Κοινωνια

Το πραγματικό νόημα των πιο συνηθισμένων φράσεων των αγροτικών κινητοποιήσεων

Ένας μικρός οδηγός για να μην παρασύρεστε από την απροθυμία περιγραφής της πραγματικότητας

Μάνος Βουλαρίνος
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Οι πιο συνηθισμένες φράσεις που λένε οι αγροτοσυνδικαλιστές και τι πραγματικά σημαίνουν

Με δεδομένο ότι οι λέξεις και οι φράσεις που χρησιμοποιούν οι αγροτοσυνδικαλιστές (και επαναλαμβάνουν χωρίς καμία κριτική διάθεση πολλοί δημοσιογράφοι) σημαίνουν κάτι διαφορετικό από αυτό που νομίζουν πολλοί συμπολίτες, έφτιαξα έναν μικρό οδηγό προκειμένου να μην παρασύρεστε από την απροθυμία περιγραφής της πραγματικότητας που κυριαρχεί στα μέσα μαζικής ενημέρωσης.

Συμβολικός αποκλεισμός: ο αποκλεισμός. Η λέξη «συμβολικός» χρησιμοποιείται από τους αγρότες (και επαναλαμβάνεται από τους δημοσιογράφους) για κανονικούς αποκλεισμούς που διαρκούν συγκεκριμένη ώρα, προκειμένου να εξωραϊστεί η δράση αυτών που κλείνουν δρόμους, εθνικές οδούς, τελωνεία, καμιά φορά και αεροδρόμιαμ, με το έτσι θέλω. Συμβολικός θα ήταν ο αποκλεισμός, αν μπορούσε να περάσει όποιος θέλει. Διαφορετικά είναι σκέτος αποκλεισμός όση ώρα κι αν διαρκεί. Είναι ακριβώς το ίδιο που συμβαίνει και με τις αποκαλούμενες «συμβολικές καταλήψεις». Δεν υπάρχει τίποτα το συμβολικό σ’ αυτές.

Τα δίκαια αιτήματα των αγροτών: τα αιτήματα των αγροτών. Η ελληνική δημοσιογραφία, κυρίως όπως αυτή εκφράζεται από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, εντελώς παραιτημένη από την έρευνα και διαζευγμένη από την πραγματικότητα έχει ως βασικό στόχο να είναι ευχάριστη, αδιαφορεί για το αν θα είναι χρήσιμη. Η λογική της είναι ότι κάθε διαμαρτυρόμενος είναι πελάτης των καναλιών και ο πελάτης έχει πάντα δίκιο. Συνεπώς όλα τα αιτήματα είναι δίκαια.

Τρεις στους τέσσερις Έλληνες στηρίζουν τα αιτήματα των αγροτών: Πρόκειται για μια κουτοπονηριά των εταιρειών δημοσκοπήσεων, την οποία επαναλαμβάνουν αμάσητη οι δημοσιογράφοι. Στην παρουσίαση των γκάλοπ οι συμπολίτες που θεωρούν κάποια αιτήματα των αγροτών δίκαια (και άρα τα υπόλοιπα άδικα) μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι με αυτούς που πιστεύουν πως όλα τα αιτήματα των αγροτών είναι δίκαια.

Οι αγρότες ανοίγουν τον δρόμο για τους εκδρομείς των γιορτών: Οι αγρότες μόνο τις μέρες κοντά στις 25/12 μισανοίγουν τον δρόμο, με αποτέλεσμα τα ΙΧ να περνούν πολύ αργά αφού τα τρακτέρ των αγροτών καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος του οδοστρώματος. Οι οδηγοί ταλαιπωρούνται και φτάνουν στους προορισμούς τους με ώρες καθυστέρησης.

Οι αγρότες ανοίγουν τα διόδια για να μην πληρώνουν οι πολίτες: Οι αγρότες καταλαμβάνουν τους σταθμούς διοδίων και στερούν από τους συμβασιούχους τα νόμιμα έσοδά τους. Το αποτέλεσμα είναι οι εταιρείες που διαχειρίζονται τις εθνικές οδούς και εισπράττουν τα διόδια να ζητούν αποζημίωση από το κράτος, κι έτσι όλοι οι Έλληνες πληρώνουν τις διελεύσεις από τα διόδια και όχι μόνο αυτοί που τελικά περνούν.

Οι αγρότες στα μπλόκα αγωνίζονται για το μέλλον της αγροτικής παραγωγής: Στην πραγματικότητα οι αγρότες στα μπλόκα αγωνίζονται για να μην αλλάξει απολύτως τίποτα. Όσο καλή διάθεση και να έχει κάποιος, η απαίτηση να μην υπαχθεί ο ΟΠΕΚΕΠΕ στην ΑΑΔΕ, όπως και η επίμονη άρνηση για διάλογο, προδίδει προθέσεις που μόνο την πρόοδο δεν υπηρετούν. Αν κανείς στ’ αλήθεια θέλει το καλύτερο δυνατό, συζητάει. Όποιος τηρεί στάση «όλα ή τίποτα» (με τα όλα να περιλαμβάνουν και τη διατήρηση του ΟΠΕΚΕΠΕ στο υπουργείο Γεωργίας) απλώς θέλει να δημιουργήσει αναταραχή και να εμποδίσει ελέγχους και αλλαγές προς το αξιοκρατικότερο. Και μπράβο του.