Έχοντας απόλυτη επίγνωση της κρίσης που διέρχεται το ΠΑΣΟΚ στη σχέση του με τους Έλληνες πολίτες, ο Γιάννης Ραγκούσης δεν κάνει προγνωστικά για την πορεία του κόμματος σε αυτές τις εκλογές. «Μπορεί να πάει προς το χειρότερο, μπορεί προς το καλύτερο. Πολλά θα εξαρτηθούν από το πόσο η δημοκρατική παράταξη θα καταφέρει να αποκτήσει μια ενιαία και καθαρή τοποθέτηση στα μεγάλα ζητήματα της χώρας» μας λέει ο φερόμενος ως Παριανός, αλλά μεγαλωμένος στον Χολαργό, αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Άμυνας. Όσο για τη χώρα, πιστεύει πως το πολιτικό κατεστημένο της Mεταπολίτευσης της έσκαψε το λάκκο και πως αν ο λαός δεν αποφασίσει αυτή τη φορά σωστά και το πολιτικό σύστημα δεν μεταρρυθμιστεί, τη βλέπει στον γκρεμό.
Ποια η γνώμη σας για την επιστροφή των ασώτων στο ΠΑΣΟΚ;
Η διαφωνία σε θέματα μείζονος και στρατηγικής σημασίας για τη χώρα, όπως η παραμονή ή μη στο ευρώ, δεν μπορεί να γεφυρωθεί. Δεν μπορεί κάποιοι να καταψηφίζουν εκ του ασφαλούς, ξέροντας ότι θα βρεθούν τουλάχιστον 151 δήθεν «κορόιδα» να κάνουν αυτό που πρέπει. Δεν γίνεται ένας πολιτικός φορέας να είναι και με τον αστυφύλαξ και με το χωροφύλαξ, γιατί καταντάει ένας αναξιόπιστος πολιτικός φορέας. Αν το ΠΑΣΟΚ ανοίξει την πόρτα σε βουλευτές που καταψήφισαν τη δανειακή σύμβαση και το PSI, και οι οποίοι θα επιστρέψουν χωρίς να κάνουν την αυτοκριτική τους και χωρίς να δηλώσουν ότι έκαναν λάθος, θα υποστεί μεγάλη εκλογική ζημιά. Ο πολίτης θα καταλάβει ότι εδώ πέφτει δούλεμα, και όσοι θα έχουν προξενήσει αυτό το πλήγμα στη δημοκρατική παράταξη θα πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
Να πάμε λίγο στα ταξί. Νιώθετε τελικά ότι νικηθήκατε από τον Λυμπερόπουλο;
Εκείνο που θα πρέπει να απασχολήσει τον ελληνικό λαό δεν είναι αν ο Λυμπερόπουλος νίκησε τον Ραγκούση, αλλά αν νίκησε ένα πολιτικό σύστημα. Κατάφερε να επιβάλει συντεχνιακές απόψεις που ευθέως συγκρούονται με το κοινωνικό συμφέρον και που ευθέως βλάπτουν συντριπτικά την πλειοψηφία των πολιτών. Οι πολίτες θα πρέπει να αναρωτηθούν αν επέβαλε ο Λυμπερόπουλος σε αυτό το πολιτικό σύστημα να κάνει μια εξαίρεση υπέρ του και με τι αντάλλαγμα.
Πόσο πιστεύετε ότι βοήθησε το ΠΑΣΟΚ η φιέστα της εκλογής του νέου προέδρου; Το ποσοστό της συμμετοχής μάλλον έδειξε ότι οι ψηφοφόροι σχεδόν αδιαφόρησαν.
Η συμμετοχή στη διαδικασία ήταν πράγματι μικρή αλλά όχι αμελητέα και δεν συμφωνώ καθόλου με τη λέξη φιέστα. Δεν υπάρχει πιο σημαντική διαδικασία ουσιαστικής συμμετοχής μελών και φίλων ενός κόμματος, από αυτήν της συμμετοχής τους στην εκλογή του προέδρου της παράταξής τους.
Άλλοτε με την «πράσινη τρόικα» άλλοτε με τους «μεταρρυθμιστές». Έχετε διασπαστικές τάσεις;
Δεν έχω καμία διασπαστική τάση και απορρίπτω μετά βδελυγμίας την υιοθέτηση τέτοιων πρακτικών και πολιτικών συμπεριφορών, τις οποίες ζήσαμε στο ΠΑΣΟΚ τα τελευταία χρόνια και είχαν τα χαρακτηριστικά της υπονόμευσης. Κι επειδή δεν μου αρέσει να πράττω αυτά που κατηγορώ, δεν πρόκειται να λειτουργήσω ούτε υπονομευτικά ούτε διασπαστικά.
Γιατί είχε η πράσινη τρόικα άδοξο τέλος; Τα σπάσατε μετά το φιλί του Λοβέρδου στον Βενιζέλο;
Δεν τα «σπάσαμε» με τον Λοβέρδο, γιατί ποτέ δεν τα «φτιάξαμε». Δόθηκε η εντύπωση και καλλιεργήθηκε η προσδοκία ότι θα μπορούσαμε να εξελιχθούμε σε ομάδα όταν, και με την Άννα, γράψαμε και δημοσιεύσαμε –εν γνώσει του Γιώργου Παπανδρέου– εκείνο το άρθρο στο πλαίσιο μιας κοινής αντίληψης. Δεν επέτρεψα ποτέ στον εαυτό μου να θεωρήσει ότι έχουμε γίνει ομάδα και δεν υπήρξε κανένα ζήτημα ηθικής τάξης επειδή ο Αντρέας αποφάσισε να «φιλήσει» τον Βαγγέλη.
