Η θεσμική κατρακύλα της κυβέρνησης δεν έχει, δυστυχώς, ούτε φραγμούς ούτε τελειωμό. Η επίθεση στη Δικαιοσύνη που εξαπέλυσε ο πρωθυπουργός διά της εκπροσώπου του μετά τη μη αρεστή στον ΣΥΡΙΖΑ απόφαση του ΣτΕ συνιστά εξαιρετικά επικίνδυνη αντίδραση ενός καθεστώτος με προφανή αυταρχική και αντιδημοκρατική λειτουργία. Οι κυβερνώντες σταχυολόγησαν τις μη αρεστές αποφάσεις του Ανώτατου Δικαστηρίου και αποπειράθηκαν να το απαξιώσουν και να το παρουσιάσουν ως υπηρέτη αντιλαϊκών συμφερόντων! Ο πανικός τους όμως χρειαζόταν αίμα στην αρένα προκειμένου να αγανακτήσει ο φτωχοποιημένος ελληνικός λαός. Το «συντηρητικό» ΣτΕ με την απόφασή του όχι μόνο εμποδίζει την «αριστερή» κυβέρνηση να βάλει τάξη στο τηλεοπτικό πεδίο, αλλά στερεί τα φτωχά και πεινασμένα παιδιά από τους παιδικούς σταθμούς που η κυβέρνηση θα τους προσέφερε με τα εκατομμύρια που πήρε από τους τέσσερις καναλάρχες, αφού πρώτα βεβαίως τους εξευτέλισε! Κάπως έτσι, με αυτό το ανατριχιαστικά λαϊκίστικο αφήγημα, η κυβέρνηση επεδίωξε να αφιονίσει ξανά την ελληνική κοινωνία μετά την απόφαση κόλαφο του ΣτΕ. Στη συνέχεια ήρθε η πρόταση της κυβέρνησης για τη θέση του Προέδρου του ΕΣΡ με προφανή στόχο τη μη επίτευξη συμφωνίας και την απόδοση ευθυνών στην αντιπολίτευση για την παράταση του αδιεξόδου. Για άλλη μια φορά κυριαρχεί η απόλυτη διαστρέβλωση της πραγματικότητας με κορόνες περί κάθαρσης και νομιμότητας και με αόριστες κατηγορίες περί διαπλοκής να συνθέτουν την παραμορφωτική εικόνα των αντιπάλων, οι οποίοι συλλήβδην (Νέα Δημοκρατία, Δημοκρατική Συμπαράταξη, Ποτάμι, Ένωση Κεντρώων) είναι υπηρέτες των συμφερόντων και της ανομίας.
Η σπορά του διχασμού βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Καθώς το καθεστώς καταρρέει χάνοντας τα τελευταία ερείσματα αξιοπιστίας και ενώ οι ίδιοι οι στυλοβάτες του αισθάνονται ότι εξευτελίζονται από τις πολιτικές πρωτοβουλίες που ανακοινώνονται, οι πολεμικές ιαχές έρχονται να πωρώσουν το λαό.
Όσο ήταν στην αντιπολίτευση εξέτρεφαν αγανακτισμένους. Τώρα ανακοινώνουν ότι βρισκόμαστε σε πόλεμο στρέφοντας Έλληνες απέναντι σε Έλληνες. Βαθιά ανιστόρητοι και επικίνδυνα διχαστικοί, με αποκλειστικό στόχο τη διατήρηση της εξουσίας, επιχειρούν να εμφανιστούν ως οι εκπρόσωποι των αδύνατων και κατατρεγμένων που τα βάζουν με τους ισχυρούς για το δίκιο του λαού. Οι τραγικές συνέπειες του εθνικού διχασμού και αργότερα του εμφύλιου στη χώρα μας δεν λειτουργούν ως ανάχωμα στην στρατηγική τους. Αντίθετα επενδύουν στην αντιπαράθεση του ή «αυτοί» ή «εμείς» και στη μετωπική σύγκρουση.
Είναι σε αυτές τις συνθήκες επιβεβλημένο για κάθε υπεύθυνο πολίτη να απορρίψει τις πολεμικές κραυγές. Απόλυτη προϋπόθεση για την έξοδο της χώρας από την κρίση και την παρακμή που τη μαστίζει, είναι η εθνική συμφιλίωση. Η αίσθηση της κοινότητας, του «ανήκειν» σε μια προσπάθεια που μας αφορά όλους ανεξαιρέτως τους Έλληνες, μη έχοντες και κατέχοντες, εργαζόμενους και άνεργους, δεξιούς, κεντρώους και αριστερούς – αν υποτεθεί ότι σήμερα υπάρχει περιεχόμενο σε αυτούς τους όρους. Βασική προϋπόθεση για να βγει η χώρα από τα σημερινά δεσμά της είναι να καταρριφθεί στη συνείδηση των πολιτών η επιχειρούμενη από την κυβέρνηση διαίρεση σε πατριώτες και προδότες. Κάποιοι επιχειρούν με αρκετή επιτυχία να συγκροτήσουν την ελληνική κοινωνία με όρους «εμείς» και «αυτοί». Με όχημα τη φτώχεια και την απελπισία των ελλήνων πολιτών ξυπνούν τις μνήμες των «ανοιχτών λογαριασμών» ελπίζοντας ότι θα διασωθούν μέσα από το διχασμό και το φατριασμό της κοινωνίας.
Η απάντηση σε όλο αυτό το σχεδιασμό από κάθε υπεύθυνο και δημοκρατικό πολίτη είναι μία: Η απομόνωση όσων καλούν σε πόλεμο. Οι κανιβαλικές ιαχές νταήδων που προσπαθούν να στρέψουν τους μισούς Έλληνες απέναντι στους άλλους μισούς, πρέπει να ξεσκεπαστούν και να αποδοκιμαστούν.
Ανεξάρτητα από το τι πιστεύει κανείς και πώς τοποθετείται απέναντι στο σημερινό συσχετισμό δυνάμεων, η απόπειρα επιβολής στην κοινωνία εμφυλιοπολεμικών συνθηκών πρέπει να ακυρωθεί και οι εμπνευστές της να απομονωθούν.
13°
