Αυτό που συνέβη με την Επιτροπή Ελέγχου για τα κονδύλια του μεταναστευτικού είχε ήδη προβλεφθεί στο «Αστερίξ στους Ελβετούς»
Κακόμοιρε ελεγκτή των κονδυλίων για τους πρόσφυγες,
Θα μπω κατευθείαν στο θέμα. Καλά ξεμπερδέματα! Ξέρω ότι ξεκινάτε με τις καλύτερες προθέσεις. Άκουσα μάλιστα τον εκπρόσωπο της «Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας για την Καταπολέμηση της Απάτης» να διατυπώνει πολύ προσεκτικά την πρόθεση της υπηρεσίας σας να ερευνήσει για πιθανή κακοδιαχείριση των κονδυλίων για τη σίτιση των προσφύγων στην Ελλάδα. Και βέβαια εκείνος τόνισε το «πιθανή». Αλλά μη νομίζετε ότι αυτό έχει και τόση σημασία εδώ.
Δεν ξέρω αν έχετε ενημερωθεί για το πού ακριβώς έρχεστε. Οπότε θα ήθελα να σας βοηθήσω λίγο. Έρχεστε σε μια χώρα που λειτουργεί με τους δικούς της κανόνες. Τους οποίους δεν θέλει να αλλάξει. Και ένας από αυτούς είναι ότι όποιος μας ζητάει λογαριασμό ή έλεγχο, είναι εκ προοιμίου εχθρός μας. Πώς να σας το πω για να το καταλάβετε; Είμαστε η χώρα όπου οι ελεγκτές του ΣΔΟΕ μαθαίνουν πολεμικές τέχνες. Γιατί πολύ συχνά τους πλακώνουν στο ξύλο. Και αυτοί που το κάνουν, δεν βρίσκονται στο στόχαστρο της λαϊκής κατακραυγής. Μάλλον το αντίθετο. Πολλοί στέκουν απέναντί τους αλληλέγγυοι, γιατί κάνουν κάτι ηρωικό. Τα βάζουν με το κράτος. Άρα με τον κοινό εχθρό.
Βλέπετε, εδώ υπάρχει ένα έθιμο που μάλλον σας είναι άγνωστο. Θεωρούμε τη διασπάθιση των κονδυλίων κάτι σαν φυσικό δικαίωμα της εξουσίας. Έτσι έγινε και με τα χρήματα του σχεδίου Μάρσαλ, πριν από πολλά χρόνια. Η διακίνησή τους θεωρείται ένα είδος λάφυρου. Που ο «αρχηγός» το μοιράζει στους ανθρώπους της ομάδας του. Ή της φυλής του.
Βλέπετε, εδώ έχουμε πολύ πιο ισχυρά πράγματα από τους θεσμούς και τους κανονισμούς – το έχει πει και ο Παύλος Πολάκης για τη «Διαύγεια». Εδώ έχουμε τις «φυλές». Που είναι κάτι σαν τις οικογένειες της «μαφίας». Αυτό συνέβαινε από πάντα. Από την εποχή του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη που σκότωσε τον Καποδίστρια, αμυνόμενος στον «εξευρωπαϊσμό». Δηλαδή, στην κατάργηση της παραδοσιακής αρχηγίας του. Και στην αντικατάστασή της με θεσμούς.
Ε, το ίδιο συμβαίνει και σήμερα. Κάτω από κάθε αρχηγό συντάσσεται ο στρατός του. Ο καθένας με διαφορετικό ρόλο, αλλά με την ίδια πίστη και αφοσίωση. Προσφέρουν υπηρεσίες και ανταμείβονται με προστασία και χρήματα. Δοκιμάστε, ας πούμε, να πείτε κάτι μη αποθεωτικό για τον Ιβάν Σαββίδη και θα καταλάβετε τι σημαίνει το «δίκαιο του πιστού»…
Γι’ αυτό σας λέω «καλή τύχη» στον έλεγχο που θα προσπαθήσετε να διενεργήσετε. Ξαφνικά θα διαπιστώσετε ότι όλοι θα συνασπιστούν εναντίον σας. Θα είστε «ο ξένος που ήρθε να μας μάθει πώς θα κάνουμε τη δουλειά μας». Εσείς θα ζητάτε παραστατικά και θα μετράτε νούμερα και εκείνοι θα σας απαντούν ότι «είστε πράκτορας της λέσχης Μπίλντερμπεργκ που πετάει λάσπη στην κυβέρνηση για να την κλονίσει».
