Πολιτικη & Οικονομια

Τα Tweets του Forrest Gump 347

(Μέλος της επιτροπής δράσης για την εξοµοίωση των στρογγυλών λαβών για τα δάχτυλα στα καλά ψαλίδια)

Νίκος Ζαχαριάδης
ΤΕΥΧΟΣ 347
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Ο πρόεδρος που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο µε το nickname «Horny_Monster_Devil70» καταγγέλει:

Τα Tweets του Forrest Gump 347

Ένα από τα πιο µάταια και περιττά πράγµατα στον κόσµο: η παύση για κορύφωση της αγωνίας, κάθε (µα κάθε…) χρόνο, όταν ο εκπρόσωπος της Κύπρου στη Eurovision λέει τη φράση «και το δώδεκα πάει…».


Εντυπωσιακό… Αν δεν υπήρχαν τα Social Media, δεν θα µαθαίναµε ποτέ ότι η σύλληψη του Strauss Kahn είναι µέρος ενός ευρύτερου σχεδίου συνωµοσίας κατά της Ελλάδας!

● Και το καλύτερο είναι ότι τη συνωµοσία αποκαλύπτουν οι ίδιοι που αν δεν συλλαµβανόταν, θα έφτιαχναν ακόµα και group στο Facebook µε τίτλο «Θέλω να πάει φυλακή ο Στρος Καν, γιατί είµαστε όλοι ίσοι απέναντι στο νόµο»!

● Πάλι καλά δηλαδή που ο Νεύτωνας πρόλαβε να διατυπώσει το Νόµο της Βαρύτητας πριν τη διάδοση του Twitter…

● …διότι αλλιώς οι µισοί θα ήταν βέβαιοι ότι δεν έπεσε το µήλο στο κεφάλι του αλλά ο ίδιος ανέβασε το κεφάλι του στο µήλο…

● …και οι άλλοι µισοί θα ζητούσαν να καταργηθεί ο Νόµος της Βαρύτητας γιατί προάγει την κοινωνική ανισότητα κατά των υπέρβαρων. 


Κατά βάθος, η «Ζετοµπουκλοφοβία» (δηλαδή η παράλυση από τρόµο µπροστά στην προέλαση της αγέρωχης υπαρξιακής µπούκλας της Ζέτας Μακρυπούλια) έχει πραγµατική βάση και είναι εξηγήσιµη:

οφείλεται στην ανυπόφορη υποψία ότι κατά βάθος όλες οι γυναίκες κρύβουν µια Ζέτα Μακρυπούλια µέσα τους…

● …και ότι στην πραγµατικότητα το µαλλί της Ζέτας είναι το Mothership που τις καλεί ξανά κοντά του!

● Στο κάτω-κάτω, µιλάµε για τη µορφή ζωής στην οποία απευθύνονταν οι διαφηµίσεις µε τις φράσεις «Άλλαξε µαλλιά - Άλλαξε ζωή» και «Να ολοκληρώσω θέλω!». I rest my case.


Ναι, υποτίθεται πως όταν ένα πλοίο βουλιάζει, το να συζητάς για τη λάθος παραγγελία που έφερε πριν χρόνια ο καµαρώτος, είναι το τελευταίο που θα έπρεπε να σε απασχολεί.

● Εκτός φυσικά αν είσαι η Βουλή των Ελλήνων, που ενώ όλοι οι συναγερµοί είναι στο φουλ, ζει µε τη βεβαιότητα πως υπάρχει λίγος χρόνος για µερικούς καβγάδες ακόµα µε θέµα την εποχή Σηµίτη και τη Siemens!

● ∆ιότι, ο παροπλισµένος το µόνο που µπορεί να κάνει είναι να αναβιώνει µε νοσταλγία τις εποχές που όλα αυτά που τον απασχολούν ακόµα, είχαν πράγµατι σηµασία.

● ∆ηλαδή, την εποχή που οι «πελάτες» του τον έπαιρναν στα σοβαρά και ενδιαφέρονταν ακόµα.


Κι όµως, υπάρχει κάτι πιο τροµακτικό από τη βία: η απόλυτη και αµετακίνητη βεβαιότητα όσων ασκούν τη βία ότι έχουν δίκιο.

● Λέγεται και βεβαιότητα του κρετίνου.


Απορία: εντάξει, ξέρουµε τι σηµαίνει να νιώθεις «πεταλούδες στο στοµάχι». Αλλά όταν σταµατήσεις να τις νιώθεις στο στοµάχι, σηµαίνει ότι έχει αρχίσει η διαδικασία της χώνεψης και της επακόλουθης διάρροιας;


Εχµ… χωρίς να θέλω να φανώ σπαστικός και να χαλάσω το κέφι πάνω στην κορύφωση, εκεί στη Χρυσή Αυγή έχουν υπόψιν τους πως ούτε ο Μέγας Αλέξανδρος, ούτε ο Λεωνίδας ούτε ο Κολοκοτρώνης ούτε κάποιο άλλο από τα εθνικά σύµβολα που επικαλούνται δεν εφάρµοζε αντίποινα σε ανυπεράσπιστους γιατί το θεωρούσε άνανδρο και εξευτελιστικό;

● Με άλλα λόγια, κανείς από τους παραπάνω δεν κρυβόταν, για να βγει το βράδυ µπας και πετύχει κανένα ξέµπαρκο γυναικόπαιδο ώστε να του κάνει το µάγκα.

● ∆ιότι όταν αλλοδαποί ληστές δολοφονούν έναν 44χρονο κι εσύ επιτίθεσαι στους αλλοδαπούς (και όχι στους ληστές) επειδή είναι πιο εύκολο, δεν γίνεσαι «εκδικητής του αίµατος». Γίνεσαι περισσότερο ένας από εκείνους τους κακοµοίρηδες που τρώνε καρπαζιές από το αφεντικό τους κι επειδή δεν τολµούν να του απαντήσουν, γυρίζουν σπίτι και βαράνε τη γυναίκα τους.

● ∆ηλαδή η ντροπή του Μέγα Αλέξανδρου, του Κολοκοτρώνη και του Λεωνίδα. Αντίθετα κάνεις υπερήφανα τα SS, που κάπως έτσι αντιµετώπιζαν τις επιθέσεις: ισοπεδώνοντας άµαχους στα Καλάβρυτα.


Προσοχή, σοβινιστικό αστείο: προφανώς ο Στρος Καν είχε αγανακτήσει τόσο πολύ από τις ξαφνικές εφόδους των καµαριέρων στα ξενοδοχεία, ώστε απλώς έκανε πράξη τη σκέψη που είχε κάνει πάνω στα νεύρα του: όποια καµαριέρα µπει ξανά χωρίς να χτυπήσει, θα την πηδήξω!».


«Ζάππειο 2»: η ανεπανάληπτη αίσθηση να βλέπεις ανθρώπους που το µόνο που ξέρουν είναι να διορίζουν στο ∆ηµόσιο, να χειροκροτούν µε σοβαρότητα κάθε φορά που ακούν τη λέξη «ανάπτυξη» κάνοντας ότι καταλαβαίνουν τι σηµαίνει.


Ροδιά: το δέντρο που παράγει ρόδες.


Πιο απάνθρωπη θέση εργασίας της εβδοµάδας 

∆ιαχειριστής των ελληνικών e-mails για παράπονα, διαµαρτυρίες και καταγγελίες στη δωρεάν πλατφόρµα «blogger» της Google.