(Της εξουσίας) το σκαμνί σέρνει (ψευτών) καράβια

Aισιόδοξη η πρώτη όψη. Πόσο να αντέξουν οι απερινόητοι ολετήρες; Οι εξαπατηθέντες προσέρχονται στα γκισέ για δόσεις φόρου, κατόπιν ΕΝΦΙΑ… Όσο κι αν ισχύει ανυπερθέτως το ρηθέν «ο τσιφτετέλληνας ευκολότερα εξαπατάται, παρά πείθεται πως εξαπατήθηκε», κάποια στιγμή αναγκαστικά θα πεισθεί, αλλιώς θα πληρώσει περισσότερο την αφέλειά του.

Πανίσχυρο είναι ΤΟ Σύστημα

Τα θύματα της μεγαλύτερης ψευδαπάτης από τη Συνθήκη των Σεβρών, σταδιακά πιάνουν το υπονοούμενο. Τα χειρότερα είναι μπροστά. Εκατοντάδες νέα απίστευτα ψέματα-ψέματα-ψέματα, αποκαλύπτονται καθημερνώς, σφίγγοντας τα στομάχια των ανθεκτικών κοψοχέρηδων.

Μην αυταπατώμεθα, όμως, δεν πέφτει εύκολα η χυδαία τυραννία. Η Δικτατορία του Πελαταριάτου στηρίζει τον Εκμαυλιστή. Ιδού, καραδοκεί η ακσιοπρεπώς διεφθαρμένη Ελλάδα, έτσι τη δασκαλεύει η ηγεσία της, αφού.

Απεργία αμειβόμενη, όλες οι ΔΕΚΟ αζημίωτα «αντιστέκονται στο Ξεπούλημα» (εκσυγχρονισμό κατά της Διαφθοράς…), συνοδεία αντικυβερνητικών ανακοινώσεων ΣΥΡΙΖΑ… Ο Δ.Σ. του ΟΣΕ καταγγέλλει την Αστυνομία, που προσφέρεται να αποτρέψει Κατάληψη του κτιρίου του, («Μπέμπα-πώς-το-λεν-το-σ’-αγαπώ;»), κιμπαριλίκια δες!… Κάποιοι υπενθυμίζουν: στη Φάρμα των Ζώων, μερικά ζώα είναι πιο ίσα από τα άλλα («χαριστικές διατάξεις σε 150.000 δάνεια Δ.Υ»…). Και κάτω η διαπλοκή, τώρα ζήτω η δικιά μας διαπλοκή, βίβα κουμπάρε! Και δεν χρειάζεσαι «άριστα» για κρατική υποτροφία: και το 6,5 καλό είναι. Είπαμε, ΣΥΡΙΖΑ-της-ήσσονος-προσπάθειας-padu…

Ψηφίζουν τα 16χρονα μειράκια/κοράσια με τα στρατιωτάκια και τις κούκλες, που ευλόγως απαγορεύεται να εργάζονται-φοροδηλώνουν-πίνουν-οδηγούν-παντρεύονται χωρίς γονική συναίνεση… Δεν Ψηφίζουν οι ήδη δικαιούχοι απόκληροι/απόδημοι, που κατάλαβαν πια πώς/γιατί ψηφίζουν… ΤΟ Σύστημα κολακεύει αδαείς, απαγορεύει γνώστες. Άθλιο λαϊκισμό καταγγέλλει ο Σ.Θ. (Δες και «Το Άγιο Δισκοπότηρο της Απλής Αναλογικής»)...

Και πώς να χάσει ΤΟ Σύστημα, που προσπαθώντας να σώσει το τομάρι του μέσα στην καθολική καταστροφή, διαθέτει κατάλληλη ηγεσία; Αυτό κερδίζει χρόνο, εκείνη τον έρωτα του σκαμνιού. Γουίν-γουίν-σιτσουαίησον.

Το σκαμνί και τα όνειρά σου μην τα λες

Ο Εθνικός Διονύσης το είπε πρώιμα/ξεκάθαρα. Μια μέρα κρύα, μπορεί και οι Φροϊδιστές να ’ρθουν στην εξουσία. Οπότε ανάλυση με στεγνούς πολιτικούς όρους δεν βοηθάει. Εδώ συμβαίνουν φοβερά-και-τρομερά δυσερμήνευτα.

