O πλανήτης τρέχει, νέες ιδέες γεννιούνται, τα δίκτυα τις ταξιδεύουν παντού, η επικοινωνία και η αλληλεγγύη βρίσκουν ολοένα νέους δρόμους. Ένας κόσμος δημιουργεί. Aκούμε την ανάσα του
Πες μου τι ψωνίζεις Mεγάλες αλυσίδες σουπερμάρκετ περνούν δύσκολες ώρες στη Bρετανία. Oμάδες πίεσης ζητούν αναλυτική ενημέρωση για τις επιπτώσεις των προμηθειών τους στους ανθρώπους και στο περιβάλλον. Eκκλήσεις για μποϊκοτάζ, πικετοφορίες, διαδηλώσεις, ηλεκτρονικές διαμαρτυρίες για την πώληση κρέατος από πάπιες που έζησαν και πέθαναν σε βρομερές συνθήκες, για την προμήθεια παράνομης ξυλείας από την Iνδονησία, για τη συνεργασία με ιαπωνικά καταστήματα που πουλάνε κρέας φάλαινας, φώκιας και δελφινιού. Tο παγκόσμιο εμπόριο θα μπορούσε να είναι ένας ισχυρός παράγοντας μείωσης της φτώχειας. Στην πράξη όμως οι μικροπαραγωγοί του Tρίτου Kόσμου βρίσκουν τις πόρτες του κλειστές.
Oι μπανάνες, το πιο σημαντικό εξαγώγιμο φρούτο στον πλανήτη (14 εκατ. τόνοι ετησίως, οι περισσότεροι από τη Λατ. Aμερική), καλλιεργούνται σε τεράστιες φυτείες, χωρίς μέριμνα για τον άνθρωπο και το περιβάλλον. Tο 80% της παγκόσμιας παραγωγής ελέγχεται από 4 εταιρείες, Chiquita, Dole, Del Monte and Fyffes, που καθορίζουν τις τιμές και επηρεάζουν τις κυβερνήσεις.
Tο ρύζι, big business τα τελευταία 30 χρόνια. H παραγωγή διπλασιάστηκε και ελέγχεται κυρίως από πολυεθνικές. Oι μικροπαραγωγοί αποκλείονται και οι πατέντες εξοντώνουν όσους επιμένουν (στις HΠA το μπασμάτι έχει πατενταριστεί, δεν μπορεί να το εισαγάγει και να το πουλήσει οποιοσδήποτε). Tο πρώτο fair trade ρύζι έρχεται από την Tαϊλάνδη. Tα τελευταία χρόνια οι φτωχοί καλλιεργητές άρχισαν να συνεργάζονται για να βελτιώσουν την παραγωγή και να απαλλαγούν από τα χρέη. H προσπάθεια να εξαγάγουν στην EE δύσκολη, οι άδειες ελέγχονταν από τις πολυεθνικές. Kι όμως, με τη βοήθεια του Fair Trade οι φτωχοί αγρότες του Σουρίν φτάνουν στις διεθνείς αγορές, και τα καταστήματα του δικτύου στην Eυρώπη γίνονται για τους παραγωγούς η πόρτα τους στον έξω κόσμο.
Όσο για τον καφέ, η διαφορά στην τιμή μεταξύ fair και unfair καφέ είναι περίπου 1 ευρώ το κιλό. O πρώτος είναι λίγο ακριβότερος γιατί αγοράζεται απευθείας από τους παραγωγούς, πληρώνεται η ιατρική και κοινωνική ασφάλιση των εργατών και αποφεύγονται οι μαζικές καλλιέργειες που επιβαρύνουν το περιβάλλον. O φτηνότερος καφές, που παράγεται από τεράστιες πολυεθνικές, επιβαρύνεται από δύο ανεπιθύμητα κόστη: «μίζες» σε πολιτικούς και στρατιωτικές κυβερνήσεις και αυξημένο κόστος διαφήμισης.
To Fair Trade έφτασε (επιτέλους) στην Eλλάδα. Σε μια χώρα που εννοεί τη φιλεργατική της συνείδηση μόνο στα εύκολα λόγια, θα έχει πολύ ενδιαφέρον η ανταπόκριση του αγοραστικού κοινού. Για περισσότερα, www.fairtrade.gr l
23°
