Πολιτικη & Οικονομια

Τα δάκρυα της πριγκίπισσας

Ποιος προοδευτικός πολίτης δεν θέλει την κατάργηση των παρελάσεων, της πρωινής προσευχής και του εκκλησιασμού;

Αγγελική Σπανού
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Όταν το πρωτοάκουσα σάστισα. Μα είναι δυνατόν να απαγορευθεί σε ένα γονιό να αποκαλεί την κόρη του πριγκίπισσα; Με υποψίασε η ανάρτηση της Μαρίας Γιαννακάκη, που καλούσε όποιον έχει βρει το κείμενο της απαγόρευσης να το δημοσιοποιήσει, και αναζήτησα τα κείμενα της επιτροπής εθνικού διαλόγου για την παιδεία. Διαβάζοντας διαπίστωσα ότι δεν υπάρχει τέτοια διαταγή, όχι μόνο αυτό, αλλά βρήκα αναπάντεχα ενδιαφέρουσες σκέψεις για ένα δημοκρατικό, ανοιχτό, ανεξίθρησκο και υγιές σχολείο, στο οποίο θα ήθελα να πηγαίνει το παιδί μου. Το συζήτησα διεξοδικά με την καθηγήτρια ιστορίας στο ΑΠΘ Μαρία Ρεπούση, η οποία σχολίασε πως είναι τόσο καλές αρκετές προτάσεις που θα έπρεπε να δοθεί μάχη για να περάσουν. Πράγματι, ποιος προοδευτικός πολίτης δεν θέλει την κατάργηση των μαθητικών παρελάσεων, του υποχρεωτικού χαρακτήρα της πρωινής προσευχής και του εκκλησιασμού.

Υπάρχουν και άλλες ενδιαφέρουσες ιδέες για νέο εξεταστικό σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ απεξαρτημένο από το λύκειο, τετραετές Γυμνάσιο και διετές Λύκειο που θα οδηγεί σε ισχυρό απολυτήριο, μείωση διδακτέας ύλης και περιγραφική αξιολόγηση των μαθητών αντί βαθμών και εξετάσεων.

Πρέπει να είναι ειδικός κανείς για να έχει συγκροτημένη άποψη επί της ουσίας του πορίσματος και για να καταθέσει αντιπροτάσεις, είναι όμως, νομίζω, αυτονόητο για κάθε προοδευτικό πολίτη ότι κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση. Είναι να απορεί κανείς με την ευκολία με την οποία έγινε καζούρα γύρω από ένα πόρισμα η ποιότητα του οποίου είναι πολύ καλύτερη από την κυρίαρχη πολιτική σκέψη. Είναι ακόμη πιο άθλιο το γεγονός ότι έγινε φασαρία, χωρίς στην πραγματικότητα να έχει διαβαστεί το κείμενο στη βάση φημών και σχολίων που μεταφέρθηκαν από στόμα σε στόμα.

Δεν είναι έκπληξη ότι ο Α. Λιάκος, που είναι ο πρόεδρος της Επιτροπής, έκανε κάτι που αξίζει τον κόπο να αποτελέσει βάση συζήτησης για την αναγκαία αλλαγή στην παιδεία. Και θα είναι έκπληξη, αν η κυβέρνηση τολμήσει να στηρίξει αυτές τις ιδέες κόντρα στον εθνικολαϊκισμό από τον οποίο έχει μολυνθεί και στη συντηρητική αντιπολίτευση που δεν πρόκειται να κάνει πίσω στην υπεράσπιση των «ιερών και των οσίων» της χρεοκοπημένης μας χώρας.