Πολιτικη & Οικονομια

Η ακροδεξιά συμμορία της Ευρώπης

Ποιοι είναι οι σύμμαχοι της Marine Le Pen που τρίβουν ήδη τα χέρια τους ενόψει των εκλογικών αναμετρήσεων του 2017

Μυρσίνη Λιοναράκη
9’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Μόλις λίγες μέρες πριν, στις 21 Ιανουαρίου, στην πόλη Κόμπλεντς της Γερμανίας πραγματοποιήθηκε μία Σύνοδος Κορυφής των ακροδεξιών κομμάτων της Ευρώπης. Οργανωτής η ομάδα Ευρώπη των Εθνών και της Ελευθερίας του Ευρωκοινοβουλίου, στην οποία ανήκουν τα περισσότερα ακροδεξιά κόμματα που συμμαχούν με το Εθνικό Μέτωπο και την Marine Le Pen. Φυσικά η ίδια ήταν η πρωταγωνίστρια της Συνόδου ενώ βρήκε και ευκαιρία να συσφίξει τους δεσμούς της με τα αδερφά κόμματα των υπόλοιπων ευρωπαϊκών χωρών. Σε μία χρονιά που αναμένουμε βουλευτικές εκλογές στην Ολλανδία (μέσα Μαρτίου), Προεδρικές στη Γαλλία (Απρίλιο) και βουλευτικές επίσης στη Γερμανία (τέλη Σεπτεμβρίου) και που ακολουθεί το Brexit και τη νίκη του Τραμπ στις ΗΠΑ, οι ηγέτες και τα στελέχη των ακροδεξιών κομμάτων ήδη τρίβουν τα χέρια τους και ονειρεύονται εξουσία και νίκες. Η ίδια η Le Pen μάλιστα δήλωσε ότι το 2017 οι γάλλοι, οι γερμανοί και οι ολλανδοί ψηφοφόροι «θα αλλάξουν το πρόσωπο της Ευρώπης» προβλέποντας μία «εκλογική επανάσταση». Ας δούμε λίγο τις συμμαχίες που έχουν δημιουργηθεί μέσα σε αυτήν την ακροδεξιά συμμορία με άτυπο αρχηγό την διεκδικήτρια της Γαλλικής προεδρίας Marine Le Pen.

Ο Ιταλός Matteo Salvini, o Αυστριακός Harald Vilimsky, ο Ολλανδός Geert Wilders, η Marine Le Pen και η Γερμανίδα Frauke Petry στη Σύνοδο Κορυφής ακροδεξιών κομμάτων στις 21 Ιανουαρίου

Ο Ιταλός Matteo Salvini, o Αυστριακός Harald Vilimsky, ο Ολλανδός Geert Wilders, η Marine Le Pen και η Γερμανίδα Frauke Petry στη Σύνοδο Κορυφής ακροδεξιών κομμάτων στις 21 Ιανουαρίου

ΑΥΣΤΡΙΑ

Το Εθνικό Μέτωπο της Le Pen πάντα ζήλευε τα υψηλά ποσοστά των Αυστριακών συμμάχων του που σήμερα είναι και το πρώτο κόμμα στη χώρα και έχει ήδη συμμετάσχει δύο φορές σε κυβέρνηση συνεργασίας. Η πρώτη ήταν το 1983 μαζί με τους Σοσιαλδημοκράτες και η δεύτερη το 1999 με το Λαϊκό Κόμμα. Το ακροδεξιό αυτό μόρφωμα ιδρύθηκε το 1955 από πρώην ναζιστές και τα περισσότερα στελέχη του προέρχονται από σκοτεινές φοιτητικές αδερφότητες. Μόλις πέρσι, το 2016, ο υποψήφιος Norbert Hofer βρέθηκε στην πρώτη θέση του πρώτου γύρου των προεδρικών εκλογών με ποσοστό 36%. Την επόμενη ημέρα, η Le Pen χαιρέτισε τη νίκη αυτή μιλώντας για «μία βαριά τάση στην Ευρώπη», «ένα τεράστιο βήμα ενίσχυσης των πατριωτικών κινημάτων» που «πρόκειται να αλλάξει την ιστορία».

