Σε βλέπω να απλώνεις

Ζεις σ’ ένα υπόγειο κάπου στην Κυψέλη. Έψαχνες τρεις μήνες για να το βρεις, έδωσες τρία νοίκια μπροστά για να το δώσουν σε σένα. Είσαι άντρας, μόνος σου, δηλαδή βρωμιάρης. Είσαι ζωγράφος άσημος, δηλαδή πειναλέος. Τολμάς να πεις ότι έχεις και μια γάτα; Η ιδιοκτήτρια σου το ξεκαθάρισε ότι είναι αλλεργικιά και πιστεύει ότι οι τρίχες τρυπώνουν σε μέρη που δεν πάει ο νους σου και η ηλεκτρική σου σκούπα, οπότε δεν τολμάς, την κρύβεις. Είναι άβαφτο αλλά θα το βάψεις μόνος σου, δεν είναι τίποτα. Όταν βρέχει, μπορεί να μπάζει λίγο νερό γιατί έχει είσοδο μπροστά αλλά δεν είναι τίποτα, μ’ ένα σφουγγάρισμα μαζεύονται τα νερά. Σου ζήτησε 500 ευρώ. Της είπες ότι ο μισθός σου είναι 750. Με τα πολλά σού έκοψε 100 ευρώ αφού της υποσχέθηκες να πληρώσεις εσύ όποιες βλάβες εμφανιστούν αργότερα. Την άλλη μέρα μετακόμισες, έφαγες ένα αυγό τηγανητό, άνοιξες το παράθυρο να φύγει η τηγανίλα και μετά έβαλες πλυντήριο. Όταν τελείωσε, έβαλες τα ρούχα σε μια λεκάνη και τα άπλωσες στο πεζοδρόμιο. Μόλις πέρασα απ’ έξω αλλά δεν σε είδα, είχες κλείσει τις κουρτίνες. Όμως σε είδα, ρε φίλε, και ήθελα να το ξέρεις αυτό.