Πώς φτάσαμε στο τρομοκρατικό χτύπημα στον ΣΚΑΪ

Το εντυπωσιακό τρομοκρατικό χτύπημα στον ΣΚΑΪ θα έχει συνέπειες για τη λειτουργία των ΜΜΕ στην Ελλάδα, την ποιότητα του δημοκρατικού μας συστήματος, ακόμη και για τη διεθνή εικόνα της Ελλάδας. 

Δεν είναι τυχαίο ότι σε μία διεθνή κατάταξη της ελευθερίας των ΜΜΕ η Ελλάδα βρίσκεται στην ταπεινωτική 74η θέση, μεταξύ της Ουγγαρίας του Όρμπαν που είναι λίγο καλύτερη και της Αλβανίας του Ράμα που είναι η αμέσως χειρότερη. 

Κατά την άποψή μου το τρομοκρατικό χτύπημα στον ΣΚΑΪ δεν ήρθε μόνο του. Οι δυνάμεις της αποσταθεροποίησης δραστηριοποιήθηκαν αξιοποιώντας το «περιβάλλον» που είχε προετοιμαστεί κατάλληλα. 

Τρεις κινήσεις

Τρεις κυβερνητικές πρωτοβουλίες έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία του «περιβάλλοντος». Η πρώτη έχει σχέση με την φραστική βία και προσπάθεια ηθικής εξόντωσης όσων θεωρούνται αντίπαλοι της κυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου. 

Ένας από τους βασικούς λόγους για τους οποίους καταδικάστηκε η κυβέρνηση Όρμπαν από την πλειοψηφία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι η φραστική βία στελεχών της κυβέρνησης Όρμπαν και του ίδιου του πρωθυπουργού της Ουγγαρίας σε βάρος πολιτικών τους αντιπάλων. Η φραστική βία της Ουγγαρίας μοιάζει ήπια συγκρινόμενη με τις εκρήξεις Τσίπρα-Πολάκη σε βάρος στελεχών της αντιπολίτευσης και των εκπροσώπων των λίγων ΜΜΕ που δεν έχουν έλθει σε συνεννόηση με το Μαξίμου για να προσφέρουν, έναντι ανταλλάγματος, επικοινωνιακή κάλυψη και προστασία. 

Η δεύτερη καθοριστικής σημασίας πρωτοβουλία της κυβέρνησης ήταν η κήρυξη πολέμου εναντίον του ΣΚΑΪ και η απομόνωσή του από τα κυβερνητικά στελέχη. 

Να θυμίσουμε ότι για την επίθεση του Μαξίμου κατά του ΣΚΑΪ η αφορμή ήταν ένα απόλυτα τεκμηριωμένο ρεπορτάζ για τη δυσαρέσκεια της κυβερνητικής ηγεσίας με την ηγεσία της Πυροσβεστικής, της ΕΛΑΣ και της Πολιτικής Προστασίας για τις χαμηλές επιδόσεις τους που μεγάλωσαν τις διαστάσεις της καταστροφής στο Μάτι. 

Ο κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του πρώτα κήρυξαν τον πόλεμο στον ΣΚΑΪ και στη συνέχεια βάλθηκαν να επιβεβαιώσουν, με τις αποφάσεις τους, την ακρίβεια του ρεπορτάζ και του σχολιασμού του τηλεοπτικού σταθμού. 

Τις παραπάνω πρωτοβουλίες συμπληρώνει η προκλητική ανοχή που δείχνει η σημερινή εξουσία στον χώρο των υποτιθέμενων αντιεξουσιαστών -οι οποίοι μοιάζουν περισσότερο με παρακρατικούς παρά με αντιεξουσιαστές-  και οι διευκολύνσεις στον τρομοκράτη-εκτελεστή Κουφοντίνα. 

Υποτίθεται ότι η κυβερνητική στάση υπαγορεύεται από μία προσπάθεια να εκτονωθούν κοινωνικές εντάσεις και να αντιμετωπιστεί με ανθρωπισμό ο αρχιδολοφόνος, στην πράξη όμως δραστηριοποιούν τις «εφεδρείες» της αποσταθεροποίησης σε μια περίοδο κατά την οποία η χώρα έχει εισέλθει σε μεγάλης διάρκειας προεκλογική περίοδο. 

Η επόμενη ημέρα

Οι τρομοκράτες αξιοποίησαν τον ιδεολογικό, πολιτικό, οργανωτικό χώρο που τους πρόσφερε, για τους δικούς της λόγους, η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου και χτύπησαν τον ΣΚΑΪ με εντυπωσιακό τρόπο. Θα περίμενε κανείς ότι η επόμενη ημέρα θα ήταν διαφορετική για την κυβέρνηση και το πολιτικό σύστημα, εφόσον το χτύπημα είναι και μια προειδοποίηση για το τι μπορεί να συμβεί στο μέλλον. 

Εάν κρίνουμε από τις δηλώσεις κυβερνητικών παραγόντων, του ΣΥΡΙΖΑ και την κάλυψη της τρομοκρατικής επίθεσης από την Αυγή, το Μαξίμου δεν προτίθεται να διορθώσει τα λάθη του ή μπορεί και να θεωρεί ότι οι επιλογές του είναι απόλυτα σωστές. 

Έχουμε το παράδοξο να εγκαλούν οι υπεύθυνοι για τη στοχοποίηση του ΣΚΑΪ και για την κατάρρευση της έννομης τάξης, τον ιδιοκτήτη του τηλεοπτικού σταθμού κ. Αλαφούζο με το σκεπτικό ότι έχει το θράσος να θεωρεί τον εαυτό του θύμα των κυβερνητικών επιλογών, ή απλά επειδή συνεχίζει την ενοχλητική για την σημερινή εξουσία πορεία του στα ΜΜΕ. Η ανορθόδοξη άσκηση πολιτικής κλιμακώνεται καθώς μειώνεται ο πολιτικός χρόνος που έχει στη διάθεσή της η κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει την προεκλογική υπεροχή της ΝΔ. Το τρομοκρατικό χτύπημα στον ΣΚΑΪ γράφει ιστορία όχι μόνο λόγω της κλίμακας και του συμβολισμού του αλλά και γι’ αυτά που φαίνεται να προετοιμάζουν τα κυκλώματα της αποσταθεροποίησης και της ανωμαλίας.