Χειροφίλημα του υποψήφιου προέδρου Norbert Hofer στην Marine Le Pen

Χειροφίλημα του υποψήφιου προέδρου Norbert Hofer στην Marine Le Pen

Ευτυχώς στον δεύτερο γύρο, ο υποψήφιος του FPÖ έχασε από τον ανεξάρτητο υποψήφιο υποστηριζόμενο από τους Πράσινους Alexander Van der Bellen με μία τρομακτική και ελάχιστη διαφορά 50,3% έναντι 49,7% (σημ: ο δεύτερος αυτός γύρος ακυρώθηκε από το συνταγματικό δικαστήριο και ακολούθησε τρίτος, κάποιους μήνες αργότερα για να εκλέξει ξανά τον Alexander Van der Bellen διευρύνοντας τη διαφορά με τον ακροδεξιό υποψήφιο σε 53,3% έναντι 46,7%). Το FPÖ με κεντρικό σύνθημα το «Εμείς Πρώτα» στις τελευταίες ευρωεκλογές διπλασίασε τα ποσοστά του εκλέγοντας 4 ευρωβουλευτές.

Τον Ιανουάριο του 2012 η Marine Le Pen ήταν καλεσμένη από τον Heinz-Christian Strache, τον πρόεδρο του κόμματος της Ελευθερίας της Αυστρίας (Freiheitliche Partei Österreichs - FPÖ). Τον Ιούνιο του 2016 ήταν ξανά καλεσμένη για να γιορτάσουν μαζί τα γενέθλια της ευρωπαϊκής ομάδας Ευρώπη των Εθνών και των Ελευθεριών (ENL) που Γάλλοι και Γερμανοί συνίδρυσαν.

Για τη νίκη με τον Αυστριακό ακροδεξιό ηγέτη Heinz-Christian Strache

Για τη νίκη με τον Αυστριακό ακροδεξιό ηγέτη Heinz-Christian Strache

Τελευταία όμως ακούγεται πως η επικεφαλής του Εθνικού Μετώπου δεν είναι και πολύ καλοδεχούμενη πια στη Βιέννη ούτε αποτελεί μία επιθυμητή σύμμαχο. Στην πρόσφατη συνδιάσκεψη των ακροδεξιών κομμάτων που έγινε στην Γερμανία, ο Heinz-Christian Strache και έστειλε στη θέση του τον Γενικό Γραμματέα του κόμματος Harald Vilimsky, κάτι που ερμηνεύτηκε από πολλούς σαν προσωπικό φτύσιμο της Le Pen και της πολιτικής της. Ο βασικός λόγος που οδηγεί την ηγετική ομάδα του FPÖ στο να διατηρεί αποστάσεις από το Εθνικό Μέτωπο και άλλα ακροδεξιά κόμματα της Ευρώπης είναι ότι οι ψηφοφόροι του πρώτου θεωρείται ότι παραμένουν συνδεδεμένοι με την Ευρώπη και δεν επιθυμούν τη ρήξη με αυτήν.

Από παλιότερη κοινή συνέντευξη τύπου στις Βρυξέλλες με τον γραμματέα του FPÖ, Harald Vilimsky

Από παλιότερη κοινή συνέντευξη τύπου στις Βρυξέλλες με τον γραμματέα του FPÖ, Harald Vilimsky

ΙΤΑΛΙΑ

Η Marine Le Pen όπως φαίνεται δεν διατηρεί μόνο πολιτικές σχέσεις με τον γραμματέα της Λίγκας του Βορά Matteo Salvini αλλά και προσωπικές. Μάλιστα στο συνέδριο του Εθνικού Μετώπου το 2014 στη Λυόν τον είχε καλέσει να χαιρετίσει και να συμμετάσχει ενώ μετά βγήκαν σε νυχτερινό κέντρο της πόλης και έδωσαν ένα χορευτικό σόου μπροστά στους φωτογράφους και τις κάμερες από όπου και η εικόνα που ακολουθεί:

Όπως σχολιάζουν οι γαλλικές εφημερίδες «όταν δε βλέπουμε την ίδια, βλέπουμε την ανηψιά της αγκαλιά με τους ιταλούς ακροδεξιούς» και αυτό γιατί τον Μάρτιο του 2016 η Marion Marechal-Le Pen επισκέφτηκε την Ιταλία καλεσμένη της Λίγκας του Βορρά και «είχαν μία συνεργασία» με σκοπό «να ενώσουν τις δυνάμεις τους ενάντια στη μετανάστευση» (ρεπορτάζ από την εκδήλωση και τις δηλώσεις εδώ).

