστυνομία. Θα επιμείνω. Όπως επίσης, πρέπει να καθαρίσει και το Πανεπιστήμιο. Είναι δυνατόν φοιτητές, καθηγητές και διερχόμενοι να κινδυνεύουν συνεχώς από κλοπές, επιθέσεις, διακινητές ναρκωτικών και «μπαχαλάκηδες»; Ο χώρος του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου έχει γίνει «ορμητήριο» κάθε παραβατικού στοιχείου. Ως πότε θα κλείνουμε τα μάτια σε κάτι τόσο προφανές; Η διατήρηση του ασύλου βλάπτει σοβαρά την ασφάλεια των πολιτών. Νομίζω ότι είναι καιρός να μιλήσουμε για όλα χωρίς υπεκφυγές, ταμπού και ψέματα. Ανοιχτή πόλη σημαίνει και ασφαλής πόλη. Ως δήμαρχος, θα υποστηρίξω την κατάργηση του βλακώδους και αναχρονιστικού ασύλου και θα απαιτήσω επαρκή αστυνόμευση όλης της περιοχής.

Ο στόχος μου δεν είναι να προσθέσω απλά στο βιογραφικό μου μια δημαρχιακή θητεία, αλλά να φέρω τα πάνω – κάτω στην πόλη.

 

Δεν μοιάζετε με πολιτικό καριέρας. Είστε συχνά τολμηρός στις αναρτήσεις σας στα social media, πριν ακόμα «τρέξετε» την υποψηφιότητά σας. Σε ποιους τομείς πιστεύετε πως δεν τόλμησαν οι προηγούμενοι δήμαρχοι και θέλετε να το κάνετε εσείς;
Μολονότι έχω θητεύσει δίπλα σε τρεις δημάρχους, θέλω να πιστεύω πως είμαι διαφορετικός από τους προηγούμενους. Νομίζω ότι η γλώσσα που μιλάω είναι διαφορετική απ’ αυτήν που είχαν επιλέξει εκείνοι, αλλά μην ξεχνάμε ότι και οι εποχές είναι διαφορετικές. Θεωρώ πως ακόμη και όταν ήμουν δημοτικός σύμβουλος με τις προηγούμενες παρατάξεις, το προσωπικό μου «στίγμα» ήταν διακριτό. Εκείνο που έχει σημασία πάντως, είναι να καταλάβει ο κόσμος ότι οι άνθρωποι που βγαίνουν σήμερα διεκδικώντας χώρο στο δημόσιο λόγο, πρέπει να το κάνουν με αίσθημα ευθύνης. Εγώ τουλάχιστον, αυτό προσπαθώ να κάνω. Να μιλάω με ειλικρίνεια και είμαι βέβαιος ότι οι πολίτες το εκτιμούν. Μπορεί να μη συμφωνούν όλοι με την άποψή μου, αλλά είμαι βέβαιος ότι εγκρίνουν το γεγονός πως ό,τι έχω να πω, το λέω ευθέως. Είμαι σίγουρος ότι οι συμπολίτες μου βαρέθηκαν τα ψέματα, τα υποκριτικά «χαϊδέματα». Έχω πει από την πρώτη στιγμή ότι για να πάει η πόλη μπροστά χρειάζεται σχέδιο, αλλά κυρίως χρειάζεται να συνεννοηθούμε. Η συνομιλία χωρίς την προϋπόθεση του ειλικρινούς διαλόγου, είναι καταδικασμένη να ναυαγήσει. Είναι καιρός πια πολίτες και δημοτική αρχή να χτίσουμε μια σχέση που βασίζεται στην ειλικρίνεια.

Στο αύριο της Θεσσαλονίκης δεν χωράει η εισαγόμενη κακογουστιά που ζήσαμε στα δήθεν εγκαίνια του Μετρό.

 

Ποιο θα ήταν το πρώτο πράγμα που θα δείχνατε στη Θεσσαλονίκη σε έναν επισκέπτη της;
Θα έδειχνα την «καλή» πλευρά της πόλης. Τη Νέα Παραλία. Όχι μόνο γιατί είναι ένα έργο που το θεωρώ my baby, αλλά και γιατί νομίζω ότι και στη συλλογική συνείδηση των Θεσσαλονικιών έχει καταγραφεί ως μια παρέμβαση που άλλαξε τη ζωή της καθημερινότητάς τους και της σχέση τους με την πόλη. Είναι ένα  πετυχημένο στοίχημα για τη Θεσσαλονίκη, μία όαση αισθητικής, όσο κι αν τον τελευταίο καιρό έχει ατυχήσει στη μεταχείρισή της από δήμο και πολίτες.

