Πολιτικη & Οικονομια

Λαφαζάνης - Βαρουφάκης - Κωνσταντοπούλου

Διεργασίες για νέο κόμμα, «και μαζί και χώρια»

Ευτύχης Παλλήκαρης
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Η επεισοδιακή συζήτηση στη «σουρεαλιστική» Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν έκλεισε πληγές αλλά άνοιξε νέες – μεταξύ αυτών αναθέρμανε τα σενάρια συγκρότησης νέου, αριστερού πόλου με πυρήνα την Αριστερή Πλατφόρμα. Η συζήτηση επεκτάθηκε και στο σενάριο μιας κοινής καθόδου στις προσεχείς εκλογές μιας ιδιότυπης «τριανδρίας»: του κ. Παναγιώτη Λαφαζάνη των 35 δις ευρώ, του κ. Γιάνη Βαρουφάκη με τις χωρίς τέλος αποκαλύψεις τόσο για την ευρωζώνη όσο και για τα παιδικά του χρόνια και της κ. Ζωής Κωνσταντοπούλου, που εξακολουθεί να παραμένει ο τρίτος, θεσμικά, πολιτειακός παράγοντας του τόπου.

Τα σενάρια ενισχύθηκαν από δύο νέα δεδομένα. Στην Κεντρική Επιτροπή επιβεβαιώθηκε το βαθύ χάσμα ανάμεσα στα στελέχη της Αριστερής Πλατφόρμας και την προεδρική πλειοψηφία του κ. Τσίπρα. Δύσκολο έως αδύνατο να γεφυρωθεί σε βάθος όχι και τόσο μακρινού χρόνου, παρά τις εκκεντρικές δηλώσεις του κ. Αλέξη Μητρόπουλου ότι «μπήκαν οι βάσεις για μια ρηξιακή, ασύμφωνη συγκατοίκηση». Οι ψυχικοί δεσμοί ανάμεσα στον πρωθυπουργό και τους συνεργάτες του από τη μια και την ομάδα του κ. Λαφαζάνη από την άλλη έχουν διαρραγεί οριστικά. Παράλληλα, δεν διαφαίνεται πρόθεση της Αριστερής Πλατφόρμας να «παραδώσει τα όπλα», δηλαδή τις περίπου 35 βουλευτικές έδρες που πλέον διαθέτει. Το πέρασμα σε ένα νέο κομματικό σχηματισμό όλα δείχνουν ότι θα γίνει με κοινοβουλευτικό μανδύα.

Το άλλο δεδομένο είναι οι δηλώσεις στήριξης του κ. Λαφαζάνη κατά του «διωκόμενου» για το περιβόητο «Plan B» του κ. Γιάνη Βαρουφάκη, με τις μηνυτήριες αναφορές βουλευτών της ΝΔ να φέρνουν το θέμα στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής για τα μνημόνια. Οι δηλώσεις ωστόσο περισσότερο αφορούσαν την προάσπιση του περάσματος της χώρας στη δραχμή παρά στο πρόσωπο του κ. Βαρουφάκη. Είναι κοινό μυστικό άλλωστε ότι οι σχέσεις του Yanis με τον επικεφαλής της Αριστερής Πλατφόρμας μόνο αρμονικές δεν ήταν όλα αυτά τα χρόνια. Η σύγκλιση προς μια κοινή βάση είναι δύσκολη και για δυο επιπλέον λόγους. Η Αριστερή Πλατφόρμα είναι δικτυωμένη πανελαδικά –και με κοινοβουλευτική εκπροσώπηση– και υπάρχουν έντονες αντιδράσεις να φιλοξενηθεί ένας αστάθμητος παράγοντας, με αστοχίες που η ίδια η Πλατφόρμα απορρίπτει και με ανεπιθύμητες διεθνείς διασυνδέσεις... Ας μην ξεχνάμε επίσης το «ναι» του κ. Βαρουφάκη στη δεύτερη ψηφοφορία της Βουλής για τα προαπαιτούμενα.

Ακόμα πιο δύσκολη εμφανίζεται η σύγκλιση με την κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου που πλέον φροντίζει καθημερινά να επενδύει στο «διαζύγιο» με την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Η δυσκολία κοινής γλώσσας με την Πλατφόρμα είναι η υιοθέτηση από την Πρόεδρο της Βουλής μιας πολιτικής ατζέντας, εδραιωμένης στις προσωπικές της επιδιώξεις και φιλοδοξίες αλλά και το απρόβλεπτο των ενεργειών της, που δημιουργεί αντιπάλους και στους κόλπους της Πλατφόρμας. Εξάλλου η ίδια δεν υιοθετεί την έξοδο από την Ευρώπη ή την επιστροφή στη δραχμή, θεωρώντας ότι το ευρωπαϊκό πλαίσιο είναι αυτό που αρμόζει στη χώρα, παρά τους δυσμενείς πολιτικούς συσχετισμούς δυνάμεων στην Ευρώπη. Η ίδια φέρεται να έχει εξομολογηθεί την πρόθεσή της να παίξει στο μέλλον θεσμικό παιχνίδι παρά να εμπλακεί σε καθημερινές πολιτικές αντιπαλότητες.

Ωστόσο, παρά τις διαφορές και αντιθέσεις, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει τη σύμπτηξη ενός ευκαιριακού «αντιμνημονιακού» αριστερού μετώπου, σε περίπτωση προσφυγής στις κάλπες.