Ο Ιταλός επικεφαλής της ακροδεξιάς αγκαλιά με την ανηψιά της Marine Le Pen το 2016

Ο Ιταλός επικεφαλής της ακροδεξιάς αγκαλιά με την ανηψιά της Marine Le Pen το 2016

Οι δεσμοί μεταξύ των δύο κομμάτων, του γαλλικού και του ιταλικού, είναι αρκετά ισχυροί. Θυμίζουμε ότι η Λίγκα του Βορρά αυτή τη στιγμή υπολογίζεται να έχει ένα 13% πρόθεσης ψήφου. Το κόμμα αυτό ιδρύθηκε το 1989 ως κίνημα υπέρ της ανεξαρτησίας του Βορρά και έχει ήδη συμμετάσχει αρκετές φορές στις κυβερνήσεις του Berlusconi. Από το 2013 που ο νεότερος Matteo Salvini ανέλαβε το κόμμα, οι φωνές περί διεκδίκησης της ανεξαρτησίας γαλλικών εδαφών μπήκαν στην άκρη και έτσι άνοιξε η πόρτα για τη στενότερη συνεργασία με τους γάλλους συμμάχους του Εθνικού Μετώπου. Τότε μπήκε και πολύ πιο έντονα στην ατζέντα ο ξενοφοβικός λόγος και τα έντονα ρατσιστικά ξεσπάσματα των στελεχών που οδήγησαν σε καταδίκη για υποκίνηση φυλετικού μίσους.

Αυτή λέγεται πως είναι και μία πλευρά που βρίσκει απέναντι την Le Pen που ως πιο διπλωμάτης έχει υιοθετήσει έναν σκληρό αλλά πιο καθώς πρέπει λόγο, κάτι που αδυνατούν να κάνουν τα στελέχη τους Λίγκας του Βορρά που ολισθαίνουν εύκολα στην χυδαιότητα συγκρίνοντας έναν κογκολέζο υπουργό με «ουρακοτάγκο», απαιτώντας «εθνοκάθαρση από τις αδερφές» και ζητώντας από την αστυνομία «να πυροβολεί κάθε μετανάστη που ξεβράζεται στις ιταλικές ακτές».

Σημαίες της Λίγκας του Βορρά

Σημαίες της Λίγκας του Βορρά

ΟΛΛΑΝΔΙΑ

Παραδοσιακά το Εθνικό Μέτωπο πάντα φλέρταρε με το Κόμμα για την Ελευθερία (Partij voor de Vrijheid - PVV) που ιδρύθηκε το 2006 από τον Geert Wilders στην Ολλανδία. Ωστόσο οι σχέσεις των δύο κομμάτων, όσο στη Γαλλία πρόεδρος ήταν ο πατέρας Jean Marie Le Pen δεν ήταν ποτέ στενές εξαιτίας όπως λέγεται του αντισημιτισμού του που δεν δεχόταν το ολλανδός Geert Wilders. Όταν όμως τα ηνία του γαλλικού κόμματος ανέλαβε η κόρη Marine όλα άλλαξαν και η νέα φάση της σχέσης τους γιορτάστηκε πανηγυρικά με σαμπάνιες και αγκαλιές το 2015 στο Στρασβούργο με ευκαιρία την ίδρυση της ευρωπαϊκής ομάδας Ευρώπη των Εθνών και των Ελευθεριών στην οποία οι δύο ακροδεξιοί πολιτικοί είναι μαζί πρόεδροι.

Σαμπάνιες και χαμόγελα με τον Ολλανδό ακροδεξιό ηγέτη Geert Wilders

Σαμπάνιες και χαμόγελα με τον Ολλανδό ακροδεξιό ηγέτη Geert Wilders

Το 2014 είχε ξεσπάσει μέγα σκάνδαλο όταν ο επικεφαλής Geert Wilders σε προεκλογική του ομιλία είχε υποσχεθεί ότι θα εξασφαλίσει «μικρότερη παρουσία Μαροκινών» στη χώρα με τους θαυμαστές του από κάτω να τσιρίζουν χειροκροτώντας «λιγότερους – λιγότερους!» και τον ίδιο να σχολιάζει από το βήμα «Οκ, θα το φροντίσουμε αυτό» (εδώ η δήλωση του Wilders στα γερμανικά με αγγλικούς υπότιτλους). Δεκάδες οργανώσεις και εκατοντάδες πολίτες αντέδρασαν ενώ ένας βουλευτής του κόμματος αποχώρησε αηδιασμένος από τη δήλωση αυτή.

