Άρης Μουγκοπέτρος: Ο μουσικός που έχασε δυο δάχτυλα από κροτίδα πήρε εξιτήριο

Εξιτήριο έλαβε σήμερα, o Άρης Μουγκοπέτρος ο οποίος τραυματίστηκε όταν έσκασε κροτίδα στα χέρια του σε γλέντι στα Τριπόταμα, με αποτέλεσμα να ακρωτηριαστούν δύο δάχτυλα του.

Μόλις βγήκε από το νοσοκομείο, ο Άρης Μουγκοπέτρος θέλησε να ευχαριστήσει μέσα από ένα βίντεο στο προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram την οικογένειά του για τη στήριξή της, ενώ εξομολογήθηκε πως ανυπομονεί να αγκαλιάσει ξανά τα παιδιά του.

Όπως ανέφερε ο Άρης Μουγκοπέτρος στο κλιπ που δημοσίευσε: «Μετά από σχεδόν τρεις εβδομάδες, επιτέλους επιστρέφω στο σπίτι μου να πάρω αγκαλιά τα αγγελούδια μου. Μια αγκαλιά την οποία θεωρούσα δεδομένη, αλλά τελικά τίποτα δεν είναι δεδομένο. Αν δεν υπήρχαν αυτά τα τρία άτομα δεν θα ζούσα αυτή τη στιγμή. Χρήστος και Σωτήρης Γκούνας και Βασιλική Μπούτα. Αυτοί είναι οι σωτήρες μου και αυτοί τρέξανε και δεν με άφησαν εκτεθειμένο, όπως έκαναν άλλοι. Θέλω να πω ένα τεράστιο ευχαριστώ στην οικογένειά μου, αλλά και στην οικογένεια της γυναίκας μου που μαζί ήμασταν μια γροθιά από την αρχή, μέχρι το τέλος και θα συνεχίσουμε να είμαστε, ώστε να περάσουμε τα πάντα μαζί».

View this post on Instagram

A post shared by 𝓐𝓡𝓘𝓢 𝓜𝓞𝓤𝓖𝓞𝓟𝓔𝓣𝓡𝓞𝓢 (@aris_mougopetros)

Άρης Μουγκοπέτρος ο οποίος έχει στο πλευρό του την οικογένειά του αλλά και ανθρώπους που τον ακολουθούν, μίλησε στην εκπομπή Live News για τη δύναμη που παίρνει από την στήριξη και την αγάπη του κόσμου.

Μουγκοπέτρος: «Θες με δύο χέρια, θες με ένα, εγώ θα ξαναπαίξω»

«Με την αγάπη τους μου δίνουν δύναμη για να είμαι σίγουρος μέσα μου ότι θα επιστρέψω και θα επιστρέψω δριμύτερος. Θα κάνω ό,τι μπορώ, θα κάνω αυτό που ξέρω και με μάθανε οι δικοί μου, αυτό που μου έμαθε ο πατέρας μου από μικρός, οι θείοι μου, τα αδέρφια μου, η γυναίκα μου, τώρα τα παιδιά μου, οι φίλοι μου, οι πραγματικοί φίλοι μου, για να είμαι εκεί και να τους δώσω αυτό που έχουν μάθει όλα αυτά τα χρόνια.

»Θες με δύο χέρια, θες με ένα, εγώ θα ξαναπαίξω, δεν θα το βάλω κάτω, είναι αυτό που από την πρώτη στιγμή, από 10 χρόνων, έπιασα ένα κλαρίνο στα χέρια μου και είπα ότι αυτό θα είναι η δουλειά μου ασυναίσθητα, έτσι θα πω και τώρα ότι, αν με ακούει τώρα ο πατέρας μου, θα του πω ότι εγώ θα ξαναπαίξω για αυτόν», είπε ο μουσικός μέσα από το νοσοκομείο.

«Περίμενα να μου πει μία συγγνώμη»

Αναφερόμενος στο περιστατικό που του στοίχισε δύο δάχτυλα, είπε: «Όσοι ξέρουν, ξέρουν πολύ καλά ότι οι τελευταίες γιορτές μου το Πάσχα, δεν πήγαινα καθόλου στην Ανάσταση γιατί φοβόμουν αυτές τις κροτίδες και όλα αυτά, και τώρα ένας λόγος παραπάνω που είχα και τα παιδιά μου. Οι δύο εφιάλτες που είχα πάντα στη ζωή μου ήταν όταν εγώ πέσω σε έναν γκρεμό και όταν εγώ κάτι ανατιναχτεί δίπλα μου και χάσω τα χέρια μου. Το δεύτερο το έζησα πραγματικά στο χειρότερό του σενάριο. Δεν υπήρχε περίπτωση να ξέρω εγώ ότι είναι κάτι τέτοιο. Έχω αναφέρει ότι νόμιζα ότι είναι αυτό που βάζουνε στις τούρτες, νόμιζα ότι είναι αυτό που πετάει, ο πυρσός στις τούρτες.

»Προφανώς αυτό όταν το άναψα εγώ, που ξαναλέω το άναψα εγώ και παίρνω όλη την ευθύνη για αυτό και θέλω ό,τι είναι σε αυτό το κομμάτι να το χρεωθώ. Αλλά όμως δεν χρωστάω και κάτι να χρεωθώ κάτι όταν ο άλλος με παρέπεμψε να το ανάψω αυτό δύο και τρεις φορές. Και εγώ εντάξει… παρόλα αυτά στεναχωρήθηκα γιατί επειδή ξέρω πώς έχει γίνει, περίμενα να ‘ρθει, να είναι έξω από την πόρτα μου, να μου πει αυτός ο άνθρωπος μία συγγνώμη δηλαδή, δεν ήθελα κάτι άλλο. Δεν ήθελα ούτε το κακό του ούτε τίποτα. Και μόλις βλέπω ότι έχει πάρει όλη αυτήν τη διάσταση όλο αυτό το πράγμα, λέω ο Θεός ξέρει».

«Θα τα καταφέρω»

Ο γνωστός καλλιτέχνης είπε:«Θεωρώ ότι έπρεπε να μεριμνήσει το κάθε μαγαζί και ο κάθε χώρος που εργαζόμαστε, για το τι μπαίνει και βγαίνει μέσα σε έναν χώρο γιατί εγώ στην παρούσα εκδήλωση πήγα να εργαστώ, δεν πήγα να διασκεδάσω. Ήταν η δουλειά μου αυτή».

Περιγράφοντας τις στιγμές πανικού που ακολούθησαν της έκρηξης, σημείωσε:

«Ο άνθρωπος αυτός θυμάμαι ότι με το που κατεβαίνω κάτω, η πρώτη μου κουβέντα που του λέω εγώ σε αυτόν, είναι ‘γιατί δεν μου είπες τι ήταν αυτό ρε’. Αυτή ήταν η κουβέντα μου. Και αυτός έλεγε συνέχεια ‘τον σκότωσα, τον σκότωσα’. Μετά, δεν θυμάμαι κάτι άλλο, έφυγα. Δεν τον ξαναείδα ποτέ».

«Έχουμε δρόμο πολύ μπροστά μας αλλά δεν το βάζουμε κάτω», ανέφερε για την αποκατάσταση της υγείας του.

«Δεν γίνεται να μην γυρίσω. Θα τα καταφέρω», είπε εν κατακλείδι.