Περιμένετε μεταρρυθμίσεις από το ΠΑΣΟΚ της κ. Γεννηματά;

Όσο φυλλορροεί ο ΣΥΡΙΖΑ, τόσο αναθαρρεί το ΠΑΣΟΚ, προσβλέποντας σ΄επαναπατρισμό ψηφοφόρων. Λογικό. Αντρεϊκοί ήτανε οι ψηφοφόροι, ΣΥΡΙΖΑ ψήφισαν μετά, εκεί ξαναγυρνάνε πάλι (τουλάχιστον αρκετοί απ’ αυτούς).

Εκείνο που δε μου φαίνεται λογικό είναι να πηγαίνουν στο ΠΑΣΟΚ άνθρωποι που είναι –ή υποτίθεται πως είναι– μεταρρυθμιστές. Και αναφέρομαι σε κόσμο που εκλέχτηκε με το Ποτάμι, μα στη συνέχεια ανεξαρτητοποιείται κοιτάζοντας προς το κόμμα της κ. Γεννηματά.

Αλλά το κόμμα αυτό, αυτή τη στιγμή, (εξακολουθεί να) είναι ταυτισμένο με ό,τι πιο παλαιοκομματικό. Και μένα, που δεν είμαι επαγγελματίας της πολιτικής, ποσώς μ’ ενδιαφέρει η πολιτική επιβίωση οποιουδήποτε.

Εξηγούμαι καλύτερα: στην κυβέρνηση του κ. Γιώργου Παπανδρέου, εκσυγχρονιστικό έργο παρουσίασαν η κ. Διαμαντοπούλου και οι κ. Μόσιαλος, Ραγκούσης, Λοβέρδος.

Απ’ αυτούς, ο κ. Μόσιαλος είναι μέχρι στιγμής δυστυχώς εκτός πολιτικής και ο κ. Λοβέρδος επανήλθε στο ΠΑΣΟΚ (έμεινε ευτυχώς η ηλεκτρονική συνταγογράφηση), ενώ ο ίδιος ο κ. Παπανδρέου συνεργάζεται με το παλιό του κόμμα, επιβεβαιώνοντας το «λίγο απ’ όλα» που πάντα τον χαρακτήριζε.

Οι άλλοι δυο (κ. Διαμαντοπούλου, κ. Ραγκούσης) μαζί με τον κ. Φλωρίδη (του οποίου το φλερτ με το ΠΑΣΟΚ το 2015, ευτυχώς για τον ίδιο, λέω εγώ, δεν είχε μέλλον), έχουν συμπήξει έναν εκσυγχρονιστικό φορέα, που μοιάζει να προσεγγίζει με το Ποτάμι του κ. Θεοδωράκη.

Ρωτάω τώρα οποιονδήποτε φίλο του μεταρρυθμιστικού Κέντρου: περιμένετε ανανεωτική και εκσυγχρονιστική πολιτική από το ΠΑΣΟΚ της κ. Γεννηματά (και του κ. Βενιζέλου, του κ. Ρέππα, του κ. Παπουτσή κ.λπ. κ.λπ.), έστω υπό το σχήμα «Δημοκρατική Συμπαράταξη» (τι βερμπαλιστικός τίτλος);

Εγώ δεν περιμένω τίποτα.

Αντίθετα, εξακολουθώ να περιμένω από το Ποτάμι και όσους μένουν ακόμα μαζί του, γιατί εξακολουθώ να το θεωρώ την αγνότερη και διόλου παλαιοκομματική προσπάθεια στο χώρο του Κέντρου.

Και βλέπω τώρα, ξαναλέω, ότι οι Διαμαντοπούλου - Ραγκούσης - Φλωρίδης προσεγγίζουν με το Ποτάμι, ή αντίστροφα.

Βέβαια, εγώ θα προτιμούσα να είναι και οι φιλελεύθεροι στο παιχνίδι. Κέντρο δίχως φιλελεύθερη πτέρυγα δε νοείται, κατά τη γνώμη μου. Τώρα, αρκετοί φιλελεύθεροι (οι περισσότεροι, νομίζω) επέλεξαν να πάνε στη Νέα Δημοκρατία (ΝΔ) και να δυναμώσουν τη «φιλελεύθερη συνιστώσα» της. Τους εύχομαι να τα καταφέρουν – αμφιβάλλω, αλλά πρώτος θα χαρώ αν δω ότι πραγματικά θα συμβεί κάτι τέτοιο. (Επί της ουσίας, έχω ξαναπεί τη γνώμη μου για τη ΝΔ του κ. Μητσοτάκη: φιλελευθερισμός μόνο στην οικονομία και όχι π.χ. στη θρησκεία, δε νοείται). Ωστόσο, άλλοι φιλελεύθεροι έχουνε μείνει στο Ποτάμι.

Γυρίζω στο προηγούμενο ερώτημα: θεωρείτε πραγματικά ότι το σχήμα της κ. Γεννηματά δίνει ελπίδες εκσυγχρονισμού και μεταρρύθμισης, και μάλιστα σε συνθήκες κρίσης; Αν ναι, ο δρόμος ανοιχτός και τα σκυλιά δεμένα.

Διαφορετικά, αξίζει να κοιτάξετε μ’ άλλο μάτι τη συνεργασία αφενός τού κατά τη γνώμη μου αγνού Δονκιχότη κ. Σταύρου Θεοδωράκη και αφετέρου των ανθρώπων που ήταν η μεταρρυθμιστική αιχμή επί Γιώργου Παπανδρέου.

Αν βέβαια οι «3» και ο κ. Θεοδωράκης τα βρουν, και αν αποφασίσουν την επίσης δονκιχοτική προσπάθεια να μπουν στη Βουλή. 

d.fyssas@gmail.com