Γαλλο-Ολλανδικά συμμαχικά φιλιά

Γαλλο-Ολλανδικά συμμαχικά φιλιά

Με αιτήματα όπως το κλείσιμο των τζαμιών, την απαγόρευση του Κορανίου, τον ειδικό φόρο στις γυναίκες που φοράνε μαντήλα, την έξοδο από την ευρωζώνη και την ΕΕ και το αμπάρωμα των συνόρων το Κόμμα για την Ελευθερία κατάφερε να εκλέξει στις τελευταίες εκλογές 12 βουλευτές ενώ ήρθε δεύτερο στις ευρωεκλογές του 2009 με 4 ευρωβουλευτές.

Ωστόσο τα ποσοστά που του δίνουν σήμερα οι δημοσκοπήσεις είναι πολύ ψηλότερα και από εκεί προκύπτει η φιλοδοξία του Wilders να εκλέξει τους τριπλάσιους βουλευτές στις εκλογές που θα γίνουν στις 15 Μαρτίου. Προς το παρόν το βασικό εμπόδιο για την επόμενη ημέρα των εκλογών ακόμα και αν το PVV κερδίσει την πρώτη θέση, είναι η άρνηση όλων των υπόλοιπων κομμάτων να συνεργαστούν μαζί του για τη δημιουργία κυβέρνησης.

ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Η Frauke Petry που ίδρυσε πριν τρία χρόνια την Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) αρνιόταν πεισματικά αρχικά κάθε σχέση με το γαλλικό Εθνικό Μέτωπο το οποίο θεωρούσε συγχρόνως πολύ ακραίο και πολύ σοσιαλιστικό. Άλλωστε το κόμμα αυτό ιδρύθηκε υποτίθεται από διανοούμενους και ακαδημαϊκούς που ήθελαν να προωθήσουν την ιδέα της εξόδου της Γερμανίας από την ευρωζώνη. Γρήγορα όμως ο αντι-ευρωπαϊκός λόγος του γερμανικού κόμματος εμπλουτίστηκε από αντιλήψεις ρατσιστικές και κραυγές εναντίον των μεταναστών – ιδίως το 2015 όταν η Γερμανία άνοιξε τις πόρτες της στους μετανάστες. Η ίδια η Frauke Petry είχε αρκετά προκαλέσει όταν είχε υποστηρίξει ότι οι αστυνομικοί πρέπει και οφείλουν να χρησιμοποιούν τα όπλα τους όταν έχουν να αντιμετωπίσουν παράνομους.

Η επικεφαλής της ακροδεξιάς στη Γερμανία Frauke Petry

Η επικεφαλής της ακροδεξιάς στη Γερμανία Frauke Petry

Τελευταία το AfD βλέπει τα ποσοστά του να αυξάνονται συνέχεια και μάλιστα μόλις το φθινόπωρο του 2016 σε περιφερειακές εκλογές συγκέντρωσε διπλάσια ποσοστά από το συντηρητικό CDU με την Marin Le Pen να δηλώνει ενθουσιασμένη ότι «Οι πατριώτες του DfD ξέκαναν το κόμμα της κυρίας Μέρκελ. Τα θερμά μου συγχαρητήρια!».

Στη συνέχεια οι σχέσεις των δύο γυναικών έχουν γίνει ιδιαίτερα στενές με την Le Pen να παρευρίσκεται ως καλεσμένη της Petry πριν λίγες μέρες στη Γερμανία. Η σχέση τους φυσικά μόνο αθώα δεν είναι αφού και οι δύο κερδίζουν ή τουλάχιστον έτσι πιστεύουν. Η μεν Le Pen κερδίζει έχοντας δίπλα της μία λιγότερο ακραία φωνή, η δε Petry ενδιαφέρεται να εκμεταλλευτεί την δημοφιλία της γαλλίδας συναδέλφου της την εποχή αυτή. Δυστυχώς όμως για την ίδια δεν φαίνεται όλοι στο κόμμα της να συμμερίζονται τις απόψεις της αφού η παρουσία της Le Pen στη Γερμανία προκάλεσε πολλά προβλήματα στο εσωτερικό του AfD με την πλειοψηφία των στελεχών να διαφωνούν με την προσέγγιση των δύο κομμάτων. Αυτό εκφράζεται φυσικά και σε πολιτικό επίπεδο αφού μέχρι σήμερα μόνο ένας βουλευτής από τους συνολικά εφτά του γερμανικού AfD έχει δεχτεί να ενταχθεί στην ευρωπαϊκή ομάδα που ίδρυσε το Εθνικό Μέτωπο.