Βλέπετε, εμείς δεν μπαίνουμε στον κόπο να κοιτάξουμε τα νούμερα. Το έχουμε πάρει απόφαση ότι δεν βγαίνουν. Σας θυμίζω ότι είμαστε η χώρα που ακόμα δεν ξέρει πόσα ακριβώς δίνει για το Δημόσιο. Αλλά είναι πρόθυμη να πιστέψει ότι ο Αρτέμης Σώρρας έχει 600 δις. Μην το ψάχνετε.
Επίσης κανείς δεν θέλει να θυμάται ότι τα χρήματα αυτά δόθηκαν από εσάς, εκτάκτως, για τους πρόσφυγες. Από τη στιγμή που έφτασαν εδώ, είναι δικά μας. Και τα κάνουμε ό,τι θέλουμε. Υπάρχει μεγάλη ουρά που περιμένει να εισπράξει. Όχι πρόσφυγες. Αυτοί που έχουν πρόσβαση στον διαχειριστή. Και το θεωρούν φυσικό τους δικαίωμα.
Γι’ αυτό και κάνουν μήνυση σε όποιον τολμάει να ρωτήσει. Και τον κατηγορούν για λασπολόγο, προδότη ή ακόμα και ανθέλληνα. Αυτά παθαίνει όποιος σπάει την «ομερτά», αντί να περιμένει τη σειρά του.
Κι εσείς έχετε συν τοις άλλοις ένα μειονέκτημα ακόμα: είστε και ξένος! Που σημαίνει ότι δεν καταλαβαίνετε τη λέξη «φιλότιμο». Τώρα θα μου πείτε τι σχέση έχει η λέξη φιλότιμο με τους αριθμούς και τον έλεγχο της διαχείρισης των κονδυλίων; Καμία στην πραγματικότητα. Αλλά για κάποιο λόγο λειτουργεί. Στο να συνασπίζει πολύ κόσμο εναντίον σας. Μην ψάχνετε λογική εξήγηση.
Και αν επιμένετε σώνει και καλά να καταλάβετε, δείτε μερικές ελληνικές ταινίες. Για να καταλάβετε ποιον θεωρούμε εμείς κακό και ποιον καλό. Ε, στον καλό, πάντα στο τέλος πέφτει το λαχείο ή του έρχεται μια κληρονομιά. Φανταστείτε, λοιπόν, ότι έτσι κάπως είδαμε και το 1,6 δις της ενίσχυσης…
Καλή τύχη…
Υ.Γ. Αν αποφασίσετε πράγματι να δείτε κάποια ελληνική ταινία, προτιμήστε την «Κοινωνία ώρα μηδέν». Εσείς είστε το αντίστοιχο του πλοιοκτήτη Ρίχτερ. Του εχθρού. Ε, δεν βοηθάει εδώ που τα λέμε και το «εχθρικό» όνομα της οργάνωσής σας. Άκου «ΟΛΑΦ»…!
⇒ Απάνθρωπη θέση εργασίας της εβδομάδας
Υπεύθυνος για τις λίστες των μνημείων του Υπουργείου Πολιτισμού
Εξαιτίας της σχολαστικότητας κάποιων, πρέπει τώρα να ξενυχτήσει για να κοιτάξει ένα προς ένα τα ακίνητα που έστειλε η προηγούμενη διοίκηση στο ΤΑΙΠΕΔ, προκειμένου να ξεσκαρτάρει αυτά που αποτελούν εθνική κληρονομιά με αυτά που επιτρέπεται να δοθούν προς εκμετάλλευση, ώστε να μην εκτεθεί και η καινούργια υπουργός.
⇒ Θα έπρεπε να υπάρχει μια λέξη για...
«Παραχωρύφος»
Η απολύτως συγκεκριμένη έκφραση –συνδυασμός παράκλησης και απαίτησης– που παίρνει κάποιος όταν βρίσκεται με ένα μόνο αντικείμενο στη σειρά του super market, ελπίζοντας ότι ο μπροστινός θα του παραχωρήσει τη θέση του.
Η μετάφραση της εβδομάδας
Βασίλης Λεβέντης: «Να σταματήσει τις βρωμιές ο Μητσοτάκης, θέλει την αυτοδυναμία γι’ αυτό δεν μας θέλει στη Bουλή. Θα πιάσω 20% μετά τις αποστασίες».
Μετάφραση: «Πεθύμησα τις εποχές που έλεγα ό,τι ήθελα στην τηλεόραση. Βαρέθηκα να με παίρνουν όλοι στα σοβαρά».
