Η φράση που συνεχώς σχηματιζόταν σαν ψίθυρος, σαν προσευχή, παρακολουθώντας τη συζήτηση Κλίντον/Τσίπρα στο Clinton Global Initiative, ήταν: έλεος... έλεος... έλεος! Τον Τσίπρα προλογίζει η γνωστή και μη λησμονημένη Γιάννα Αγγελοπούλου, με καναρινί ταγιέρ, που εμφανιζόμενη ως πρέσβειρα της Ελληνικής Δημοκρατίας (ναι, είναι πάντα διορισμένη ως πρέσβειρα εκ προσωπικοτήτων, απορώ γιατί δεν το έχουν ζητήσει και άλλοι εκπρόσωποι του επιχειρηματικού κόσμου!) λέει στο παγκόσμιο ακροατήριο πόσο μοναδικός, πόσο ανεπανάληπτος είναι ο Mr. Alexis Tsipras.
Ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον είναι εξαιρετικά φιλικός και το θέμα στο οποίο εστιάζει είναι η προσέλκυση επενδύσεων στην Ελλάδα, το κύριο άλλωστε θέμα της χώρας μας. Ο Τσίπρας, που με δυσκολία καταλάβαινε τις κατά πάσα πιθανότητα ήδη γνωστές ερωτήσεις του Μπιλ Κλίντον, δεν είναι σε θέση να δώσει ολοκληρωμένη και πειστική απάντηση σε κανένα θέμα που του θέτει ή, μάλλον, για κάθε πάσα που του δίνει ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ. Είναι αμήχανος, λίγος, απροετοίμαστος να απαντά εκτός κειμένου και δεν μπορεί να αυτοσχεδιάζει. Χαζογελάει διαρκώς και το φιλικό αμερικάνικο κοινό γελά κι αυτό μαζί του για να τον βγάλει από τη δύσκολη θέση. Οι γκριμάτσες που κάνει θυμίζουν κωμικούς σίριαλ με κονσέρβα τα γέλια. Τελικά ο Τσίπρας εκτός από μίμος έχει και φλέβα κωμικού.
Ευχαριστεί την αμερικανική διοίκηση και πάλι. Παρόλο που όσο μιλάει ο Κλίντον απευθύνοντάς του την ερώτηση (ή πάσα) κοιτάει τα χαρτιά του, παίρνει πόζες σαν να κοιτάει στον καθρέφτη, ξανακοιτάει τα χαρτιά του. Και στα καλά καθούμενα, δίχως να υπάρξει λόγος ή σχετική ερώτηση, μιλάει για την ανάγκη αναδιάρθρωσης του χρέους με επίκληση λάθος αριθμών, λες και αυτό ενδιαφέρει το συγκεκριμένο ακροατήριο, και υπενθυμίζει πόσο κουράστηκε στη διαπραγμάτευση και πόσο κακή είναι η Ε.Ε. την οποία και άλλαξε!
Επικαλείται την ευρωζώνη και την ενότητά της, αλλά θεωρεί ότι η Ελλάδα είναι θύμα οικονομικού πολέμου που της έκανε προφανώς η ευρωζώνη που της δάνεισε 300 δις ευρώ! Αδυνατεί να παρουσιάσει τους τομείς στους οποίους υπάρχουν επενδυτικές ευκαιρίες στην Ελλάδα. Αναφέρει τον τουρισμό και ψελλίζει κάτι περί ενεργειακών οδών. Κουβέντα για ορυκτό πλούτο και για ΑΟΖ.
Κουβέντα για ιδιωτικοποιήσεις και ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών. Δεν μπορεί να μιλήσει συγκεκριμένα για καινοτομία, νεανική επιχειρηματικότητα κ.ο.κ. παρότι τον ρωτά ειδικά ο Κλίντον. Δεν δίνει απάντηση στο ερώτημα για την απόδοση και την προστασία των κεφαλαίων που θα επενδυθούν, παρότι επίσης τον ρωτά ειδικά ο Κλίντον. Συκοφαντεί βαριά τη χώρα του ως πελατειακή και διεφθαρμένη όπου δωροδοκούνται οι πάντες, και η δικαιοσύνη (ΓΑΠ ο Β΄) Προσπαθεί να πει κάτι για μεταναστευτικό στο περίπου. Για να καταλήξει ότι δωρίσαμε στον κόσμο τη δημοκρατία, και τώρα ξαναφέρνουμε τη δημοκρατία στην Ευρώπη!
Θα μπορούσε να μιλήσει ελληνικά με διερμηνεία ή έστω να προετοιμαστεί. Αλλά αυτό προϋποθέτει σεβασμό στο συνομιλητή του, αλλά και στο θεσμικό του ρόλο, καθώς εκείνη τη στιγμή ο Τσίπρας δεν ήταν ο νεαρός που έκανε διαδηλώσεις κατά του Κλίντον, αλλά ο ανώτατος εκπρόσωπος της Ελλάδας. Ο κ. Τσίπρας όμως δεν σέβεται τίποτα, και σίγουρα όχι τη χώρα του.
Ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον, έδωσε σκοινί για να πιαστεί ο πρωθυπουργός της Ελλάδας κι αυτός το χρησιμοποίησε για να κρεμάσει και πάλι τον τόπο μας στη χλεύη των διεθνών ΜΜΕ. Έλεος, απλά έλεος...
Δυστυχώς, η χώρα οδεύει σε ένα ακόμα εφιαλτικό αδιέξοδο. Το πολιτικό προσωπικό έχει διαγράψει από τη μνήμη του τα χρόνια και τις σκληρές συνέπειες της κρίσης.
10°