Οι δύο διάσημες γυναίκες της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς ελπίζουν το 2017 να είναι «η χρονιά των πατριωτών»

Οι δύο διάσημες γυναίκες της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς ελπίζουν το 2017 να είναι «η χρονιά των πατριωτών»

ΒΕΛΓΙΟ

Παραδοσιακοί οι δεσμοί ανάμεσα στο γαλλικό και το αδερφό βελγικό κόμμα αφού ο (πατέρας) Jean Marie Le Pen συνδεόταν με βαθιά φιλία με τον ιστορικό ακροδεξιό ηγέτη, τον φλαμανδό Karel Dillen.

Παλιότερο στιγμιότυπο από συνάντηση των Jean Marie Le Pen και Karen Dillen

Παλιότερο στιγμιότυπο από συνάντηση των Jean Marie Le Pen και Karen Dillen

Ο Dillen ήταν ο άνθρωπος που ίδρυσε το 1978 το Vlaams Blok (Φλαμανδικό Μπλοκ), ένα ακραίο κίνημα για την φλαμανδική ανεξαρτησία εμπλουτισμένο με ξενοφοβικές κορώνες και έντονα ακροδεξιές απόψεις. Το 2004 το κόμμα κέρδισε το ψηλότερο ποσοστό του στις βουλευτικές εκλογές με 24,2% και 32 βουλευτές. Την ίδια το δικαστήριο καταδικάζει κάποιες οργανώσεις του Vlaams Blok με βάση τον αντιρατσιστικό νόμο του 1981 και το κόμμα αλλάζει όνομα σε Vlaams Belang (Φλαμανδικό Συμφέρον) για να συνεχίσει καθαρό πια.

Η σημαία του Vlaams Belang

Η σημαία του Vlaams Belang

Το 2014 το ακροδεξιό αυτό μόρφωμα ανανεώνεται ξανά εκλέγοντας ως επικεφαλής τον 30άρη Tom Van Grieken που επιχειρεί όπως όλοι οι ομόλογοί του να διώξει την ρετσινιά του φασίστα από πάνω του για να διευρύνει το ακροατήριό του. Για τον σκοπό αυτό, κάνει άνοιγμα προς την Marine Le Pen για να εκμεταλλευτεί τη δημοφιλή της εικόνα. Τον Σεπτέμβριο του 2015 και καθώς τα ποσοστά πέφτουν επικίνδυνα, το – αναβαπτισμένο πλέον – Vlaams Belang ξεκινά τα έντονα κολλητιλίκια με το γαλλικό Εθνικό Μέτωπο. Αρχικά εντάσσεται στην ευρωπαϊκή ομάδα της Le Pen και στη συνέχεια καλεί και την ίδια να συμμετάσχει σε ένα συνέδριο με θέμα φλαμανδική ανεξαρτησία ελπίζοντας η παρουσία της να λειτουργήσει ενισχυτικά στο κόμμα.

Λουλούδια και χαμόγελα για την Le Pen από τον Tom Van Grieken

Λουλούδια και χαμόγελα για την Le Pen από τον Tom Van Grieken

Κάποιοι όμως δεν συμφωνούν με την στροφή του αυτή και επιμένουν να δείχνουν τον πραγματικό τους εαυτό: Ο προκάτοχός του Filip Dewinter τον Νοέμβριο του 2016 επισκέπτεται με άλλους συναδέλφους του την Ελλάδα και φλερτάρει έντονα με την δική μας Χρυσή Αυγή συμμετέχοντας σε συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας μέσα στη Βουλή και σε άλλες εκδηλώσεις. Οι υποστηρικτές του νέου επικεφαλής του κόμματος στο Βέλγιο παγώνουν με την επίσκεψη αυτή και κατηγορούν τους συναδέλφους τους ότι «ούτε η ίδια η Maine Le Pen δέχεται να συνεργάζεται με τους έλληνες νεοναζί της Χρυσής Αυγής!» (σημ: Η ΕΡΤ διέκοψε το πρόγραμμά της έκτακτα για να μεταδώσει ζωντανά τη συνεδρίαση της ΚΟ της Χρυσής Αυγής με καλεσμένους τον Filip Dewinter, μία γερουσιαστή και δύο ακόμα βουλευτές του Vlaams Belang).

Αναμνηστική φωτογραφία των εκπροσώπων του Vlaams Belang με τον Μιχαλολιάκο στα γραφεία της Χρυσής Αυγής

Αναμνηστική φωτογραφία των εκπροσώπων του Vlaams Belang με τον Μιχαλολιάκο στα γραφεία της Χρυσής Αυγής