Στο παρελθόν είχατε προσδιορίσει ένα χρονικό διάστημα μέσα στο οποίο έγινε η «καθοριστική ζημιά στην ελληνική οικονομία». Σε αυτό το διάστημα την ευθύνη των οικονομικών είχε πια ο Βαγγέλης Βενιζέλος. Σας δημιουργεί κάποιο πρόβλημα το ότι τώρα είναι αρχηγός;
Αυτό που πραγματικά έχω πει κατ’ επανάληψη είναι ότι έπληξαν την ελληνική οικονομία και τα συμφέροντα του λαού όσοι μέσα στην κυβέρνηση, στη Βουλή, στην αντιπολίτευση και στο συνδικαλισμό καθυστέρησαν, ανέστειλαν και εμπόδισαν την πραγματοποίηση των αυτονόητων αλλαγών, και μάλιστα στο όνομα της υπεράσπισης των λαϊκών «κεκτημένων». Tελικά το μόνο που κατάφεραν ήταν να πληγούν με βάναυσο, οριζόντιο και άδικο τρόπο τα λαϊκά εισοδήματα. Ως εκ τούτου νομίζω ότι εσείς θέλετε να ερμηνεύσετε έτσι τη δήλωσή μου.
Δηλαδή η «καθοριστική ζημιά» θα μπορούσε να εκληφθεί ως έπαινος;
Δεν έκανα ποτέ προσωπική επίθεση. Αλλωστε για να έρθει ένα αποτέλεσμα καλό ή κακό έχει δουλέψει μια ολόκληρη κυβέρνηση, όχι ένας άνθρωπος. Θα μου επιτρέψετε όμως, επειδή όπως σας είπα το ΠΑΣΟΚ ταλαιπωρήθηκε από πολιτικές που έτειναν προς την προσπάθεια αποδόμησης της ηγεσίας, μακριά από μένα τέτοια νοοτροπία και τέτοια λειτουργία. Σας στέλνω διπλό μήνυμα. Ότι κάποιοι είχαν τέτοιες συμπεριφορές, αλλά μη νομίσουν ότι αυτά που έκαναν θα κάνω κι εγώ. Το ποιοι… ο νοών νοείτω.
Σε κυβέρνηση με πρωθυπουργό Σαμαρά, θα αναλαμβάνατε μια υπουργική θέση;
Κατά τη γνώμη μου ο Σαμαράς είναι ένας από τους τελευταίους μεγάλους εν ενεργεία πρωταγωνιστές της σκοτεινής πλευράς της Μεταπολίτευσης. Έχει ταυτιστεί με μερικές από τις πιο αρνητικές περιόδους της πολιτικής ζωής που οδήγησαν και στη χρεοκοπία.
Άρα σε καμία περίπτωση δεν θα συμμετείχατε.
Αν και η χώρα βρίσκεται σε τέτοια κατάσταση που δεν είναι απλό να προεξοφλεί κανείς τις επιλογές του, όταν αυτές σχετίζονται με το εθνικό συμφέρον, θα είμαι κατηγορηματικός. Σε κυβέρνηση Σαμαρά, ακόμη και αν το εθνικό συμφέρον απαιτούσε να δώσω ψήφο εμπιστοσύνης ως βουλευτής, δεν θα συμμετείχα ως υπουργός.
Αν εσείς δεν αρνηθείτε τέτοιες αποφάσεις που σχετίζονται με το εθνικό συμφέρον, αλλά αρνηθεί το ΠΑΣΟΚ;
Δεν δίνω καμιά πιθανότητα να αρνηθεί, ακόμη και αν είναι εκτός κυβέρνησης, ακόμη και αν κυβέρνηση είναι η ΝΔ. Αν το έκανε θα ήταν μια ιστορική «κωλοτούμπα» που θα είχε σαν αποτέλεσμα τον ιστορικό, πολιτικό και ηθικό διασυρμό της παράταξης.
Λέτε, όχι μόνο εσείς αλλά όλα τα στελέχη της παράταξής σας, ότι ήρθε η ώρα να πούμε στο λαό αλήθειες. Στο παρελθόν δηλαδή λέγατε ψέματα;
Στην πραγματικότητα ποτέ η Ελλάδα δεν είχε το περιθώριο για ψέματα, αλλά δυστυχώς ο κανόνας στην πολιτική ζωή του τόπου δεν ήταν η αλήθεια. Η αλήθεια ήταν η εξαίρεση. Τώρα πρέπει να γίνει κανόνας για να φύγουμε επιτέλους από την εθνική αυταπάτη ότι κάπου αλλού, κάπως αλλιώς, υπάρχει κάποια εναλλακτική λύση.
Θα πιστέψουμε τους ίδιους ανθρώπους που μας τάραξαν στο ψέμα;
Το πιστεύω κι εγώ ότι υπάρχουν πολιτικοί που δεν μπορούν ούτε τώρα να πουν την αλήθεια. Στο τέλος τέλος όμως οι πολίτες θα επιβάλουν την αλήθεια όπως και τα πρόσωπα που τη λένε. Είναι νομοτελειακή εξέλιξη. Το νέο θα το επιβάλλει η κοινωνία και σε επίπεδο ιδεών και σε επίπεδο προσώπων. Η μεταρρύθμιση του πολιτικού συστήματος –η μητέρα των μεταρρυθμίσεων– είναι σήμερα εθνική προτεραιότητα. Σας το λέω με κατηγορηματικό τρόπο, δεδομένου ότι έχω ζήσει από μέσα όλα τα εμπόδια που μπήκαν στο δρόμο της Ελλάδας και δεν την άφησαν να προοδεύσει. Εμπόδια που τέθηκαν αποκλειστικά από την αντίληψη του πολιτικού κατεστημένου της Μεταπολίτευσης.
13°