Ποια είναι η πρώτη λέξη που σας έρχεται στο μυαλό για τη Θεσσαλονίκη;
Αποπροσανατολισμένη! Θεωρώ ότι ακόμη και πάνω στον χάρτη, η μεγάλη πλειοψηφία των κατοίκων της ταυτίζει τον Βορρά με τη Δύση. Οι περιοχές που αναφέρουμε ως ανατολική Θεσσαλονίκη, είναι στην πραγματικότητα η νότια Θεσσαλονίκη! Το θέμα είναι να βρει η Θεσσαλονίκη όχι μόνο τη θέση της στον χάρτη, αλλά τη θέση που της αξίζει. Να ξεφύγει από τη σύγκριση με την πρωτεύουσα, να αναζητήσει τον ζωτικό της χώρο στα βόρεια και γίνει μια σύγχρονη ευρωπαϊκή μεγαλούπολη με σπουδαίο «αποτύπωμα» και στο παγκόσμιο ψηφιακό «οικοσύστημα».

Φραπεδούπολη, ερωτική πόλη, φτωχομάνα, δεύτερη, wanna be Βαρκελώνη. Έχω ακούσει και διαβάσει διάφορα επίθετα για την πόλη. Σε τι φάση τη βλέπετε εσείς λίγο πριν αλλάξει η δεκαετία και ποιο είναι το στοίχημα που βάζετε για την επόμενη;
Τα επίθετα αυτά με εκνευρίζουν. Θεωρώ, μάλιστα, πως είναι κατάρα για τη Θεσσαλονίκη γιατί στοιχειώνουν την πόλη. Για εμένα, το στοίχημα είναι να γίνει η Θεσσαλονίκη μια όμορφη περιφερειακή πόλη της ευρωπαϊκής Μεσογείου και να μπει η οικονομία της σε ρυθμούς ανάπτυξης. Η Θεσσαλονίκη σήμερα είναι μια πόλη που ζει την αποβιομηχάνιση της ευρύτερης περιοχής και αυτό έχει δημιουργήσει πολλά φαινόμενα παρακμής. 

Πολλοί πολιτικοί της Θεσσαλονίκης επένδυσαν στο παρελθόν αρκετά στο στερεότυπο του αθηναιοκεντρικού κράτους που περιφρονεί την πόλη. Από την άλλη πολλοί πολιτικοί της Αθήνας θυμόντουσαν τη Θεσσαλονίκη στα εγκαίνια της ΔΕΘ. Πού βρίσκεται η αλήθεια και πού ο μύθος;
Η Ελλάδα είναι όντως μια χώρα που είναι αθηναιοκεντρική αλλά αυτό είναι κάτι που είναι αναμενόμενο, καθώς ο μισός πληθυσμός ζει στο Λεκανοπέδιο των Αθηνών. Από την άλλη, η Θεσσαλονίκη δεν πρέπει να έχει την ανάγκη να τη θυμούνται οι διάφοροι πολιτικοί στις περιστασιακές τους αναφορές. Αυτό που χρειάζεται η πόλη είναι σωστός προγραμματισμός και η δυνατότητα συμμετοχής των εκπροσώπων της σε αποφάσεις που την αφορούν. Να ανεβάσει επίπεδο, προσδοκίες από τον εαυτό της και στόχους.

