Ίδια μυαλά

«Παρά τις ατελείωτες θεωρητικές συζητήσεις για την αναγκαιότητα αλλαγής της νοοτροπίας όλων μας, οι Έλληνες δεν θα ξυπνήσουμε κάποιο πρωί ένας διαφορετικός λαός, το διεφθαρμένο σύστημα δεν θα αρχίσει ξαφνικά να λειτουργεί υποδειγματικά και οι κρατικοί μηχανισμοί, μετά και τη μείωση των αποδοχών τους, θα έχουν ένα σοβαρό αντικίνητρο για να λειτουργήσουν αποτελεσματικά. Η καταναλωτική συμπεριφορά ακόμα κι αυτών που δεν επηρεάζονται από τα μέτρα θα αλλάξει, η ύφεση θα χτυπήσει μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις και οι οικονομικοί στόχοι της κυβέρνησης πιθανότατα θα μείνουν στον αέρα. Η συμφωνία με το ΔΝΤ δεν μπορεί να εξασφαλίσει τίποτα από τα παραπάνω και παρόλο που αγοράσαμε –με δανεικά και πάλι– λίγο χρόνο, η κατάληξη είναι μάλλον αναπόφευκτη.»

Τα παραπάνω γράφτηκαν στην Athens Voice της 20ής Μαίου 2010.

Παρόμοια γράφονταν και σε άλλες εφημερίδες, δεν χρειαζόταν να είναι κανείς προφήτης για να δει που πηγαίναμε.

Μέσα στο χρόνο που πέρασε, η Ελληνική κοινωνία διχάστηκε μεταξύ αυτών που πίστεψαν ότι η αλλαγή της ήταν μια απλή υπόθεση – αρκεί να ακολουθούσαμε τις οδηγίες των «έξω» και του μνημονίου, και αυτών που δεν ήθελαν καμία αλλαγή ενάντια στο ατομικό τους συμφέρον.

Αφού χάσαμε ένα χρόνο «συζητώντας» αρχίζουμε πια να καταλαβαίνουμε κι εμείς και οι δανειστές μας ότι το πράγμα δεν περπατάει με σκέτη συζήτηση. Οι τελευταίες εξελίξεις δείχνουν ότι αναζητείται μια νέα πορεία και από τους «έξω» και από την κυβέρνηση.

Όποια κι αν είναι η νέα πορεία που θα επιλεγεί όμως, το πρόβλημα είναι ότι αυτός ο χαμένος χρόνος δεν μας έμαθε τίποτα. Και οι δύο «παρατάξεις» δεν έχουν κάνει ούτε βήμα από τις απόψεις τους. Οι μεν λένε τώρα ότι είχαν δίκιο γιατί το μνημόνιο ήταν η σωστή λύση αλλά δεν το άφησαν οι άλλοι να εφαρμοστεί. Και οι δε παρουσιάζονται δικαιωμένοι επειδή δεν λειτούργησε το μνημόνιο που οι ίδιοι δεν άφησαν να λειτουργήσει.

Δυστυχώς και πάλι δεν είναι ανάγκη να είναι κανείς προφήτης για να δει, ένα χρόνο μετά, ότι με αυτά τα μυαλά «η κατάληξη είναι μάλλον αναπόφευκτη»