Ελλαδα

Διονύσης Σαββόπουλος: Τα τελευταία γενέθλια λίγο πριν φύγει από τη ζωή - Οι συγκινητικές αφηγήσεις του εγγονού του

«Ακόμα νιώθω ότι είμαστε μαζί - Είναι γύρω μου και μου λέει τα δικά του»

Newsroom
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
UPD

Διονύσης Σαββόπουλος: Ο εγγονός του μίλησε για τη ζωή με τον Νιόνιο - Οι άγνωστες ιστορίες

Με λόγια γεμάτα τρυφερότητα και έντονη συναισθηματική φόρτιση, ο εγγονός του Διονύση Σαββόπουλου, που φέρει και το όνομά του, αναφέρθηκε στον παππού του, αποκαλύπτοντας άγνωστες στιγμές από την κοινή τους ζωή.

Μεταξύ άλλων, μίλησε για τα τελευταία γενέθλια του σπουδαίου μουσικού τον Δεκέμβριο του 2024, καθώς και για το τηλεφώνημα που αντάλλαξαν λίγες ώρες πριν ο «Νιόνιος» φύγει για το μεγάλο ταξίδι στις 21 Οκτωβρίου 2025, σε ηλικία 81 χρόνων.

Ο εγγονός του Διονύση Σαββόπουλου μίλησε στην εκπομπή«Πρωταγωνιστές» και τον Σταύρο Θεοδωράκη για την έκπληξη που έκανε στον παππού του τον Δεκέμβριο του 2024 για τα γενέθλιά του λέγοντας «πάλι καλά που τα έκανα γιατί φέτος δεν κατάφερα να το κάνω δυστυχώς».

«Προσπάθησε με τα εγγόνια του να επανορθώσει για ό,τι λάθη πίστευε ότι έκανε με τα δικά του παιδιά. Ήταν σαν να μας έδωσε λίγο παραπάνω αγάπη. Ήταν σαν να έχω κάποιες φορές δύο πατεράδες», συνέχισε. «Νιώθω ότι ακόμα είμαστε μαζί, αν και δεν τον βλέπω μπροστά μου. Είναι γύρω, τον ακούω να λέει τα δικά του» είπε συγκινημένος.

«Δεν τον είδα ποτέ στο νοσοκομείο αλλά ένα πρωί με πήρε ο μπαμπάς facetime στο Ρότερνταμ 6 το πρωί. Μίλησα με τον παππού, δεν τον έβλεπα αλλά μου έλεγε “λεβεντιά μου πόσο όμορφος είσαι” και την ίδια ημέρα πέθανε, οπότε του μίλησα την τελευταία ημέρα της ζωής του», αποκάλυψε.

Ο νεαρός αυτήν την περίοδο ασχολείται με το audiobook του Διονύση Σαββόπουλου. «Μου αρέσει που το κάνω, μου αρέσει που διαβάζω το κείμενο του παππού και έχω τη φωνή και προσπαθώ να την κάνω τόσο. Είναι ένας ωραίος τρόπος να σκέφτομαι τις ιστορίες που μας έλεγε ο παππούς», ανέφερε.

Το πρώτο live performance παππού και εγγονού

O εγγονός Διονύσης Σαββόπουλος εξιστόρησε και την πρώτη φορά που έκαναν μαζί performance με φλογέρες στο σχολείο του.

«Έπαιζα φλογέρα στο σχολείο, ξεκινούσα σταματούσα μου έβρισκε άλλο καθηγητή ο παππούς αλλ

Όπως είπε «στο δημοτικό δεν ένιωθα κάποιο βάρος, ήταν απλά παιδική χαρά και παραμύθια. Μεγαλώνοντας ξεκίνησε να με επηρεάζει, είχα μια υποσυνείδητη ανάγκη να γίνω κάτι και την είχα αποδώσει στον παππού για κάποια χρόνια, αλλά μεγαλώνοντας δεν έχω κάποιο βάρος και κάνω αυτό που αγαπάω»ά δεν δούλεψε αυτό. Μια χρονιά ήρθε στο σχολείο να τραγουδήσει, πήγα δίπλα του και παίξαμε μαζί με τις φλογέρες μας τη Συννεφούλα και ήταν η πρώτη φορά που έκανα μόνος μου με τον παππού live performance», είπε αρχικά.

Σχετικά με το πως ο Διονύσης Σαββόπουλος αντιμετώπισε την απόφαση του εγγονού του να ζήσει στην Ολλανδία, ανέφερε:

«Όταν είπα τον παππού ότι θα φύγω χάρηκε πολύ. Πάντα χαίρεται όταν βλέπει να κάνουμε ό,τι αγαπάμε, το υποστήριζε από πάντα. Πάντα ήθελα να βοηθώ τους ανθρώπους και ήθελα να καταλάβω γιατί οι άνθρωποι κάνουν αυτά που κάνουν. Έχω πιάσει δουλειά σε fusion εστιατόριο, είμαι βοηθός μάγειρα αλλά κάνω και λάντζα όταν δεν με εμπιστεύονται όταν αλλάζουν μενού. Όταν το είχε μάθει ο παππούς είχε ενθουσιαστεί. Ήταν καλοφαγάς και δύσκολος για αυτό δεν είχα τολμήσει να του μαγειρέψω».

«Τον ένιωθα κυρίως σαν παππού μου. Όταν όμως με ρωτούσαν πώς είναι η ζωή μαζί του και πώς νιώθεις, εκεί με έβαλαν σε διαδικασία σκέψης ότι δεν είναι τόσο νορμάλ η παιδική ηλικία με τέτοιο παππού. Πολλές φορές μετά το σχολείο πήγαινα στη γιαγιά στη Φιλοθέη και μου έλεγε "πήγαινε να ξυπνήσεις τον παππού" γιατί κοιμόταν μέχρι τις το 2 μεσημέρι και μου έλεγε τα όνειρά του που μετά κατάλαβα ότι ήταν αυτοσχεδιασμός και παραμύθια για τον εγγονό του. Μεγάλα παραμύθια που έφταναν έως και τα 30 λεπτά και όταν δεν τον πρόσεχα αγχωνόταν και μου έλεγε «Διονύση με ακούς, πού κοιτάς;»