Μετρό στη Θεσσαλονίκη, μια ιστορία δεκαετιών που κατέληξε ανέκδοτο. Ακόμα και τώρα είδαμε την κυβέρνηση να «εγκαινιάζει» μουσαμάδες. Πώς σας φάνηκε αυτή η φιέστα;
Η φιέστα που έστησε ο κ. Τσίπρας και το επιτελείο του, θα μπορούσε κάλλιστα να γίνει και νούμερο επιθεώρησης! Μετά από αυτά που είδαμε στο σταθμό «Συντριβάνι» διαπιστώσαμε ότι «ανεβήκαμε» επίπεδο και από το ανέκδοτο περάσαμε στην φαρσοκωμωδία. Προσβλητική φαρσοκωμωδία. Στο αύριο της Θεσσαλονίκης δεν χωράει η εισαγόμενη κακογουστιά που ζήσαμε στα δήθεν εγκαίνια του Μετρό. Τα καθρεφτάκια για τους ιθαγενείς θα είναι ανεπιθύμητα και δεν θα έχουν ούτε την εφήμερη χαρά του αρχοντοχωριατισμού που καμάρωσε στις κυλιόμενες σκάλες του Συντριβανίου. Οι εκπρόσωποι της όποιας κυβέρνησης να ξέρουν όμως πως δεν μπορούν να λογίζουν τους Θεσσαλονικείς ως αφελείς επαρχιώτες. Από τη μακρόχρονη περιπέτεια του μετρό, η Θεσσαλονίκη έχει πολλά να διδαχθεί. Το σημαντικότερο μάθημα είναι πως οι λύσεις απαιτούν οι αποφάσεις να λαμβάνονται στην ίδια την πόλη με διάλογο και συναίνεση. Στην εποχή μας, δεν υπάρχουν «δεξιά» ή «αριστερά» έργα, ούτε ο χρόνος περισσεύει. Γι’ αυτό πρέπει να σοβαρευτούμε και να επιταχύνουμε.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο παράπονό σας από τη στάση του Αλέξη Τσίπρα απέναντι στην πόλη;
Ο Αλέξης Τσίπρας θεώρησε ότι μπορεί να διαχειριστεί την πόλη με ένα «υποκατάστατο» του γραφείου του, το οποίο ίδρυσε στο Υπουργείο Μακεδονίας Θράκης, δείχνοντας ότι πίστευε πως οι κρίσιμες και εύλογες αποφάσεις που έπρεπε να ληφθούν για τη Θεσσαλονίκη θα έπρεπε να ήταν το προϊόν ενός ρουσφετιού που έπρεπε να περάσει μέσα από το πολιτικό του γραφείο. Επίσης, ήταν απαράδεκτος και ο διχαστικός τρόπος με τον οποίο ο κ. Τσίπρας επιχείρησε να επέμβει στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό της Θεσσαλονίκης. Στην αρχή επιλέγοντας τον Γιάννη Μπουτάρη ως υποψήφιο απέναντι στο «σκότος» το οποίο υποτίθεται ότι εκπροσωπεί η παράταξη της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και στη συνέχεια με το πολιτικό σκηνικό που έστησε για την «εγκαθίδρυση» της υποψηφιότητας της κας Νοτοπούλου για τη δημαρχία της πόλης. Ας σκεφθούμε τι είπε: Κάλεσε τους Θεσσαλονικείς να μην επιστρέψουν στο «σκοτεινό» τους παρελθόν και ν’ ακολουθήσουν τις δυνάμεις του «φωτός» τις οποίες βέβαια υποτίθεται ότι εκπροσωπεί ο ίδιος και η εκλεκτή του. Οι ισχυρισμοί αυτοί θα μπορούσαν να είναι ένα ακόμη κακόγουστο αστείο του, όμως δεν είναι. Προσβάλλει όχι μόνο μια πολιτική παράταξη αλλά στιγματίζει μια ολόκληρη πόλη. Η Θεσσαλονίκη δεν είναι μία πόλη σκοτεινή ή παράξενη. Είναι η γενέτειρα και η τροφός περήφανων ανθρώπων και διαχρονικά ο τόπος μίας μακράς και βαριάς ιστορίας. Στους Θεσσαλονικείς και την πόλη οφείλουμε τιμή και σεβασμό. Μέλλον χρειάζεται να δώσουμε, όχι ανασκαφές σε ένα παραχαραγμένο παρελθόν.

Ο δικός μου στόχος είναι να φροντίσω πρώτα για τα καθημερινά προβλήματα γιατί αυτά συνθέτουν την εικόνα της λειτουργίας της πόλης. 

 

Η υποψηφιότητά σας υποστηρίζεται επίσημα από τη Νέα Δημοκρατία. Αλήθεια, τι σας είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης πριν πάρετε την απόφαση να διεκδικήσετε τη δημαρχία;
Μου είπε ότι στηρίζει την υποψηφιότητά μου γιατί ξέρει την αυτοδιοικητική μου εμπειρία αλλά και το πάθος που έχω με την πόλη μου. Είπε, «είμαι σίγουρος πως θα νικήσεις και θα γίνεις ένας πολύ καλός δήμαρχος». Την ίδια φράση επανέλαβε και όταν μίλησε σε σύσκεψη στελεχών της Νέας Δημοκρατίας στη Θεσσαλονίκη. Αυτό για μένα είναι τιμή αλλά είναι και τεράστια ευθύνη, ειδικά το «θα γίνεις ένας πολύ καλός δήμαρχος». Και το πραγματικό στοίχημα δεν είναι να το αποδείξω στον Μητσοτάκη, αλλά στο κόσμο της Θεσσαλονίκης.

