Κοινωνια

Γιατί τα θηρία δεν είναι στα κλουβιά;

Τι γίνεται τελικά με τους πολίτες που δεν σωφρονίζονται;

Μάνος Βουλαρίνος
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Ο Μάνος Βουλαρίνος σχολιάζει το υπόβαθρο του πρωταγωνιστή του θλιβερού επεισοδίου στην Ιερά Οδό

Πριν από λίγες ημέρες ένας ντελιβεράς επιτέθηκε με κατσαβίδι και τραυμάτισε στο μάτι οδηγό, ο οποίος (επειδή δεν είχε ενημερωθεί ότι οι ντελιβεράδες, όπως και οι αστυνομικοί, εξαιρούνται του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας) του έκανε παρατήρηση, επειδή δεν σταμάτησε στο STOP. Μέχρι εδώ τίποτα το φοβερά αξιοσημείωτο, πλην φυσικά της άγνοιας του οδηγού για το τι ισχύει στους ελληνικούς δρόμους.

Το πραγματικά ενδιαφέρον της ιστορίας είναι ο ντελιβεράς και το παρελθόν του, το οποίο ίσως υποψιάζεστε, αφού υπάρχει ένα συγκεκριμένο είδος ανθρώπων που επιτίθεται με κατσαβίδια. Αυτό που σίγουρα δεν υποψιάζεστε είναι η έκταση της εγκληματικής του δράσης, αφού, σε μόλις 25 χρόνια ζωής, το ποινικό του ιστορικό περιλάμβανε: επικίνδυνες σωματικές βλάβες, κλοπή, παράβαση του νόμου περί όπλων το 2025, ενδοοικογενειακή βία και απειλή σε βάρος του πατέρα του το 2023, αρπαγή ανηλίκου και γενετήσιες πράξεις με ανηλίκους το 2021, έκρηξη και κατοχή εκρηκτικών υλών το 2020, ναρκωτικά το 2019 και ληστεία σε βάρος οδηγού ταξί το 2018.

Προφανώς η γκάμα της εγκληματικής του δραστηριότητας είναι αξιοθαύμαστη, αλλά όχι τόσο όσο η επιμονή της ελληνικής πολιτείας να του δίνει τη δυνατότητα να την ασκεί. Γιατί αυτός ο άνθρωπος με αυτή τη δράση δεν βρισκόταν στη φυλακή, δεν κρυβόταν από τον νόμο, αλλά είχε αφεθεί ελεύθερος, ωραίος και (όπως για άλλη μια φορά αποδείχθηκε) εξαιρετικά επικίνδυνος.

Για κάποιον διεστραμμένο (ή και πολύ πονηρό) λόγο, η ελληνική πολιτεία αφήνει ένα άγριο θηρίο, έναν συμπολίτη ο οποίος προφανώς δεν σωφρονίζεται, να κυκλοφορεί ελεύθερος και να απειλεί τη ζωή και την περιουσία όσων έχουν την ατυχία να βρεθούν στον δρόμο του. Εδώ δεν μιλάμε καν για πιθανότητα εγκλήματος. Μιλάμε για βεβαιότητα, και μάλιστα για βεβαιότητα εγκλήματος που μπορεί να στοιχίσει μέχρι και ζωές. Μιλάμε για ένα άγριο θηρίο που έχει αφεθεί ελεύθερο, με το ερώτημα να μην είναι αν θα σκοτώσει, αλλά πότε.

Φυσικά, ακόμα και ποτέ να μη σκοτώσει, δεν υπάρχει κανένας λόγος ένας άνθρωπος που απειλεί, δέρνει, ασελγεί και ληστεύει να κυκλοφορεί ελεύθερος. Όσο συμβαίνει αυτό, η πολιτεία έχει αποτύχει στον πιο σημαντικό από τους ρόλους της: την εμπέδωση του αισθήματος ασφαλείας στους πολίτες.

Φίλες, φίλοι και οι υπόλοιποι, δεν είναι ωραίο οι άνθρωποι να στερούνται την ελευθερία τους. Είναι όμως πολύ προτιμότερο να στερούνται την ελευθερία τους αυτοί που αποδεδειγμένα και κατ' επανάληψη τη χρησιμοποιούν μόνο για να κάνουν κακό στους συμπολίτες τους, από το να κινδυνεύει η ζωή, η σωματική ακεραιότητα και η περιουσία των υπολοίπων. Είναι πολύ θλιβερό μια κοινωνία να μετατρέπεται όλο και περισσότερο σε ζούγκλα, επειδή οι άρχοντές της –στο όνομα ενός αντικοινωνικού, απάνθρωπου και εν πολλοίς πονηρού «ανθρωπισμού»– αρνούνται να βάλουν τα θηρία στα κλουβιά. Και μπράβο τους.