Ο άνθρωπος που κάποτε προσπάθησε να βρεθεί στη θέση του ΓΑΠ, συμβουλεύει:
● Ο ορισμός της πολιτικής κρίσης: Να ξεκινάς να γράψεις ένα tweet και να μην ξέρεις αν μέχρι να το τελειώσεις θα ισχύει ακόμα ή θα έχει ξεπεραστεί από τις εξελίξεις.
● Πάντως, όταν μια μούντζα μαθητή στη Λάρισα αρκεί για να πυροδοτηθούν εξελίξεις που θα οδηγήσουν τελικά τα χρηματιστήρια της Ευρώπης σε πτώση, ξέρεις ότι υπάρχει πρόβλημα.
● Για τα χρηματιστήρια. Όχι για τη μούντζα.
● Κι όμως, ο Κάρολος Παπούλιας, όταν ορκιζόταν πρόεδρος, φανταζόνταν ατέλειωτες ώρες πλήξης και φιλοσοφικής περισυλλογής στους κήπους του Προεδρικού Μεγάρου.
● Αντί γι’ αυτό, έχει μπλέξει με δύο συμφοιτητές από το Harvard και τους φίλους τους, που τον χρησιμοποιούν λες και είναι γυμνασιάρχης σε σχολείο.
● Δηλαδή για να καρφώνουν ο ένας τον άλλον.
● Αν επιστρέψουμε στη δραχμή, όλοι αυτοί που αγόρασαν την κασετίνα με τις δραχμές στην έκδοση του Συλλεκτικού Κύκλου ως σπάνιο αναμνηστικό δικαιούνται τα χρήματά τους πίσω;
● Υπάρχει περίπτωση ο αγώνας μέχρις εσχάτων κατά του δημοψηφίσματος να οφείλεται στο βαθύ εσωτερικό φόβο μήπως ο λαός αποφασίσει στ’ αλήθεια αυτό που όλοι όσοι μιλούσαν εκ μέρους του φώναζαν ότι θέλει;
● Παρεμπιπτόντως, το να ζητάς επιμόνως να γίνουν εκλογές για να μην πας να ψηφίσεις, ώστε να δείξεις στους πολιτικούς πόσο πολύ αδιαφορείς γι’ αυτούς…
●…δεν θυμίζει κάπως αυτούς τους τύπους που κάνουν τα πάντα προκειμένου να δείξουν σε μια παλιά γκόμενα που τους πλήγωσε ότι την έχουν ξεπεράσει και δεν τους ενδιαφέρει καθόλου πια;
● Το να έχεις διώξει τους πολιτικούς από την εξέδρα των επισήμων, αφήνοντας τους εκπροσώπους της Εκκλησίας, ενώ από κάτω παρελαύνουν τα τανκς και κάποιοι με βυζαντινά λάβαρα...
●...είμαστε σίγουροι ότι είναι μια εικόνα που υποστηρίζει το σύνθημα περί «τέλους της χούντας, σε τούτη την πλατεία;».
● Μεγάλη αλήθεια της ζωής: Όταν μια χώρα καταλήγει να τσακώνεται και να αλληλοαφορίζεται για την απάντηση σε ένα δημοψήφισμα, στο οποίο ακόμα δεν έχει τεθεί καν η ερώτηση, είναι φυσικό να φτάσει αργά ή γρήγορα στο σημείο να ορίζουν τις πολιτικές της εξελίξεις μια κάποια Μιλένα και μια κάποια Καϊλή.
● Η διαφορά ενός δημοψηφίσματος από τις εκλογές: Στο δημοψήφισμα, ο λαός είναι «ανώριμος» να αποφασίσει μεταξύ ενός «ναι» κι ενός «όχι», ενώ στις εκλογές είναι «σοφός», γιατί καλείται να ψηφίσει τους πολιτικούς που τον θεωρούν ανώριμο να αποφασίσει ανάμεσα σε ένα «ναι» και σε ένα «όχι».
● Και μια που μιλάμε περί σοφίας: Έχει εξηγήσει κανείς τόσα χρόνια στους Ολλανδούς, ότι όταν εμείς λέμε «ναι», εννοούμε ακριβώς το αντίθετο από το δικό τους «Nee» που σημαίνει «όχι»;
● Το γεγονός ότι ο Ανατολάκης ρωτάει στη Βουλή αν μας ψεκάζουν με αέρια που προκαλούν ηλιθιότητα, δεν δημιουργεί υποψίες ότι πιθανότατα οι υποψίες του να μην είναι τελείως αβάσιμες;
● Μετάφραση: Μόνο κάποιος που τον ψεκάζουν με ουσίες που προκαλούν βραδύνοια, μπορεί να φτάσει στο σημείο να πιστέψει ότι τον ψεκάζουν.
● Αληθινή απορία: Όσες φοράνε το καλοκαίρι με τα πέδιλα δαχτυλίδι στο δάχτυλο του ποδιού, το βγάζουν το χειμώνα που πλέον τα παπούτσια είναι κλειστά και δεν το βλέπει σχεδόν κανείς;
● «Σφυροκόπημα»: Το να κοπανάς κάποιον ενώ ταυτόχρονα συνεχίζεις να σφυρίζεις αδιάφορα.
● «Μετρονόμος»: Ο ιδιαίτερος νόμος που ισχύει μόνο όταν βρίσκεσαι στο μετρό.
Πιο απάνθρωπη θέση εργασίας της εβδομάδας
Μουσικός επιμελητής για τις έκτακτες εκπομπές των καναλιών με θέμα τις πολιτικές εξελίξεις, που καλείται να βρει κάθε φορά ακόμα πιο αγωνιώδη και «θριλερική» μουσική από την προηγούμενη.
Θα έπρεπε να υπάρχει μια λέξη για…
«Ταυτοφώνημα»: Η κατάσταση παρεξήγησης που δημιουργείται μετά την απότομη διακοπή μιας τηλεφωνικής κλήσης, όταν αμέσως, οι δύο συνομιλητές, ξανακαλούν ο ένας τον άλλον ταυτόχρονα με αποτέλεσμα το τηλέφωνο να «είναι απασχολημένο».
15°
