Η εικόνα του πρωθυπουργού κατά τη συνάντησή του με τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ ήταν ως και ντροπιαστική. Για τη χώρα, αλλά και για τον ίδιο τον κ. Τσίπρα. Είναι, όμως, και ενδεικτική της αλαζονείας που τον διακατέχει και η οποία τον κάνει να πηγαίνει σε μια τέτοια συνάντηση χωρίς ίχνος προετοιμασίας και με πλήρη άγνοια του τρόπου με τον οποίο γίνονται οι συζητήσεις σε αυτό το επίπεδο.
Η συνάντηση με τον κ. Κλίντον (θα) ήταν μια καλή ευκαιρία για να παρουσιάσει ο κ. Τσίπρας ένα σχέδιο για την ανάπτυξη και να στείλει μηνύματα προς τους επενδυτές. Τίποτα από αυτά δεν έκανε. Αντιθέτως, προσπάθησε να καλύψει την απουσία θέσεων και σχεδίου με τα αμήχανα γελάκια και τις αφόρητες κοινοτοπίες, τύπου «η Ελλάδα θα γίνει ένας πολύ ελκυστικός επενδυτικός προορισμός». Δεν είπε τίποτα για τη φορολογία, τίποτα για τη σταθερότητα, τίποτα για τη γραφειοκρατία, τίποτα για την αποενοχοποίηση της επιχειρηματικότητας που καλλιέργησε όλα τα προηγούμενα χρόνια, και πολύ περισσότερο δεν είπε τίποτα για τους τομείς εκείνους που η κυβέρνησή του φιλοδοξεί να αναδείξει. Προφανώς, για να θυμηθούμε και τον παλιό καλό ελληνικό κινηματογράφο (σ.σ. Τζένη-Τζένη) δεν είπε τίποτα διότι δεν είχε τίποτα απολύτως να πει.
Όπως ο ΣΥΡΙΖΑ λειτουργεί εδώ και οχτώ μήνες «έτσι, χωρίς πρόγραμμα», με τον ίδιο τρόπο συνεχίζει να πορεύεται ακόμα και μετά τη μνημονιακή στροφή και την εκλογική νίκη της 20ής Σεπτεμβρίου.
Η κυβέρνηση αυτή δεν έχει κανένα σχέδιο. Τσαλαβουτά στα μνημονιακά νερά, αμολά ανοησίες περί μετώπου με τα συμφέροντα και τη διαπλοκή, κάνει εξαγγελίες, όπως αυτή για το μάθημα των θρησκευτικών και μετά η αρμόδια υπουργός υπό «το φόβο του Θεού» λέει ότι παραφράστηκαν οι δηλώσεις της. Και το κυριότερο: Επιλέγει συνειδητά να συνεργάζεται με τους ΑΝΕΛ, το πλέον λαϊκίστικο, συνωμοσιολάγνο και ρατσιστικό κόμμα. Κοινώς, τα ίδια και τα ίδια με το προηγούμενο διάστημα, απλώς τώρα απουσιάζει το «φάντασμα του Λαφαζάνη» και είναι βέβαιο ότι σύντομα θα αναζητηθεί ο επόμενος εσωτερικός εχθρός.
Κάποιοι-αφελείς-πιστεύουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα αλλάξει, ότι πήρε το μήνυμα, ότι θα γίνει η νέα κεντροαριστερά, ότι θα προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις. Την απάντηση σε όλα αυτά έδωσε με τον πλέον σαφή τρόπο ο καθηγητής Γιάννης Βούλγαρης (ΝΕΑ, 26 Σεπτεμβρίου) σημειώνοντας ότι «ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας δεν μπορούν να τροχοδρομήσουν τη νέα εποχή της εθνικής ανασυγκρότησης. Άλλωστε, η εκκίνηση μετά την εκλογική νίκη δεν επιτρέπει πολλή αισιοδοξία». Και αφού περιέγραψε όλα όσα συνθέτουν τα χαρακτηριστικά της κυβέρνησης κατέληξε στο αυτονόητο συμπέρασμα: «Όποιος περιμένει από τον ΣΥΡΙΖΑ να εξελιχθεί σε μεταρρυθμιστικό κόμμα στο προσεχές μέλλον μάλλον περιμένει τον λάθος άνθρωπο, σε λάθος μέρος, τη λάθος ώρα». Το προσυπογράφω...
14°
