Το αλίευσα έκπληκτος στο δελτίο τύπου του Τ.Ε.Ε., με το οποίο αυτό κάλεσε τους μηχανικούς να συμμετάσχουμε στις προχθεσινές συγκεντρώσεις, έκπληκτος που τόσο καιρό έμεινε στην αφάνεια: «…Πριν αρκετούς μήνες ήρθε στο Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας μια πρόσκληση από το Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στο Μόναχο, προκειμένου να συμμετέχουμε σε εκδήλωση γερμανικού εμπορικού και βιομηχανικού επιμελητηρίου με θέμα την αναζήτηση εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού από την ΕΕ, με έμφαση στις αγορές της Ισπανίας, Πολωνίας και Ελλάδας. Αρνηθήκαμε τη συμμετοχή μας διαμαρτυρόμενοι για τη θεώρηση του ελληνικού Προξενείου να θεωρεί τους Διπλωματούχους Μηχανικούς ως υπό ξενιτεμό, εξαθλιωμένο εργατικό δυναμικό…».
Μα πως είναι δυνατόν ένα τέτοιο ανδραγάθημα απέναντι στους πρόθυμους Κουίσλιγκ της ελληνικής δημόσιας διοίκησης να έχει μείνει τόσο καιρό στη σιωπή; Έπρεπε να έρθει στην Ελλάδα η ακατονόμαστη για να ακουστεί η δημόσια μαρτυρία του γεγονότος από τους ίδιους τους σεμνούς πρωταγωνιστές του; Πώς θα κρατήσουμε ψηλά το αντιστασιακό φρόνημα μας οι Έλληνες μηχανικοί όταν μαθαίνουμε τελευταίοι τα έπη των ηγητόρων μας, των νέων Γλέζων;
Εύγε, σύντροφοι και συνάδελφοι! Να πάμε στο Μόναχο για δουλειά; Μα εμείς διώξαμε τους Βαυαρούς. Να ξαναμπλέξουμε μαζί τους; Και γιατί; Για να τους χαρίσουμε την εκπαίδευσή μας, να τους αφιερώσουμε την εξειδίκευσή μας; Τη γνώση για την οποία δεν μας έφταναν τα σχολεία μας; Αυτά για τα οποία οι γονιοί μας χρύσωσαν φροντιστήρια και φροντιστήρια και φροντιστήρια και καθηγητές και ιδιαίτερα…; Για να τους μάθουμε πώς να κάνουν πιο γρήγορα τις δουλειές τους στην πολεοδομία, πώς να πνίγουν τα αυθαίρετα, πως να δαγκώνουν τα κολόκουρα; Σιγά μην σας ξυπνήσουμε, ρε μάγκες!
Και σε ποιους; Σ’ αυτούς τους βάρβαρους; Σ’ αυτούς που όταν τους πετάς μπύρες είναι σαν να πετάς σουβλιστά αγριογούρουνα στον Οβελίξ; Σ’ αυτούς τους απολίτιστους που θέλησαν να ξεπατικώσουν μία ολόκληρη Αθήνα στις όχθες του Isar; Όχι, ρε! Ξέρετε τι βλέπει ο πρόεδρος του Τ.Ε.Ε. από το γραφείο του; Τον Παρθενώνα, original, ρε, όχι τη Βαλχάλα. Να αισθάνονται τυχεροί οι που ο Μέγας Αλέξανδρος δεν σκέφτηκε να στρέψει τα στρατά του στα βόρεια.
Αισθάνομαι πιο περήφανος από ποτέ. Όχι, κύριοι! Έχουμε αξιοπρέπεια. Έχουμε τιμή. Εδώ θα μείνουμε όλοι. Κι ας βαλτώσουμε. Κι ας βράσουμε στο ζουμί μας. Κι ας πεινάσουμε. Όχι! Το Έλληνας μηχανικός δεν θα γίνει ποτέ συνώνυμο του Πολωνός υδραυλικός.
Αν στο μυαλό σας έχετε να μας στριμώχνετε στα βαγόνια για το Auschwitz-Birkenau της Ευρωζώνης, να ξέρετε ότι δεν περνάει ο ναζισμός. Εμείς διαλέγουμε το στρατόπεδο που θα ζήσουμε, διαλέγουμε και το δικό μας motto: Arbeitslosigkeit macht frei. Η ανεργία απελευθερώνει.
Ο Νικόλαος Ταχιάος είναι π. μέλος Διοικούσας Επιτροπής Τ.Ε.Ε. και π. Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων & Αναπτυξιακής Συνεργασίας του ΥΠ.ΕΞ.
