Εντάξει, το πολιτικό κεφάλαιο της Ντόρας έχει μάλλον εξαντληθεί, ο Κυριάκος όμως, σαν μεγάλο παιδί που είναι, δεν θα έπρεπε να κάνει δήλωση μετανοίας για της μάνας του το γάλα ενώπιον του πάσα ένα γελοίου. Αυτού του τύπου οι δεσμεύσεις είναι πολιτικές σαχλαμάρες ολκής και δεν εξυπηρετούν καθόλου την αξιοκρατία και την ισότητα. Απεναντίας. Απεργάζονται τον ευτελισμό τους και εύχομαι να μου δοθεί ετούτη η χάρις, να το εξηγήσω κι όχι να τα μπουρδουκλώσω ακόμη χειρότερα.
Για αρχή, ας κατατάξουμε την σπουδή του Κυριάκου Μητσοτάκη στα «επικοινωνιακά λάθη» γιατί είναι τω όντι μέγα επικοινωνιακό ατόπημα να πατάς την μπανανόφλουδα που σου στρώνει ο πολιτικός σου αντίπαλος και να προφέρεις την λάθος λέξη στη λάθος στιγμή, βροντοφωνάζοντας μια αμαρτία που εν μέρει σου ανήκει, ανήκει όμως και στην οικογένεια Τσίπρα με τις φιλόδοξες συζύγους και τα ξαδέρφια, στην οικογένεια Δούρου με τους εξ αγχιστείας και στους εξ αίματος, στην ευρύτερη οικογένεια Κατρούγκαλου με τα πολλά βαφτιστήρια (aka πνευματικά τέκνα) καθώς και στην υπερεγωτική σαγήνη της οικογένειας Παππά, συμπούρμπουλης.
Μπαίνω στον πειρασμό να γράψω ότι η οικογενειοκρατία είναι εκείνη που έφτιαξε την σύγχρονη Ελλάδα με τους Κολοκοτρωναίους, τους Υψηλάντηδες, τους Εμπειρίκους, τους Βενιζέλους, τους Οικονόμους εξ Οικονόμων, αλλά δεν θα σας κάνω τη χάρη. Θα περιοριστώ σε μια άλλη ερμηνεία που θέλει την οικογένεια να οργανώνεται και να δρα σαν συμμορία η οποία σκοπό έχει να διεμβολίσει την κοινωνία συντρίβοντας ταυτόχρονα τα μέλη της δια του αποβλακωτικού παρασιτισμού. Ευχαριστώ αλλά δεν θα πάρω. Ονειρεύομαι μια κοινωνία που με τους σωτήριους αυτοματισμούς της θα έκοβε την όρεξη των «τσάτσων», χωρίς όμως να κόβει τα πόδια των δυναμικών και των φερέλπιδων. Διότι πώς νομίζετε ότι σχετιζόμεθα, προχωρούμε εις γάμου κοινωνία και αναζητούμε φίλους στη ζωή; Μέσω Γραφείων Συνοικεσίων ή μέσα από chat rooms; Η νέα οικογένεια λειτουργεί με κοοπτάτσιες ομοίων ή παρομοίων, μέσα από τον ίδιο εργασιακό χώρο κατά προτίμησιν. Γιατρός αγάπησε γιατρό, δικηγόρος δικηγόρον, έμπορος προμηθευτήν-τρια, καλλιτέχνης καλλιτέχνη και πάει λέγοντας. Πώς το βλέπετε δηλαδή; Ν’ αφήσουμε το γάμο και να πάμε για πουρνάρια, δημόσιες αποκηρύξεις, αποκλεισμούς, διαζύγια και αποπαιδισμούς;
Γι αυτό δεν μ’ αρέσει η δήλωση Μητσοτάκη. Όχι μόνον γιατί αποκλείει από τον δημόσιο βίο και την επαγγελματική εξέλιξη ανθρώπους που ενδεχομένως έχουν την χάρη δυστυχώς όμως έχουν το όνομα, αλλά κυρίως γιατί είναι μια δήλωση – αυτοτραυματισμός. Πράξη καθόλου ηρωική, αν λάβει κανείς υπ όψιν του το συμβολικό της φορτίο το οποίον, αν ξαστοχήσεις και το πειράξεις, θα σε μαζεύουν δια βίου με τα κουταλάκια. Θα το τράβαγα κι άλλο, επειδή όμως βλέπω ότι δεν παρακολουθεί κανείς, ρίχνω το μικρόφωνο, ρίχνω πετσέτα, ρίχνω την καρδιά μου στο πηγάδι. Μπλουμ.
9°
