Κύριε Υπουργέ Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης, και πυραύλων, και διαστημικών εφαρμογών, και πολλά τα έτη σας και this is ground control to Major Tom. Ασχέτως βεβαίως εάν ακούτε ή όχι David Bowie, τόσο της παλαιάς εποχής των Spider From Mars, όσο και του κύκνειου άσματος Black Star, μιας και ο εκλιπών όλοι γνωρίζουμε πόση αγάπη έτρεφε στο σύμπαν και το κοσμικό υπερπέραν, ασχέτως, ασχέτως, δεν φαντάζεστε τη χαρά μας, όταν μάθαμε, εδώ στη Θεσσαλονίκη, πόσο και πώς κι εσείς είστε παιδί που κάνει όνειρα και μετρά τα άστρα, όπως ο Μέλιος του Λουντέμη, που, μεταξύ μας, της πάει καλύτερα της πρώτης φοράς αριστερά μας, κι όχι τα άλλα τα ξενόφερτα. Τα καπιταλιστικά. Αχ, παύση! Αναπνοή, φυσική προς το παρόν κι όχι από συσκευή οξυγόνου που τροφοδοτεί με φρέσκο αέρα το σκάφανδρό μου, καθώς συγκινημένος σας γράφω την επιστολή τούτη. Ε, δεν κρατήθηκα, έρχεται και η Αποκριά και με βγάλατε και από το δίλημμα τι να ντυθώ φέτος με την εξαγγελία σας και ήδη ντύθηκα Ιντερστέλαρ!
Και δεχθείτε, υπουργέ μας, τα θερμά συγχαρητήρια όλων ημών των Θεσσαλονικέων για τη γενναία και τολμηρή σας απόφαση να εποικίσουμε επιτέλους κι εμείς το διάστημα. Όπως κάνουν χρόνια τώρα και οι άλλοι ευρωπαίοι εταίροι, εκτοξεύοντας συνεχώς δορυφόρους αλλά και ανθρώπους άνωθεν της στρατόσφαιρας. Δεχθείτε, λέγω, τας ευχάς μας, ω, εσείς Έλληνα Ιούλιε Βερν, οραματιστή, προχώ και καινοτόμε αγγελιοφόρε του ελληνισμού στις περιοχές του Σείριου, των Νεφελίμ και των Ελοχίμ, με τη βεβαιότητα πως ήρθε η ώρα και για να δικαιωθεί επιτέλους ο συμπατριώτης μας Λιακόπουλος. Μα και ο Βελόπουλος, που από την πόλη μας τη Θεσσαλονίκη ξεκίνησαν πρώτοι. Και να μην ξεχάσω να μνημονεύσω και τον κύριο Κωνσταντινίδη, πρωτεργάτη επίσης στας θεωρίας περί υπάρξεως άλλων μορφών ζωής, σε άλλες γαίες και σε άλλα μέρη.
Ναι, είναι μια δικαίωση για τη Θεσσαλονίκη μας, και γι' αυτό παίρνω το θάρρος και σας το ζητώ ευθέως! Ποιο; Αυτό! Το οποίον συνοψίζεται στην κάτωθι πρόταση: λόγω της παλαιόθεν ενασχόλησης της πόλης μας σε θέματα διαστήματος, ζητούμε όπως, μετά το γραφείο πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη, να μεριμνήσετε ως λειτουργήσει όχι μόνο παράρτημα διαστημικής τεχνολογίας και εφαρμογών, μα όλο το operation center. Εδώ, από τη Θεσσαλονίκη ας αρχίσει ο εποικισμός και η κατάκτηση του Πλούτωνα και της Αφροδίτης. Εδώ. Και μάλιστα σας συνιστώ ως τόπο στέγασης της νεοσύστατης υπηρεσίας την περιοχή Χαριλάου, έδρα του σωματείου Άρης, συνώνυμου του Κόκκινου Πλανήτη. Καθόλου τυχαία επομένως η υπόδειξη από πλευράς μου της γειτονιάς αυτής.
Ξέρω βέβαια πως δέχεστε προτάσεις από τους εξειδικευμένους διαστημοσυνεργάτας σας, όμως πιστέψτε μας: μόνο στη Θεσσαλονίκη θα βρείτε ιδανικό τόπο στέγασης των ονείρων του Ελληνισμού για διαγαλαξιακά ταξίδια. Εδώ, που, γεροί να είμαστε, όπως τότε οι Ρώσοι που έστειλαν στο φεγγάρι τη σκυλίτσα Λάικα, εμείς έχουμε έτοιμο τον... Σκύλο! Αυτό είναι το ψευδώνυμο του Στάθη Παναγιωτόπουλου των Ράδιο Αρβύλα, που, εχθές που ανταμώσαμε, μου εξομολογήθηκε πως με χαρά και παρρησία θα... γίνει πύραυλος και θα συνδράμει μετά της παρουσίας του στο όραμά σας για μελέτη ακόμα και των μαύρων τρυπών του διαστήματος. Μεταξύ μας, δεν στερείται ο Στάθης, ο δικός μας «Σκύλος» προσόντων επιστημονικών. Εντάξει δεν τον λες και Στίβεν Χόκινς, αλλά μια γνώση για το επιστημονικό έργο των Hawkind τη διαθέτει ως χρόνιος και ανίατος διαστημομεταλάς. Και να μην ενθυμηθώ και παραθέσω την προσωπική σχέση του «Σκύλου» μας με τους Deep Purple του Highway Star! Αντιλαμβάνεστε, υπουργέ μου; Το Highway Star! Τυχαίο; Δεν νομίζω.
