Από τη χτεσινή και μόνο ειδησεογραφία (Τετάρτη 6 Απριλίου), σταχυολογώ:
Α. Τέταρτη βδομάδα κλειστή σιδηροδρομική γραμμή Ελλάδας - «Δημοκρατίας της Μακεδονίας», από πρόσφυγες και μετανάστες στην Ειδομένη. Εν μέρει και οι αντίστοιχοι οδικοί άξονες. Οι εξαγωγές έχουν καταρρεύσει, η κυβέρνηση κοιτάει απαθώς.
Β. Η διαπραγμάτευση με τους θεσμούς/ τρόικα /κουαρτέτο συνεχίζεται. «Οι δανειστές ζητούν κι άλλο αίμα».
Γ. Δήλωση του αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Ντομπρόβσκις: «Ξέρουμε ότι το 2014 η Ελλάδα ήταν πολύ κοντά στο να ολοκληρώσει το πρόγραμμά της… Η νέα ελληνική κυβέρνηση που ανέλαβε το 2015 (...) υπονόμευσε την ανάπτυξη, υπονόμευσε την οικονομική σταθερότητα και (...) εκεί που στην αρχή του 2015 προβλέπαμε ανάπτυξη 2,5% για το 2015, τώρα η εκτίμησή μας είναι 0%(...) Η αύξηση φόρων, αντί για περικοπή δαπανών, βαθαίνει την ύφεση(...) Αυτή είναι η συμβουλή μας προς την ελληνική κυβέρνηση: μην κοιτάτε μόνο στον τομέα των εσόδων, κοιτάξτε και προς τον τομέα των δαπανών. Η επιλογή για τη δημοσιονομική προσαρμογή μεταξύ φόρων ή περιστολής δαπανών είναι ευθύνη της ελληνικής κυβέρνησης».
Δ. Η ΕΣΗΕΑ (συνδικάτο των δημοσιογράφων) διέγραψε τρία μέλη της επειδή πέρσι τον Ιούνιο είχαν ταχτεί υπέρ του «Ναι», ενώ η κυβέρνηση ήταν υπέρ του «Όχι». Η κατά τα άλλα λαλίστατη κ. Γεροβασίλη, κυβερνητική εκπρόσωπος μιας κυβέρνησης που στο δημοψήφισμα υποστήριζε «Όχι», μετά έπραξε «Ναι» κι ακόμα πιο «Ναι» και κατέληξε στο Μνημόνιο 3, διά της σιωπής της καλύπτει την απόφαση, η οποία είναι αντάξια της Βόρειας Κορέας.
Ε. Η υπό δίωξη δικαστίνα κ. Τσατάνη ζητάει την εξαίρεση της προέδρου του Αρείου Πάγου κ. Θάνου από τη σύνθεση του οργάνου που θα την κρίνει. Η διωκόμενη κρίνει προκατειλημμένη την κ. Θάνου, ως φιλοκυβερνητική.
ΣΤ. Άνοιξε το taxis, αρχίζει η υποβολή των φορολογικών δηλώσεων, με τους φόρους κατά πολύ αυξημένους.
Διά ταύτα. Αργότερα, ανεπαρκέστερα, ακριβότερα, προχειρότερα, χειρότερα, «ημετερότερα», «κρατικότερα», «αντιμορφωτικότερα», «καταγγελτικότερα» και «συνωμοσιολογικότερα». Αυτά τα επιρρήματα στο συγκριτικό βαθμό –τα τελευταία φτιαχτά από μένα, προσθέστε κι άλλα κατά βούληση– συναποτελούν το κοκτέιλ της συγκυβέρνησης των απίθανων ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Που όσο χειροτερεύουν τα πράγματα, όσο διαλύουν όλους τους τομείς με τους οποίους ασχολούνται, τόσο θα τους φταίνε οι άλλοι, θα καταγγέλλουν τα πάντα συνωμοσιολογώντας, θα συνεχίζουν να διορίζουν τους ημέτερους (όσους κι όσο προλάβουν).
Ανά πάσα στιγμή επικρέμαται να πέσει η κυβέρνηση (π.χ. από το ασφαλιστικό) ή να γίνει «ηρωική έξοδος» Τσίπρα - Καμμένου και οι αναπόφευκτες εκλογές. Να δούμε, τότε, τι θα προλάβουν να μαζέψουν μετεκλογικά, ως κυβέρνηση, οι δυνάμεις του συκοφαντημένου 39% του περσινού «Ναι», αν και όσο προλαβαίνει να μαζευτεί κάτι. Μιλάω ευθέως για Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ - Δημοκρατική Συμπαράταξη και Ποτάμι.
Υ.Γ. 1 Ελπίζω, μέχρι τότε, οι εντός της Νέας Δημοκρατίας υποστηρικτές του Τσίπρα να έχουν μαζευτεί ή αποχωρήσει. Γιατί το να έχουν λουφάξει δεν αρκεί, μπορεί να ξαναθυμηθούν την αγάπη τους για να επιδιώξουν να επανέλθουν και να... σώσουν την Ελλάδα. Όσο ο δίαυλος Παυλόπουλου - Καραμανλή - Τσίπρα είναι ανοιχτός, όλα είναι επίσης ανοιχτά.
Υ.Γ. Ελπίζω, επίσης, ο Κυριάκος Μητσοτάκης να αποφασίσει να δώσει δείγμα διαφορετικής γραφής –εφόσον θέλει και μπορεί, π.χ. ξεκολλώντας από το «μακεδονισμό»– και να μην επαφίεται αποκλειστικά στις πράξεις (ποιες πράξεις;) και παραλείψεις του πολλά ολίγου πρωθυπουργού μας.
22°