Από τις αλατιέρες που πάγωσαν μέχρι τις σκουπιδιάρες που δεν φτάνουν και τις σπασμένες πλαστικές κορίνες στη Μητροπόλεως, η εικόνα της Θεσσαλονίκης δεν είναι και η πιο friendly. Τι σας κάνει να πιστεύετε πως θα την αλλάξετε;
Ξέρω ότι μπορώ να το κάνω. Βάζω τα θέματα της καθημερινότητας πολύ ψηλά στις προτεραιότητές μου. Νομίζω ότι αυτό που καταγράφεται στην εικόνα της πόλης είναι η σχετική αδυναμία του Μπουτάρη να δώσει λύσεις σε αυτά τα θέματα. Ο δικός μου στόχος είναι να φροντίσω πρώτα για τα καθημερινά προβλήματα γιατί αυτά συνθέτουν την εικόνα της λειτουργίας της πόλης. Δίνοντας βαρύτητα σ’ αυτά τα θέματα, πιστεύω ότι θα κινητοποιήσω και το ενδιαφέρον των πολιτών ώστε να συμπεριφέρονται καλύτερα και πιο υπεύθυνα απέναντι στην πόλη τους.

Διπλοπαρκαρισμένα στη Μητροπόλεως. Μια εικόνα που παραμένει αναλλοίωτη στο χρόνο. Γιατί;
Ακόμη και σήμερα που τοποθετήθηκαν πάσσαλοι στην Μητροπόλεως, η αλήθεια είναι ότι όπου αυτοί απουσιάζουν, υπάρχει διπλοπαρκάρισμα. Φταίει το γεγονός πως η αστυνόμευση είναι ελλιπής. Ο αριθμός των υπαλλήλων της δημοτικής αστυνομίας δεν επαρκεί για μπει τάξη και να σταματήσει το παράνομο παρκάρισμα. Φταίει, επίσης, το ότι αρκετοί οδηγοί είναι κακομαθημένοι ως πολίτες και με το άλλοθι πως δεν υπάρχουν αξιόπιστες συγκοινωνίες από τα μέσα μαζικής μεταφοράς, φέρνουν το αυτοκίνητο στο κέντρο της πόλης και το παρκάρουν όπου θέλουν. Ως δήμαρχος, θα πείσω αλλά και να πιέσω ώστε η εικόνα αυτή ν’ αλλάξει. Η πίεσή μου θα κατευθυνθεί και προς τους οδηγούς που πρέπει ν’ αλλάξουν συμπεριφορά, αλλά και προς τους φορείς που διαχειρίζονται τα έργα του μετρό. Πιστεύω ότι με τη λειτουργία του μετρό και τον ανασχεδιασμό της κίνησης των μέσων μαζικής μεταφοράς, το πρόβλημα θα λυθεί.

Πού κάνετε βόλτα, όταν θέλετε να χαλαρώσετε από την καθημερινότητα;
Αν δεν κάνω βόλτα στην παραλία, θα κάνω βόλτα στην Τσιμισκή ή στην Ολυμπιάδος. Δεν έχει τόσο σημασία το όνομα του δρόμου που θα επιλέξω, γιατί αυτό που μ’ αρέσει είναι να κάνω βόλτα στις γειτονιές και να βλέπω τις εικόνες τους.

Οι κοινωνίες έχουν την τάση να ασκούν συχνά κριτική στους πολιτικούς αλλά να μην κάνουν τη δική τους αυτοκριτική. Τι πρέπει να δουν διαφορετικά οι Θεσσαλονικείς στη σχέση τους με την πόλη;
Πρέπει ν’ αγαπήσουν την πόλη. Η Θεσσαλονίκη είναι η μοναδική πόλη στην οποία ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού εξακολουθεί να αυτόπροσδιορίζεται ως προσφυγικός, έναν αιώνα μετά την άφιξή του στην πόλη. Το γεγονός αυτό είναι ενδεικτικό και αποκαλύπτει ότι η πόλη δεν μπόρεσε να λειτουργήσει ως «χωνευτήρι» ταυτοτήτων. Λείπει η ταυτότητα «Θεσσαλονικιός» και δικός μου στόχος είναι ν’ αποκτήσει η πόλη και αυτή την άυλη αξία.