Εριέττα Κούρκουλου Λάτση: Αρρωστήσαμε με τα σκελετωμένα σκυλιά στο κυνοκομείο Τρίπολης

Το Save a Greek Stray, η οργάνωση που ίδρυσε η Εριέττα Κούρκουλου Λάτση για την προστασία των ζώων στην Ελλάδα, είναι εδώ και χρόνια σημείο αναφοράς του φιλοζωικού κόσμου. Ο πιο σημαντικός «θεσμός» στα θέμα των Ζώων Συντροφιάς. Δεν είναι μόνο ότι έχουν διασώσει και στειρώσει εκατοντάδες στο καταφύγιό τους στον Ωρωπό, συνδράμουν όπου τους ζητηθεί μεταφέροντας τεχνογνωσία και πόρους, χρήματα και εθελοντές.

Το έργο των ανθρώπων του Save a Greek Stray είναι πάντα ουσιαστικό και μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Δεν κάνουν τίποτα για λόγους εντυπώσεων αλλά πάντοτε ουσίας, και όταν καταγγέλλουν κάτι μέσω social media, όπως χθες για την τραγική κατάσταση των ζώων στο πρότυπο δημοτικό κυνοκομείο Τρίπολης, αυτό έχει πάντοτε ένα ειδικό βάρος. Όπως γράφουν στην τελευταία αυτή ανάρτηση την οποία υπογράφει η Εριέττα Κούρκουλου Λάτση: «Στην Τρίπολη καταθέσαμε πάρα πολύ χρόνο, πάρα πολύ χρήμα, αλλά το σημαντικότερο, καταθέσαμε την ίδια μας την ψυχή, στερώντας τις δυνάμεις μας από άλλα ζώα που έχουν ανάγκη, και από ανθρώπους που έχουν πραγματική διάθεση να κάνουν έργο και να προσφέρουν».

Και: «Ο λόγος που αποφασίσαμε να αναφέρουμε τα όσα είδαμε, είναι γιατί αρνούμαστε να υπηρετήσουμε τη λογική ενός κράτους που ξετινάζει τους ιδιώτες/εθελοντές σε ελέγχους με αστυνομίες, κτηνιατρικές υπηρεσίες, εισαγγελείς, απειλές και πρόστιμα, ενώ μέσα από τις ίδιες του τις υπηρεσίες αναδύεται όλη η δυσωδία της αναλγησίας και αδιαφορίας της δημόσιας διοίκησης. (…) Για όλα αυτά έχει ενημερωθεί εδώ και καιρό κάθε εμπλεκόμενος, από τον Δήμαρχο Τρίπολης έως το Υπουργείο, και πλέον ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του».

Είναι ντροπή για την Ελλάδα του 2024 τα ζώα να ζουν σε συνθήκες βασανισμού με κρατική σφραγίδα. Να στοιβάζουν ζώα σε κλουβιά, ζωντανά-νεκρά, στα δημοτικά κυνοκομεία. Και στα χαρτιά όλα καλά και νόμιμα: ο δήμος να διαθέτει αυτοκίνητο περισυλλογής, να έχουν συμβάσεις με κτηνιάτρους, να παίρνουν καλές εκθέσεις από τις κτηνιατρικές υπηρεσίες...

Οι Δήμοι είναι υπεύθυνοι για τα αδέσποτα στην επικράτειά τους: να τα συλλέγουν, να τα στειρώνουν, να τα φιλοξενούν στα δημοτικά καταφύγια για υιοθεσία, αλλιώς να τα επανεντάσσουν. Είναι υποχρεωμένοι να απορροφήσουν χρηματοδότηση για να φτιάξουν σύγχρονα καταφύγια, και αρκετοί το έχουν κάνει, όπως ο Δήμος Τρίπολης, εξού και «πρότυπο» κυνοκομείο. Τι ισχύει όμως στην πραγματικότητα;

Η ιστορία του Save a Greek stray με τον Δήμο Τρίπολης δείχνει με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες το γενικό πρόβλημα της διαχείρισης των αδέσποτων στην Ελλάδα από τους Δήμους. Γιατί αυτό που συμβαίνει στην Τρίπολη συμβαίνει παντού και είναι μια μεγάλη ντροπή. Για την Τρίπολη, για την κυβέρνηση, για όλους μας. Η πολιτεία έχει ευθύνη και πρέπει κάποια στιγμή να λογοδοτήσει, ή επιτέλους κάτι να κάνει.

