Συνεχίζονται οι αντιδράσεις μετά το περιστατικό στο οποίο η Ζωή Κωνσταντοπούλου προσπάθησε να εμποδίσει τον Πρέσβη της Γερμανίας να καταθέσει στεφάνι στο Δίστομο και ο Μανώλης Γλέζος τον βοήθησε να παρακάμψει την πρόεδρο της Πλεύσης Ελευθερίας.
Μετά το περιστατικό συνεργάτης της Ζωής Κωνσταντοπούλου ανέβασε στη σελίδα FB του κόμματος κείμενο κατά του Γλέζου, το οποίο η Κωνσταντοπούλου είπε ότι προσυπογράφει. Μεταξύ άλλων στο κείμενο αναφέρει: «Ο Γλέζος είναι αυτός που χτες την έβαλε πίσω (σ.σ. τη σημαία). Αυτή τη φορά πάνω στο μνήμα των νεκρών.
Την άρπαξε και την έβαλε με μανία. Οδηγώντας τον εκπρόσωπο του κατακτητή από το χέρι».
Με αυτή την αφορμή η Έλενα Ακρίτα έγραψε στο Facebook: «Ο Γλέζος άρπαξε και έβαλε με μανία τη σημαία που κατέβασε από την Ακρόπολη πίσω, πάνω στο μνήμα των νεκρών, οδηγώντας τον εκπρόσωπο του κατακτητή από το χέρι". (Δ. Καραναστάσης, συνεργάτης της Ζωής Κωνσταντοπουλου). Αντί σχολίου μια λέξη μόνον. ΝΤΡΟΠΗ. Ο συμψηφισμός του οικονομικού επεκτατισμού των Γερμανών με τον ναζισμό είναι επιεικώς ανιστόρητος. Αυτά όλα δεν είναι παρά πολύχρωμες χάντρες και καθρεφτάκια λαϊκισμού αφού μας αντιμετωπίζουν ορισμένοι ως ιθαγενείς της, αξιοσέβαστης κατά τ' άλλα, φυλής των Παπούα».
"Για όσους δεν κατάλαβαν, στη σφαγή του Διστόμου εκτελέστηκαν 218 άνθρωποι, μωρά, παιδιά και έφηβοι και πιο μεγάλοι και ηλικιωμένοι… Εκτελέστηκαν…
Όσοι έχουν παιδιά ή γονείς καταλαβαίνουν τι σημαίνει αυτό. Όσοι έχουν ζωή καταλαβαίνουν. Όσοι μπορούν να καταλάβουν, καταλαβαίνουν.
Για όσους δεν κατάλαβαν, ο πρέσβης δεν έρχεται σε εκδηλώσεις ως φυσικό πρόσωπο. Δεν έρχεται για αναψυχή. Ο πρέσβης εκτελεί καθήκοντα πρεσβεύοντας μια χώρα.
Μια χώρα που αρνείται ακόμη να ζητήσει συγνώμη και να καταβάλει στο χωριό αυτό την δικαστική αποζημίωση από το 2000, στους συγγενείς και σε όσους λίγους ζούνε ακόμη.
Για όσους δεν κατάλαβαν, ο πρέσβης εκπροσωπεί μια χώρα που αρνείται να ζητήσει συγνώμη και να αναλάβει τις συνολικές αποζημιώσεις των 341 δις ευρώ. Τουλάχιστον…
(Αν κάποιος δεν τα θέλει ή δεν τα χρειάζεται, μπορεί να αράξει στην ησυχία του. Και εμείς να ζητήσουμε τα υπόλοιπά).
Για όσους δεν κατάλαβαν το “παιδί του εγκληματία” σύμφωνα με το Μανώλη Γλέζο, εκπροσωπεί αυτήν τη χώρα (κι ας είναι ο καλύτερος άνθρωπος του κόσμου). Δεν ήρθε εκδρομή στο Δίστομο.
Για όσους δεν κατάλαβαν, η χώρα αυτή έχει καταλάβει τη χώρα μας.
Έχει επιβληθεί και εξοντώνει τη χώρα μας. Εξοντώνει εμάς έναν-έναν. Για όλους θα έρθει η σειρά…
Για όσους δεν κατάλαβαν, μια γυναίκα βγήκε και στάθηκε μπροστά χτες για να μη μπει η γερμανική σημαία πάνω στο μνήμα αυτών που εκτελέστηκαν, χωρίς καμία δικαίωση ακόμη για αυτούς. Το κατάλαβες;
Και προς τιμήν του ο πρέσβης έκανε πίσω, γιατί αυτός κατάλαβε. Γιατί είναι άνθρωπος.
Αυτό το καταλάβαμε.
Ο Γλέζος είναι ο ήρωας που πριν 76 χρόνια κατέβασε τη σημαία από την ακρόπολη.
Ο Γλέζος είναι αυτός που χτες την έβαλε πίσω. Αυτή τη φορά πάνω στο μνήμα των νεκρών.
Οδηγώντας τον εκπρόσωπο του κατακτητή από το χέρι.
Μπροστά σε έναν δήμαρχο, βγαλμένο από τη χειρότερη ελληνική ταινία κατοχής, που επαναλάμβανε με λεπτή φωνή “bitte, bitte sen… bitte, bitte sen”.
Για όσους δεν κατάλαβαν ο Μανώλης Γλέζος αυτό έκανε χτες. Και αυτό δε χρειάζεται να είσαι ήρωας για να έχεις δικαίωμα να το λες.
Ήταν αυτός που παραμέρισε το “εμπόδιο” που στάθηκε μπροστά του.
Το έσπρωξε, για προσωπικούς λόγους.
Μετά τη μικροπρέπεια στην έναρξη του βιβλίου του, λίγους μήνες πριν, πάλι για προσωπικούς λόγους.
Ο Μανώλης Γλέζος, φοβήθηκε χτες ότι η Ζωή Κωνσταντοπούλου -που μπορεί να έχει μαζί της ό,τι προσωπικό θέλει- θα του πάρει τη σημαία που κατέβασε κάποτε.
Και προτίμησε να τη βάλει πίσω από το να την αφήσει στα χέρια άλλου.
Να σπρώξει αυτή τη γυναίκα και να βάλει τη σημαία πίσω. Πάνω στους νεκρούς πια.
Αρκεί να μην την πάρει άλλος.
“Παιδί εγκληματία” δεν είμαι και σίγουρα δεν είμαι παιδί του Γλέζου.
Μακριά από εμένα αυτή η ντροπή που είδα χτες.
Για όλους τους Έλληνες και για όλους τους Γερμανούς φίλους πολίτες.
12°
