Το σχόλιο του Μάνου Βουλαρίνου για την αποβολή μαθητή λόγω χρήσης κινητού σε σχολείο της Πάτρας και την αντίδραση από τους γονείς
Η πρώτη* αποβολή για χρήση κινητού στην τάξη έγινε η αφορμή για να αναδειχθεί ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της εκπαίδευσης: οι γονείς. Όχι φυσικά όλοι οι γονείς αλλά εκείνοι οι - καθόλου λίγοι – που πασχίζουν με νύχια και με δόντια να κρατήσουν τα παιδιά τους μακριά από κάθε κανόνα και κάθε όριο.
Γονείς: Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της εκπαίδευσης
Οι γονείς του μαθητή που τιμωρήθηκε (όχι τίποτα φοβερό, μια μονοήμερη αποβολή) αντί να μαλώσουν τον γιο τους, ο οποίος λίγες ημέρες μετά τις εξαγγελίες για την τιμωρία της χρήσης κινητού στην τάξη αποφάσισε ότι η τάξη είναι ο κατάλληλος χώρος για να πάρει στα χέρια του το κινητό του, επέπληξαν τη διευθύντρια του σχολείου που τόλμησε να τιμωρήσει τον κανακάρη τους.
Ο πατέρας μάλιστα έκανε και δηλώσεις στις κάμερες αξιώνοντας από το σχολείο να επικοινωνεί με τους γονείς των μαθητών πριν τους τιμωρήσει. «Ζητάμε πραγματικά εξηγήσεις για το λόγο το οποίο δεν έγινε καμία ενημέρωση σε εμάς για την επιβολή του συγκεκριμένου μέτρου ή δεν έγινε καμία προειδοποιητική κίνηση να μας πάρουν τηλέφωνο να μας πουν το παιδί χρησιμοποιεί το κινητό του στο μάθημα και θα πρέπει να το μαζέψετε να υπάρξει κάποια ποινή πριν την ημερήσια αποβολή» είπε (δεν πείραξα ούτε στο ελάχιστο τη σύνταξη) και μέσα σε λίγες λέξεις ανέδειξε το θηρίο με το οποίο πρέπει οπωσδήποτε να αναμετρηθεί ο υπουργός Πιερρακάκης προστατεύοντας τους δασκάλους, τους καθηγητές και κυρίως τους μαθητές.
Γονείς που απαιτούν τα παιδιά τους να μην τιμωρούνται, γονείς που απαιτούν τα παιδιά τους να παίρνουν ψηλούς βαθμούς που δεν αξίζουν, γονείς που απαιτούν τα παιδιά τους να περνούν την τάξη ακόμα κι αν είναι στούρνοι, γονείς που απαιτούν να παίζουν τον ρόλο του διευθυντή και του καθηγητή και του δασκάλου και του επιστάτη. Γονείς που θέλουν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους σα βασιλιάδες και βασίλισσες, σαν Πάπες των οποίων το αλάθητο είναι πέρα από κάθε αμφιβολία και το μόνο που - αναπόφευκτα – καταφέρνουν είναι να μεγαλώσουν αντικοινωνικούς νάρκισσους, χωρίς καμία άμυνα απέναντι στην καθόλου επιεική πραγματικότητα, που θα κάνουν τους ψυχολόγους πλούσιους.
Προφανώς οι εκπαιδευτικοί δεν είναι όλοι καλοί στη δουλειά τους. Στην πραγματικότητα, όπως σε όλες τις δουλειές, οι περισσότεροι δεν είναι. Αλλά, όπως πάλι συμβαίνει σε όλες τις δουλειές, και ένας μέτριος εκπαιδευτικός ξέρει καλύτερα τη δουλειά του εκπαιδευτικού από έναν άσχετο γονιό. Δεν λέω ότι οι γονείς με τους συλλόγους δεν μπορούν να βοηθήσουν στη λειτουργία του σχολείου και σίγουρα δεν λέω ότι δεν υπάρχουν προβληματικοί εκπαιδευτικοί που πρέπει επιτέλους να βρεθεί τρόπος να απολύονται. Λέω ότι δεν μπορούν κάποιοι γονείς να απαιτούν η εκπαιδευτική διαδικασία να διαμορφώνεται με βάση τις δικές τους υποδείξεις και να μην καταλαβαίνουν ότι ακόμα και η αυστηρότητα είναι πάντα προτιμότερη από την ασυδοσία. Και μπράβο της.
9°