Η καταγγελία της Εριέττας Κούρκουλου και η ιστορία του Save a Greek stray με τον Δήμο Τρίπολης

Το Save a Greek stray πήγε για πρώτη φορά τον Οκτώβριο του 2023 κατόπιν αιτήματος των αρμόδιων αρχών του Δήμου Τρίπολης, για να βοηθήσει στη διαχείριση των ζώων. Πήγαν, όπως εξηγούν σε ανάρτησή τους τον Μάρτιο του 2024, ελπίζοντας πως θα μπορέσουν να μεταδώσουν τις γνώσεις και την εμπειρία τους, όσον αφορά την ορθή λειτουργία του Δημοτικού Καταφυγίου, καθώς και του Προγράμματος Διαχείρισης των Αδέσποτων του Δήμου. Βρήκαν τα σκυλιά σε άθλια κατάσταση: αστείρωτα, σκελετωμένα και άρρωστα, σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης μέσα στα κλουβιά.

Απορρόφησαν ένα μεγάλο αριθμό ζώων τα οποία έχρηζαν άμεσης ιατρικής περίθαλψης, έκαναν προγράμματα στειρώσεων και αποφάσισαν να μεταδώσουν την τεχνογνωσία τους αναφορικά με τη μελλοντική διαχείριση. Άνοιξαν το καταφύγιο σε εθελοντές και κοινό, οργάνωσαν δράσεις καλώντας τους φιλόζωους της Τρίπολης, οργάνωσαν τις διαδικασίες περισυλλογής, επανένταξης και συντονισμού των στειρώσεων των αδέσποτων. Και παρέδωσαν το καταφύγιο στους νέους συνεργάτες του Δήμου, καθώς οι Δήμοι κάνουν συμβάσεις με ιδιώτες για τη φροντίδα των ζώων και τη λειτουργεία του καταφυγίου.

Οι άνθρωποι του Save a Greek stray έφυγαν στις αρχές του έτους, και όταν επέστρεψαν μερικές εβδομάδες μετά βρήκαν εκ νέου τα σκυλιά σκελετωμένα, αντικρίζοντας ξανά εικόνες «απισχνασμένων ζώων». Πήραν από το κυνοκομείο (δεν του αξίζει να λέγεται καταφύγιο) έναν μεγάλο αριθμό ζώων προωθώντας για υιοθεσία όσα περισσότερα μπορούσαν, αναλαμβάνοντας πάνω από 80 σκυλιά, πολλά από τα οποία βρήκαν το καινούργιο τους σπίτι, ενώ στείρωσαν συνολικά 197 σκυλιά.

Τελικά στις 10 Μαρτίου αναγκάστηκαν να φύγουν από τον Δήμο Τρίπολης. «Ήταν αδύνατον πλέον να συνεννοηθούμε και να συνεργαστούμε με ανθρώπους που έχουν επιλέξει εκ προοιμίου να πορευτούν διαφορετικά από όσα πρεσβεύει η λογική, οι αρχές και οι αξίες μας και ταυτόχρονα με την ελπίδα, πως μέρος όσων έχουμε εισηγηθεί θα εφαρμοστούν, ώστε οι φόβοι και οι ανησυχίες μας να μην επαληθευτούν. Η καρδιά μας παραμένει εκεί, στα ζώα που αγαπήσαμε και πονέσαμε, και που θα τα παρακολουθούμε με ενδιαφέρον και ελπίδα, ένα προς ένα», έγραφαν στην ανάρτησή τους που ανακοίνωναν όλη αυτή την ιστορία.

