Τέτοιες μέρες τα τελευταία χρόνια εγείρεται η ίδια συζήτηση και αφορά τις παρελάσεις. Να καταργηθούν ή όχι; Να συνεχίσουν να γίνονται με την ίδια μορφή; Λαός και στρατός μαζί, όπως το ακούσαμε και επισήμως πρόσφατα; Ή και νταούλια με τσάμικα στο Σύνταγμα όπως είχε οραματιστεί ο συγκυβερνήτης; Ο προβληματισμός για το τι προσφέρει ο ήχος του αεροσκάφους της πολεμικής αεροπορίας σε συνδυασμό με τον ήχο της ερπύστριας δεν απαιτεί ιδιαίτερο χρόνο για να καταλήξει σε ένα πρώτο συμπέρασμα. Ιδίως αν συνοδεύονται και από τον άτσαλο μεν, πειθαρχημένο δε βηματισμό της «μαθητιώσας νεολαίας».
Υπάρχει πολύς κόσμος που, αν και ζει στην καθημαγμένη καθημερινότητα, του αρέσουν οι παρελάσεις. Δεν είναι το θέμα μας αυτό. Το θέμα είναι ότι ακόμα και σε αυτό το πεδίο, ομολογουμένως προνομιακό για μία κυβέρνηση με αντιμιλιτιραστικά ένστικτα και αναφορές, όχι μόνο δεν ισχύει πλέον ο διάλογος περί της αναγκαιότητας των παρελάσεων αλλά οι όποιες φωνές είχαν εκφραστεί στο παρελθόν με συγκεκριμένες απόψεις, έχουν απορροφηθεί ή έχουν αλλάξει άποψη προσαρμοζόμενες στα νέα δεδομένα.
Σαν να μην έχει σβήσει ποτέ η οθόνη του υπολογιστή με την ανάρτηση στο site της «Ελευθεροτυπίας», στο πάλαι ποτέ enet.gr με τίτλο «Την κατάργηση των μαθητικών παρελάσεων ζητεί ο ΣΥΡΙΖΑ». Ήταν επίκαιρη ερώτηση των βουλευτών Τάσου Κουράκη (νυν) και Γρηγόρη Ψαριανού (πρώην). Την είδηση την είχαμε αναρτήσει στις 18:15 της Τετάρτης 28 Οκτωβρίου 2009: «Οι βουλευτές [...] επέκριναν την ηγεσία του ΥΠΕΠΘ κάνοντας λόγο για "στρατικοποίηση" των μαθητών και διατήρηση ενός εθίμου που χρονολογείται από την εποχή του Μεταξά». Και «υπάρχουν άλλοι, πιο αποτελεσματικοί τρόποι για να καλλιεργηθεί η ιστορική μνήμη και να βοηθηθούν οι μαθητές και οι μαθήτριες να εμβαθύνουν στο νόημα των ιστορικών γεγονότων». Η ερώτηση προς τον τότε υπουργό διατυπωνόταν ως εξής: «Αν θεωρήσουμε ότι οι παρελάσεις εντάσσονται στο εκπαιδευτικό έργο, ποιος ακριβώς είναι ο παιδαγωγικός τους ρόλος; Προτίθεστε να εξετάσετε το ενδεχόμενο κατάργησης των μαθητικών παρελάσεων και αντικατάστασής τους με πολιτιστικές εκδηλώσεις και δραστηριότητες στα σχολεία που να δίνουν τη δυνατότητα ουσιαστικής εμβάθυνσης στα ιστορικά γεγονότα;».
Την παραμονή της 28ης Οκτωβρίου 2014 ο ίδιος, ο Τάσος Κουράκης ως βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης είχε μιλήσει στο ραδιόφωνο του Alpha 9.89 και είχε προαναγγείλει ότι όταν ο ΣΥΡΙΖΑ θα γινόταν κυβέρνηση θα καταργούσε τις παρελάσεις. Η Θεανώ Φωτίου είχε χαρακτηρίσει τις παρελάσεις «απολίθωμα του παρελθόντος» και είχε εκφράσει την άποψη ότι σε αυτές «πρέπει να συμμετέχουν πολίτες και όχι άρματα μάχης». Στο ίδιο πλαίσιο, και άλλα, λιγότερο γνωστά στελέχη του νυν κυβερνώντος κόμματος, έχουν εκφράσει απόψεις υπέρ, τουλάχιστον, της αλλαγής χαρακτήρα των παρελάσεων.
Στο μεταξύ διάστημα, το 2010, και για μια μικρή περίοδο, οι παρελάσεις διακόπηκαν λόγω της κρίσης. Επανήλθαν, και αυτό έχει ιδιαίτερη πολιτική σημασία, όχι επειδή η Ελλάδα έβγαινε από την κρίση αλλά επειδή η πολιτική ηγεσία διαπίστωνε ότι δεν μπορούσε να την βγάλει.
Το 2013 και στο πλαίσιο κοινοβουλευτικής πρωτοβουλίας για πληροφόρηση των κομμάτων περί του κόστους των παρελάσεων ζητήθηκε από το ΓΕΕΘΑ να κάνει την αποτίμηση. Σύμφωνα με τότε δημοσιεύματα το κόστος υπολογίστηκε από 3,5 έως 5 εκατ. ευρώ ετησίως. Χρήματα, τα οποία προφανώς στις σημερινές άγριες συνθήκες και βγαίνουν από τον ματωμένο κουμπαρά του πρωτογενούς πλεονάσματος. Αλλά ο άρτος και τα θεάματα, όσο και αν κοστίζουν σε τέτοιες εποχές, είναι μια κάποια παρηγοριά στον άρρωστο. Ή προκαταβολικά... αντίμετρα. Διαλέγεις και παίρνεις...
Δυστυχώς, η χώρα οδεύει σε ένα ακόμα εφιαλτικό αδιέξοδο. Το πολιτικό προσωπικό έχει διαγράψει από τη μνήμη του τα χρόνια και τις σκληρές συνέπειες της κρίσης.
12°