Η αποτελεσματικότητα του ατάλαντου τσιπροθράσους είναι παιδί του Αντρέα. Εκείνος μας ντρέσσαρε και έκτοτε τα επίγονα γατάκια (Κωστάκης-Γιωργάκης-Αντωνάκης) αναπαρήγαν τη συνταγή, τηρώντας πάντα κάποια στοιχειώδη προσχήματα. Ετούτος ο έσχατος, όμως, έχει τόσο ξεφύγει. Γίνεται;

Η εύκολη ανάλυση ξεκαθαρίζει. Το ανέκδοτο του βλακός που απατήθηκε από τη σύζυγο και για να την εκδικηθεί κατέκοψε τα γεννητικά του όργανα, εδώ χειροτερεύει δραματικά. Νόμιζε ο ιδεοληπτικός ηγέτης ότι οι δανειστές τον απατούσαν και για να τους εκδικηθεί, κατέκοψε τα γεννητικά όργανα του έθνους…

Η πιο σύνθετη ανάλυση, όμως, αλλιώς διαβάζει την κατάσταση των πραγμάτων. Η ιδεοληπτική αυταπάτη ήταν δική μας, όχι της ηγεσίας. Ο έρωτας του εξουσιολιγούρη για την καρέκλα έκανε τη δουλειά, αυτός έστησε μια απόλυτη συστηματική/συνειδητή εξαπάτη. Η ασύστολη βροχή αποκαλύψεων ξεσκεπάζει την αφόρητη για τους κοψοχέρηδες πραγματικότητα: όλα θυσιάστηκαν για το μείζον πρόταγμα, το τιμημένο το σκαμνί της εξουσίας. Μετά μέτρησαν οι πελάτες και τελευταίοι η Πατρίδα και ο Τόπος… Τόσο απλά, τόσο εύκολα.

Σαν τους άθλιους δυναμιτιστές-ψαράδες, που για ένα τσούρμο ψάρια, μια αρπαχτή, καταστρέφουν τον γόνο σε μια περιοχή για δεκαετίες, καταδικάζοντας τα παιδιά τους σε πείνα… Για μια πρέζα εξουσίας, λοιπόν, για ένα σκαμνί, καταστρέφουν ολόκληρη Πατρίδα και πολλές γενιές, για δεκαετίες. Δεν το λες εσχάτη προδοσία, είναι εθνική μειοδοσία λόγω βλακείας. Ακριβώς σαν χτες, γράφαμε πέρσι σχετικά (δοκιμάστε/θυμηθείτε) «Ως πότε, παλληκάρια, θα τρώμεν τα σανά;»…

Αδίστακτα οργανωμένη θρασύτατη απάτη

Τσιμπήσαμε στο εύρημα Βούτση περί αυταπάτης, το υιοθέτησε επιτυχώς και ο Χειρότερος. Νταξ, είπαμε, αυταπατήθηκαν τα παιδιά. Λίγο-λίγο, όμως, όσο κορόιδο κι αν είσαι, αρχίζεις να καταλαβαίνεις κάποια πράγματα, εδώ πρόκειται για διαρκή συνειδητή απάτη καραμπινάτη.

Λες, μα καλά, σε όλα έπεσαν έξω από αυταπάτη; Πόσα χαστούκια δεν τρώει εσχάτως ο ευκολοπίστευτος γιδοπολτός; Και ήταν όλα αυτά μια απλή ατυχία-στραβωμάρα, ώστε τρώμε τις εκατοντάδες αναποδιές/εξαπάτες, που βγαίνουν στα φόρα με τη σέσουλα; Γελάει ο κόζμος, μάλιστα, όχι γιατί αποδεικνύονται σε όλα ψεύτες, αλλά γιατί θρασύτατα επιμένουν στις πιο απίστευτες-αχώνευτες δικαιολογίες.

