Η πιο διασκεδαστική ασχολία μου τις τελευταίες ημέρες είναι διαβάζω για τις προσπάθειες του ΣΥΡΙΖΑ να βρει υποψήφιο ηττημένο για τον Δήμο Αθηναίων. Δεν θυμάμαι ποτέ κυβερνών κόμμα να μην μπορεί να βρει υποψήφιο για τον πιο μεγάλο δήμο της χώρας, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ένα οποιοδήποτε κυβερνών κόμμα. Είναι ένα κυβερνών κόμμα που όχι μόνο δεν έχει καμία ελπίδα να πάει έστω και στοιχειωδώς καλά στην Αθήνα, αλλά δεν μπορεί και να δελεάσει κανέναν που θα ήταν έτοιμος να ηττηθεί με αντάλλαγμα μια κυβερνητική θέση αργότερα. Είναι ένα πλοίο που βουλιάζει την ώρα που οι ναύτες του έχουν ήδη αρχίσει να πλακώνονται στις σφαλιάρες και κανένας με λίγο μυαλό στο κεφάλι του δεν θέλει να συνδέσει την τύχη του μαζί του.
Στην απόγνωσή τους να βρουν κάποιον πρόθυμο να καταποντιστεί (θυμίζω ότι στις εκλογές του 14, με τον άφθαρτο Αλέκση να πηγαίνει με τα χίλια προς την εξουσία και με υποψήφιο τον επίσης άφθαρτο και μάλλον συμπαθή Σακελλαρίδη, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε με το ζόρι φτάσει στο 20%) έμπλεξαν μέχρι και τον Φραγκίσκο τον Αλβέρτη και θυμήθηκαν μέχρι και την παλιά(;) καλή φίλη Γιάννα Αγγελοπούλου. Και οι δύο δεν φάνηκαν πρόθυμοι να περάσουν το βράδυ των εκλογών χαζεύοντας την πλάτη του Μπακογιάννη (στην πιο καλή περίπτωση) ή τις πλάτες του Μπακογιάννη, του Γερουλάνου, ενός τυχαίου ξιδιασμένου δεξιού υποψήφιου και κάποιου ναζί (στην πιο πιθανή περίπτωση).
Επειδή εκτός από αηδία νιώθω και λίγο οίκτο για τα μεγαλοστελέχη του κόμματος του Αλέκση, αποφάσισα να βοηθήσω προτείνοντας κάποιους υποψήφιους που όχι μόνο (μάλλον) δεν έχουν σκεφτεί ακόμα στην Κουμουνδούρου αλλά που μπορεί να κάνουν την έκπληξη και να μη χάσουν με όχι και τόσο μεγάλη διαφορά.
1. Μαίανδρος Φουρθιώτης
Είναι διάσημος, είναι χωρίς εκπομπή, έχει εκδηλώσει στο παρελθόν την πρόθεση του να είναι υποψήφιος σε μεγάλο δήμο και το μικρό του όνομα μπορεί να τραβήξει κάποιους από τους χρυσαυγίτες ψηφοφόρους που γνωρίζουν ανάγνωση. Προφανώς δεν κάνει για δήμαρχος, αλλά θυμίζω πως το ζητούμενο για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι η (άπιαστη) δημαρχία αλλά ένα διψήφιο ποσοστό.
Μπορεί να έχει συνδεθεί με τον Ολυμπιακό αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς και είναι φτιαγμένος για να σπάει τα στεγανά. Στο κάτω-κάτω η Αθήνα έχει γεμίσει γαύρους και με δεδομένο ότι η Μαρσέιγ δεν φαίνεται να εκτιμά το διαμάντι που έχει στις τάξεις της η περίπτωση του κανονιέρη της εθνικής μπορεί να τσιμπήσει κάνα ψηφαλάκι από τη (όλο και πιο ηλιθ... μεγάλη) μερίδα εκείνη των ψηφοφόρων που μπερδεύουν τις εκλογές με γκάλοπ δημοφιλίας.
3. Μέγκι Ντρίο
Είναι νέα, είναι ωραία και τα ελληνικά της είναι λίγο καλύτερα από τον μέσο κυβερνητικό βουλευτή. Μπορεί να μην είναι ιδιαιτέρως συμπαθής και αγαπητή, αλλά με την απέχθεια που έχουν οι Αθηναίοι για την πόλη τους (τόση βρώμα και αντικοινωνική συμπεριφορά πώς αλλιώς να την εξηγήσεις) δεν αποκλείεται να την ψηφίσουν.
Στην περιφέρεια έτσι κι αλλιώς δεν έχει καμία ελπίδα η ίδια, γιατί να μη βάλει υποψηφιότητα κάπου που δεν θα έχει ελπίδα το κόμμα της; Στο κάτω-κάτω όλοι οι υποψήφιοι τα τελευταία πολλά χρόνια έχουν αντιμετωπίσει τον Δήμο της Αθήνας ως ένα σετ μακιγιάζ που διορθώνει τις ατέλειες της καριέρας τους. Βέβαια αυτό που χρειάζεται η «Governor of Attica» είναι ανάσταση καριέρας, αλλά κανείς δεν μπορεί να τα έχει όλα.
5. Εθνικός Σταρ
Τις τελευταίες δεκαετίες η αριστερά κυριαρχεί στον χώρο των τεχνών (γεγονός που εξηγεί και την ολοφάνερη καλλιτεχνική παρακμή) κι αυτό είναι κάτι που ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να εκμεταλλευτεί. Ο μαχητής του ΟΧΙ μπορεί να είναι πικραμένος από την κωλοτούμπα του Αλέκση, αλλά είμαι σίγουρος ότι αν του ζητηθεί θα ορθώσει το ανάστημά του προκειμένου η νίκη της δεξιάς να μη γίνει θρίαμβος.
5+1. Κώστας Καρμανλής
Είναι ο πρώτος συριζαίος πρωθυπουργός και παραμένει σχετικά δημοφιλής στους ψηφοφόρους που ψηφίζουν ΝΔ μόνο και μόνο γιατί δεν τους αρέσει το κόκκινο και όχι γιατί έχουν διαφορετικές απόψεις από την παρέα του Αλέκση. Ο γαλάζιος Αλέκσης δεν πρόκειται να εκλεγεί δήμαρχος αλλά μια θέση στο δημοτικό συμβούλιο σίγουρα θα την έχει. Εκεί, είναι βέβαιο ότι το πάθος του για δουλειά θα ωφελήσει τον δήμο με τον ίδιο τρόπο που έχει ωφελήσει και το κοινοβούλιο όλα αυτά τα χρόνια. Και μπράβο του.
8°
