Κεντροαριστερά: Ενδογαμική πολυγαμία

Η ενδογαμία είναι είτε επιλογή (για να διατηρηθούν ή να μην αλλοιωθούν χαρακτηριστικά της «φυλής» ή της «κοινότητας») είτε αναγκαστική λύση λόγω αδυναμίας επαφής με άλλες «κοινότητες». Οι επιπτώσεις της, σύμφωνα με την επιστήμη, είναι αρνητικές για την υγεία των επόμενων γενεών.

Η πολυγαμία συνήθως είναι επιλογή. Όταν δεν είναι επιλογή, τότε ή αποτελεί αντικείμενο της ψυχιατρικής ή εμπίπτει στο ευρύ πεδίο των εννοιών του βιασμού.

Σε παγκόσμιο επίπεδο, δεν είναι πολλές οι περιπτώσεις που η πολυγαμία είναι και  ενδογαμία. Στη χώρα μας δε, αυτή η παράδοση είναι ανύπαρκτη. Αλλά πάντοτε μπορεί να γίνει μία αρχή - και, σε πολιτικό επίπεδο, έγινε. Υπό αυτή την έννοια, το πρόσφατο Συνέδριο του Κινήματος Αλλαγής, ήταν κάτι πρωτοποριακό:

- Ήταν Συνέδριο χωρίς εκλογές (συνέδρων/αντιπροσώπων/οργάνων) και χωρίς επιλογές (προγραμματικές/πολιτικές). Απλώς αρραβωνιάστηκαν όλοι με όλους, με τη συμφωνία όμως να μην αναλάβουν καμία δέσμευση, όλοι έναντι όλων. Παρόλα αυτά γίνεται πρόσκληση προς τον ευρύ κόσμο της Κεντροαριστεράς σε νέα αρχή, σε μία συστράτευση όλων - είναι, δεν είναι οπαδοί της ενδογαμίας («αφού όλοι μια οικογένεια είμαστε»…)

- Το Συνέδριο κατασκεύασε ένα κόμμα που αποτελείται από πολλά διακριτά και αυτόνομα μέρη, στη θέση ενός κόμματος που αποτελούνταν από πολλά, διακριτά και αυτόνομα μέρη. Σύμφωνοι, αυτό μπορεί και να μην ονομαστεί πολυγαμία. Κοινόβιο;

- Το Συνέδριο πέτυχε την ενότητα των συμβαλλομένων μερών εξελίσσοντας το ομοσπονδιακό Πολιτικό Συμβούλιο που δεν είχε κανένα άλλο όργανο από κάτω του και συνεπώς δεν έδινε πουθενά λόγο, σε ομοσπονδιακό Πολιτικό Συμβούλιο που (θα) έχει άλλα ομοσπονδιακά όργανα από κάτω του στα οποία επίσης δεν θα δίνει λόγο. Ο θρίαμβος του θεσμικού κόμματος...

- Όσοι πήγαν δεν εξελέγησαν από κανέναν και δεν εξέλεξαν κανένα. Παρόλα αυτά μετέφεραν την εντολή για «νέα αρχή» και την ανέθεσαν σε κάποιους που δε ξέρουν ακόμη, αφού θα διοριστούν αργότερα και από άλλους. Όλα αυτά στον 21^ο αιώνα…

- Για να μην είμαστε ισοπεδωτικοί πρέπει να πούμε πως το Συνέδριο έκανε μια κομβική επιλογή: βρήκε το νέο σήμα του φορέα, μια πολύχρωμη αυτο-μαδούμενη μαργαρίτα η οποία, στα πλαίσια των αθρόων μετονομασιών που ενδημούν στο χώρο, ονομάστηκε ρόδο. Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε. 

Στο Βυζάντιο, στην αυτοκρατορική αυλή, συνέβαιναν κάποια φαινόμενα ενδογαμίας. Όχι πολυγαμίας. Και πολύ περισσότερο δεν υπήρχε ενδογαμική πολυγαμία. Προφανώς. Οι διαδικασίες του ήταν απλοϊκές μπροστά στην ελληνική Κεντροαριστερά…