Εκατοντάδες διαδηλωτές, οπαδοί του VMRO - DPMNE, του εθνικολαϊκιστή Νίκολα Γκρούεφσκι, εισέβαλαν στο κοινοβούλιο και επιτέθηκαν σε βουλευτές του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος και των κομμάτων της αλβανικής μειονότητας, οι οποίοι εκείνη την ώρα εξέλεγαν πρόεδρο του Κοινοβουλίου τον Ταλάτ Τζαφέρι, τον πρώτο Αλβανό πρόεδρο του κοινοβουλίου της ΠΓΔΜ αφότου η χώρα κέρδισε την ανεξαρτησία της από την πρώην Γιουγκοσλαβία, το 1991.
Στην πραγματικότητα μόνο έκπληξη δεν προκαλεί η δραματική τροπή που λαμβάνουν οι πολιτικές εξελίξεις στην ΠΓΔΜ, καθώς πρόκειται για την κεντρική χώρα αποσταθεροποίησης στα Βαλκάνια, ενώ η Ύπατη Εκπρόσωπος για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας της ΕΕ, Φεντερίκα Μογκερίνι, έχει από καιρό προειδοποιήσει ότι η κατάσταση στην ΠΓΔΜ, μοιάζει με παιχνίδι με τη φωτιά.
Χωρίς κυβέρνηση και κοινοβούλιο από τις εκλογές της 11ης Δεκεμβρίου του 2016 (όπου το VMRO του Νίκολα Γκρούεφσκι κέρδισε τις 51 από τις 120 έδρες έναντι του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος που κατέκτησε τις 67), η γειτονική χώρα ολοένα και περισσότερο βυθίζεται στον εθνικισμό και στο χάος, με τις πληγές του εθνοτικού πολέμου, μεταξύ του σλαβικού και αλβανικού πληθυσμού το 2001, να παραμένουν ανοιχτές.
Οι οπαδοί του VMRO έχουν γίνει επιθετικοί απέναντι στους οπαδούς της αντιπολίτευσης και ο διχασμός μέσα στο πληθυσμό εντείνεται καθημερινά. Ο Γκρούεφσκι καλεί τους οπαδούς του διαρκώς σε χρήση βίας «ξύνοντας» τα αντιαλβανικά αντανακλαστικά, ενώ, παράλληλα, στο παραδοσιακό ρήγμα μεταξύ Σλαβομακεδόνων και Αλβανών, έχει προστεθεί και ο διχασμός μεταξύ των Σλαβομακεδόνων σε προδότες και πατριώτες.
Το τραγικό αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει η χώρα, οφείλεται στο γεγονός ότι ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Ιβάνοφ, «πολιτικό παιδί» του Γκρούεφσκι, αρνείται να δώσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στο Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, παρά το ότι κέρδισε 67 από τις 120 έδρες, με το επιχείρημα ότι απειλεί την ενότητα της χώρας. Αυτό γιατί ο επικεφαλής της αντιπολίτευσης Ζάγεφ σχημάτισε εκλογική συμμαχία με το Αλβανικό Κόμμα του Αχμέτι, προκειμένου να συγκροτήσει κυβέρνηση, άρα, κατά τον Γκεόργκε Ιβάνοφ, παραδίδει τη χώρα στους Αλβανούς. Να σημειωθεί εδώ το παράδοξο, ότι η προηγούμενη κυβέρνηση ήταν συμμαχική μεταξύ των εθνικιστών του Γκρούεφσκι και του Αχμέτι.
Ο Ιβάνοφ στην πραγματικότητα εμποδίζει τον Ζάγιεφ να υλοποιήσει τη συνθήκη της Οχρίδας με την οποία έληξε η σύρραξη του 2001 και η οποία περιλαμβάνει όρους σχετικά, μεταξύ άλλων, με την πλήρη γλωσσική ισότητα και τη χρήση της αλβανικής γλώσσας σε όλα τα επίπεδα της κυβέρνησης, ως δεύτερης επίσημης γλώσσα της χώρας και την επίτευξη της οικονομικής ισότητας.
Επιπλέον, κάτω από τα εθνικιστικά επιχειρήματα, ο Ιβάνοφ προστατεύει τον Γκρούεφσκι και το περιβάλλον του, σε βάρος των οποίων διενεργούνται ανακρίσεις, καθώς ο Γκρούεφσκι βαρύνεται με τις κατηγορίες διαφθοράς μεγάλης έκτασης, χειραγώγησης της δικαιοσύνης και φιμώματος του Τύπου, οπότε αν η αντιπολίτευση σχηματίσει κυβέρνηση, ο αρχηγός του VMRO - DPMNE θα καταλήξει στη φυλακή.
Λάδι στη φωτιά ρίχνει και η αλβανική κυβέρνηση, η οποία επιδιώκει την προσέγγιση των Αλβανών της ΠΓΔΜ με εκείνους του Κοσόβου. Ο αλβανικός αλυτρωτισμός, που ήταν στη σκιά των αντίστοιχων μειονοτήτων του Πρέζεβο της Σερβίας και της μειονότητας του Μαυροβουνίου, αρχίζει να σηκώνει κεφάλι.
Επιπλέον η Ρωσία φαίνεται να ενισχύει το δίδυμο Ιβάνοφ - Γκρούεφσκι, καθώς ισχυρίζεται ότι έτσι αποτρέπει τη διείσδυση των Τιράνων στην ΠΓΔΜ, η οποία επιχειρείται μέσω της ελεγχόμενης μειονότητας και εξυπηρετεί τα σχέδια των ΗΠΑ, των οποίων η αλβανική κυβέρνηση δεν είναι ενδεχομένως μόνο επιρροή αλλά και υποχείριο.
Τέλος, τόσο οι Βρυξέλλες όσο και οι ΗΠΑ έχουν αποτύχει στις αλλεπάλληλες προσπάθειες για άρση του αδιεξόδου, με την αποκατάσταση της συνταγματικής νομιμότητας.
Άπρακτη έφυγε από τη γειτονική η Ύπατη Εκπρόσωπος για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Ασφαλείας της ΕΕ Φεντερίκα Μογκερίνι, ενώ στο κενό έπεσε το μήνυμα του πρόεδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ, ο οποίος, κατά την επίσκεψή του στις αρχές του μήνα στην ΠΓΔΜ, κάλεσε τους ηγέτες της χώρας να αποφύγουν να τροφοδοτήσουν τις εθνοτικές εντάσεις και αντ’ αυτού να επικεντρωθούν στην προώθηση της πορείας ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Με λιγοστές ελπίδες για άρση του αδιεξόδου μεταβαίνει τις επόμενες ημέρες στη γειτονική χώρα ο Αναπληρωτής Βοηθού ΥΠΕΞ των ΗΠΑ για θέματα Ευρώπης και Ευρασίας. Ωστόσο, ο κίνδυνος να μεταδοθεί η πολιτική αστάθεια σε γειτονικές χώρες αυξάνεται, καθώς το θέμα της ηγεμονίας στα Βαλκάνια και οι επικίνδυνοι εθνικισμοί, αποτελούν το πλέον εύφλεκτο κοκτέιλ.
10°