Όλα βοούν «εδώ», υπουργέ μου, στη Θεσσαλονίκη. Εδώ να ανοίξει το Space Camp, να μειωθεί και η ανεργία, αφού θα κάνετε προσλήψεις, δεν θα κάνετε; Αλλά να δικαιωθεί και η Συλλογή Κωστάκη. Ναι, καλά ακούσατε. Η Συλλογή Κωστάκη που είναι κτήμα του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης. Πρώτοι άλλωστε οι Ρώσοι Πρωτοπόροι, που μετά μανίας συνέλεγε ο Κωστάκης, συνέλαβαν την ιδέα μετακόμισης στο διάστημα. Ενθουσιασμένοι και αυτοί τότε με το πρωτοπόρο όραμα του Λένιν και των Μπολσεβίκων, όπως τώρα τα άξια τέκνα της πόλης μας Νοτοπούλου και Καρανίκας με το συγγενές δικό σας, οι Ρώσοι Πρωτοπόροι, βλέπε Πτητική Μηχανή του Τάτλιν, το ονειρεύτηκαν και το απεικόνισαν. Η θεωρία τους αλλά και η βεβαιότητά τους έλεγε πως, με την πρόοδο της επιστήμης στην τότε Σοβιετική Ένωση, όχι απλώς θα ανέβαινε το προσδόκιμο ζωής των ανθρώπων αλλά και ο θάνατος θα έχανε κατά κράτος από τους ατρόμητος γιατρούς της επαναστάσεως. Οι οποίοι γιατροί θα ανάσταιναν έως και τους πεθαμένους, με αποτέλεσμα να μη χωράμε τόσες ψυχές σ' αυτή τη γη. Άρα; Άρα βάμος καμπεόν πλανητερόν αλλού, για να χωράμε όλοι! Τυχαίο κι αυτό, που αυτά τα έργα, αυτών των καλλιτεχνών βρίσκονται εδώ στη Θεσσαλονίκη μας; Όχι, υπουργέ μου. Απλώς άλλο ένα τρανό σημάδι πως η πόλη μας είναι γεννημένη διαστημούπολη!
Η Πτητική Μηχανή Λε Τατλίν, του Τάτλιν, κομμάτι της οποίας εκτίθεται στη Μονή Λαζαριστών.
Εδώ που ο Παύλος Παυλίδης και τα Ξύλινα Σπαθιά έγραψαν το περίφημο τραγούδι «Απογειώνονται ξανά τα διαστημόπλοια».
Και στο μπαρ «Σελήνη», των αρχών του ’80 η πόλη αλλά και η Ελλάδα μας έμαθαν τις Τρύπες του Αγγελάκα, προτού μαθευτούν οι αντίστοιχες μαυροφορεμένες του καθηγητή Χόκινς. Ω χρόνε, ω σύμπαν, ω υπουργέ μας, είναι γεννημένη η Θεσσαλονίκη μας για μπίζνες διαστημικές! Προσφάτως ξεστήσαμε, γαμώτο και τον «Αστερόκοσμο» της ΔΕΘ, το χριστουγεννιάτικο χωριό μας που τόσο λαμπρό σαν διαστημικός σταθμός έδειχνε με τα χιλιάδες λαμπυρίζοντα φωτάκια του. Σκέτο παραμύθι για μικρούς και μεγάλους, όπως έλεγε και η διαφήμισή του! Δεν πειράζει, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το σλόγκαν, είμεθα γενναιόδωροι εμείς οι Θεσσαλονικείς. Και αναμένουμε τα νέα σας.
Ο Αστερόκοσμος της ΔΕΘ: Έφαγε ο Κιούμπρικ σίδερο, κι ο Τζορτζ Λούκας ατσάλι.
Ο επίλογος της επιστολής μου, κύριε υπουργέ, ανήκει πάλι στους τολμηρούς πιονέρους και εξερευνητές του διαστήματος από τη Θεσσαλονίκη μας και πάλι. Τα Μωρά στη Φωτιά, που τόσο οραματικά και προφητικά ενοράσθηκαν το μέλλον, που χάρις στις άοκνες προσπάθειές σας σχεδόν το βλέπουμε να γλυκοχαράζει: «Ταξιδεύουμε για νέα εποχή, με καινούργιους μύθους και ρυθμούς, Μα-νι-φέ-στο»!
Κεντρική φωτογραφία: Ο Στάθης Παναγιωτόπουλος μόλις ανακοινώνει στο Ράδιο Αρβύλα την απόφασή του να εκτοξευθεί σαν Λάικα στο διάστημα.
10°
