Δεν είναι ότι δεν έχω απεριόριστη εκτίμηση στις διαπραγματευτικές ικανότητες του Αλέκση και της χαρούμενης παρέας του. Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάτι που να μην μπορεί η διπλωματική τους δεινότητα να πετύχει: 4ο μνημόνιο; 5ο μνημόνιο; 6ο μνημόνιο; Όλα είναι δυνατά για τα τσακάλια της ελληνικής κυβέρνησης τα οποία, παρά την απουσία του μεγάλου διαπραγματευτή, του ανθρώπου-παγώνι, διατηρούν ακέραιη τη δυναμική τους.
Στο κάτω κάτω έχουν επικεφαλής έναν άνθρωπο που κρίνει σκόπιμο να επαναλαμβάνει κάθε τόσο τη φράση «εγώ που είμαι μηχανικός» με τον ίδιο τρόπο (και την ίδια πειστικότητα) που ο Κώστας ο Βουτσάς επαναλαμβάνει τη φράση «έχω και κότερο, πάμε μια βόλτα;». (Χτες, η επίκληση της ιδιότητας του μηχανικού έγινε για να δικαιολογηθεί η πληροφορία πως οι γέφυρες χρειάζονται γερά θεμέλια και όχι θεμέλια της πλάκας, όπως οι περισσότεροι νομίζαμε.)
Κατά συνέπεια, μου φαίνεται αβάσιμος, για να μην πω ύποπτος, ο ισχυρισμός ότι μετά την κουβέντα για τη συνθήκη της Λωζάνης, θα πετάξουν στα ύψη οι τιμές ενοικίασης και πώλησης κατοικιών στην ηπειρωτική Ελλάδα. Και ότι γι’ αυτό θα φταίει το ενδιαφέρον των κατοίκων των νησιών του ανατολικού Αιγαίου που ενώ έχουν εμπιστοσύνη στις ικανότητες της ελληνικής κυβέρνησης, θέλουν να έχουν και το κεφάλι τους ήσυχο και χωρίς φέσι (κακώς, καθώς το πετυχημένο παράδειγμα των προγόνων μας, η εθνική μας κληρονομιά, είναι η προ 6 αιώνων προτίμηση στο φέσι αντί της παπικής τιάρας με τα γνωστά, ευεργετικά αποτελέσματα).
Για μας τους υπόλοιπους έτσι κι αλλιώς δεν τίθεται θέμα ανησυχίας. Όπως, άλλωστε, είχε πει ο Έλληνας υφυπουργός Ζουράρις (το «Έλληνας υφυπουργός Ζουράρις» δεν μοιάζει λίγο με «Αρχιεπίσκοπος Κλεομένης»;) δεν θα πάθουμε και τίποτα αν χαθούν 15-16 νησιά. Και δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω. Το 15 ή 16 είναι μεγάλο νούμερο, αν έχεις 20. Αν έχεις εκατοντάδες είναι αμελητέα ποσότητα και μπράβο στον σύντροφο Ζουράρι που δεν είναι τσίπης.
Το ίδιο αβάσιμος είναι ο ισχυρισμός ότι ο Παπάκης «Βασιλιάς του duckface» Παυλόπουλος, δεν έπρεπε να θέσει από μόνος του θέμα συνθήκης της Λωζάνης, δίνοντας την ευκαρία στον Σουλτάνο να εκθέσει τις διεκδικήσεις του σε έναν διάλογο του οποίου η περίληψη θα μπορούσε να είναι αυτή:
Παπάκης – Είναι καλό να μη μιλάμε για αναθεωρήσεις της συνθήκης της Λωζάνης.
Στην πραγματικότητα ο Παπάκης έπρεπε να θέσει το ζήτημα για δυο λόγους: α) για να γελάσουμε β) επειδή ο Ερντογάν το είχε θέσει πρώτος. Σε τηλεοπτική συνέντευξη, βέβαια, αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία. Όταν έχεις μαθει να κάνεις πολιτική για την τηλεόραση είναι αναμενόμενο να αντιλαμβάνεσαι και ό,τι λέγεται στην τηλεόραση ως διπλωματικό τετελεσμένο. Και να μιλάς αναλόγως.
Όμως, πέρα από τον πρωθυπουργό και πέρα από τον Βασιλιά του Duckface, αυτός που με κάνει να νιώθω ακόμα μεγαλύτερη σιγουριά, είναι ο υπουργός των Εξωτερικών, ο Νικόλας ο Κοτζιάς, ο οποίος έδειξε τις διπλωματικές του ικανότητες με το καλημέρα: Στην υποδοχή του Σουλτάνου φορούσε μια γράβατα που του είχε δωρίσει ο ίδιος. Ο Ερντογάν το παρατήρησε (ναι, προφανώς του το είπαν) και το είπε για να εισπράξει τη μεγαλειώδη απάντηση του νέου Κίσινγκερ: Γκουντ ντιπλόμασι, ε; Απάντηση την οποία μπορείτε να απολαύσετε με τα αυτιά σας στο βίντεο που ακολουθεί:
Δυστυχώς ο διάλογος τελειώσε εκεί και έτσι δεν ακούσαμε τη φυσική του εξέλιξη που θα ήταν κάτι σαν «Γιου χάνγκρι; Αι τέικ γιου του τάβερν το ιτ μιτ. Γιου ιτ μιτ ε; Γιου αρ νοτ νάθινγκ βετζετέριαν ε;» κ.ο.κ.
Για όλους τους παραπάνω λόγους (και κυρίως, για όλους τους παράπανω ανθρώπους) είμαι αισιόδοξος και πιστεύω ότι, μετά την επίσκεψη του Ερντογάν και την γκουντ ντιπλόμασι, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις θα πάνε προς το καλύτερο για το ελληνικό συμφέρον. Και το μόνο που έχω να προσθέσω είναι πως, αν είστε κάτοικοι κάποιων 15-16 νησιών του ανατολικού Αιγαίου (στα οποία δεν γνωρίζω αν περιλαμβάνονται η Λέσβος και η Μυτιλήνη), είναι καλύτερα να μην κοιτάξετε στο κέντρο της Αθήνας γιατί τα νοίκια έχουν πάει στα ύψη εξ αιτίας του Airbnb. Και μπράβο τους.
13°