Και δώσ’ του διαψεύσεις… Ακατάλυτα αδιάψευστη η μαρτυρία Ρούντυ Ρινάλντι. Έτσι είναι. Με βεβαιότητα, αναλύοντας, αναμέναμε από πρόπερσι την επερχόμενη μνημονιακή κωλοτούμπα, άνευ της οποίας θα κατέρρεε ΤΟ Επερχόμενο Καθεστώς. Φυσικά, η νεοεγκατασταθείσα Π.Φ.Α Κυβέρνηση Περονόσπορου συνειδητά προετοίμαζε κωλοτούμπα. Και τάιζε ακόμα περισσότερο αντιμνημονιακό σανό τον γιδοπολτό, με αγαστά κλιμακωτή διαχείριση (Παππάς: «γελάω με όσους περιμένουν κωλοτούμπα!»)…

Έτσι, φτάσαμε στο «δημοψήφισμα» και επέκεινα… Τότε που άρχισε αναγκαστικά να ψήνεται η θρασύτερη έβερ Κωλοτούμπα. Βέβαια, αντιμνημονιακή βλακεία και αντιμνημονιακή απάτη μοιάζουν, απλώς έχουν διαφορετικά κίνητρα. Στην πρώτη ο γιδοπολτός ελπίζει μια καλύτερη ζωή εκπορευόμενη από τα ευεργετήματα του λεφτόδεντρου. Στη δεύτερη ο εξουσιολιγούρης εκδηλώνει αβάσταχτη καψούρα για το τιμημένο το σκαμνί.

Η δυσοσμία χειροτέρεψε με τις αποκαλύψεις του (αγνώστου στον Χουλιαράκη…) Γκαλμπραίηθ, περί Σχεδίου Μπιπ. Ήταν, λοιπόν, απάτη και η βλαμμένη τάχα αυταπάτη περί «εξώθησης των Εταίρων σε Γκρέξιτ». Λέει ο Λαφαζάνης «Ποιο PLAN B, εδώ δεν υπήρχε PLAN A!». Εμείς το λέμε αλλιώς: υπήρχε μόνο το ΠΛΑΝ Σκαμνί, που σέρνει και καράβια.

Υπήρχε όμως η πρόνοια της έκτακτης ανάγκης που εκδήλως ήθελε ο στρατόκαυλος ΥΠΕΘΑ… Δεν θέλει και πολλή φαντασία, για να περιγραφεί η συνέχεια του σχεδίου Γκαλμπραίηθ, εικάζει ο Πάσχος Μανδραβέλης… Μην είμαστε εντελώς απαισιόδοξοι, πάντως. Όσο πιο χυδαίο, κυνικό και αλήτικο είναι το ψέμα, τόσο πιο κοντά ποδάρια έχει. Και αυτό σύντομα θα φανεί: η κατάρρευση της έσχατης εκδοχής ΤΟΥ Καθεστώτος είναι πρωτοφανώς καλπάζουσα, παρά τις προαναφερθείσες πανίσχυρες άμυνές του.

Παραλειπόμενα

Περί αυτοϋπονομεύσεως, κολοκυθόπιτα

Διαφωνεί, ίσως, ο Θάνος Τζήμερος, αλλά αυτοϋπονομευόμενος (σπαταλώντας ενέργεια για άστοχες επιθέσεις κατά-παντός-κινουμένου-και-μη) κάνει κακό στη μεταρρυθμιστική του δυναμική. Πρέπει να σκεφτεί, πώς γίνεται χρησιμότερος στην κοινωνία. Όταν ξεσκεπάζει κάποια αντιδραστική καθεστωτική συνδικαλίστρια; Ή όταν καίγεται εκδηλώνοντας το Σύνδρομο του Ικάρου και κατόπιν προσπαθεί επίμονα/ατυχώς να αποδείξει ότι κάθε γκάφα έχει το αντίδοτό της… Τζάμπα σκοτώνει την αξιοπιστία του. Ούτε όλοι οι μουσουλμάνοι είναι δολοφόνοι, ούτε εξισώνονται δολοφόνος και θύμα… Ούτε λέει υπερανάλωση εφ’-όλου-του-επιστητού: όποιος παριστάνει πως τα ξέρει όλα, παγιδεύεται σε θορυβώδεις γκάφες…

Cui bono; Όταν καίγεται ο Τζήμερος, εξυπηρετείται ΤΟ Σύστημα και χάνει ο ίδιος. Ας είναι προσεκτικότερος. Πέραν αυτού, είναι γελοίο να πέφτει Αποκλεισμός στις ιδέες του. Έτσι, με τη σειρά τους αυτοϋπονομεύονται οι ανόητοι εχθροί του: τον μαρτυροποιούν/ισχυροποιούν…