Δυστυχώς οι φόβοι τους επαληθεύτηκαν, όπως εξηγούν σε χθεσινή τους ανάρτηση, 27 Μαΐου

«Αρρωστήσαμε να βλέπουμε τα ζώα που με τόσο κόπο αναστήσαμε όσο ήμασταν εκεί, να έχουν επανέλθει στην ίδια και χειρότερη κατάσταση μέσα σε δύο μήνες».

Σας την παραθέτουμε αυτούσια:

Μπαίνοντας στο κυνοκομείο του Δήμου Τρίπολης δεν θα δεις ζώα πνιγμένα στα περιττώματα τους, ούτε πτώματα μέσα στα κλουβιά. Τα ζώα είναι ζωντανά. Στέκονται υποτονικά και σιωπηρά, μαθημένα να μην περιμένουν τίποτα και παραδομένα σε μια καθημερινότητα όπου η παροχή τροφής χορηγείται προφανώς με τρόπο σαδιστικό.

Σαν να ποτίζεις ενα γλαστράκι τόσο ώστε το φυτό να μην πεθαίνει, αλλά ούτε και να μεγαλώνει, να φουντώνει και να ανθίζει ποτέ.

Το Σάββατο 18/5 επισκεφτήκαμε εκ νέου το κυνοκομείο, κατόπιν αιτήματος του Δήμου, για να προσφέρουμε χείρα βοηθείας, εν όψει των μαζικών επανεντάξεων που επιβάλλεται να γίνουν. Πηγαίνοντας από κλουβί σε κλουβί, κάθε διάθεση φωτογράφισης και προώθησης των ζώων, γρήγορα αντικαταστάθηκε από καταμέτρηση απισχνασμένων σκύλων.

Αισθανόμαστε ηθικό χρέος να αναφέρουμε τα όσα είδαμε και να καλέσουμε κράτος και πολίτες να βγάλουν τα συμπεράσματα τους.

Καταμετρήσαμε 160 ζώα περίπου, εκ των οποίων τα 90 ήταν από αδύνατα έως αποστεωμένα και πάνω από 20 υποσιτισμένα κουτάβια. Τα ενήλικα βρίσκονται εκεί από τη χρονική στιγμή που είχαμε τη μεταξύ μας συνεργασία και γνωρίζουμε καλά πως δεν πρόκειται για νεοεισερχόμενα ζώα, ούτε για άρρωστα, αλλά για φρικτά πεινασμένα, δεδομένης της εικόνας που είχαν όταν τα ταΐζαμε εμείς. Αρρωστήσαμε να βλέπουμε τα ζώα που με τόσο κόπο αναστήσαμε όσο ήμασταν εκεί, να έχουν επανέλθει στην ίδια και χειρότερη κατάσταση μέσα σε δύο μήνες.

Φαίνεται όμως πως η αρμόδια ελεγκτική κτηνιατρική υπηρεσία τα βρίσκει όλα υπέροχα, όπως ανακοινώθηκε στο Δημοτικό συμβούλιο δια στόματος Δημάρχου, ενώ αντίστοιχες εκτιμήσεις κάνουν προφανώς και οι ανάδοχοι του Δήμου, η συμβεβλημένη υπεύθυνη κτηνίατρος που εκτελεί χρέη υπεύθυνης καταφυγίου, ο αρμόδιος Αντιδήμαρχος και κάποιοι «φιλόζωοι», που φαίνεται να χρησιμοποιούν τα ζώα για να εξυπηρετήσουν δικές τους σκοπιμότητες και όχι για να μιλήσουν εξ ονόματος όσων αδυνατούν.

Και φυσικά τα βλέπουν όλα τέλεια, αφού κανείς δεν έχει ασχοληθεί να τα πιάσει και να δει τους σκελετούς που κρύβονται κάτω από τα μαλλιά τους. Όταν η λεκάνη των τσοπανόσκυλων χωράει σε μια γυναικεία παλάμη, είναι ΝΤΡΟΠΗ να μιλάμε για πρότυπα καταφύγια και χορήγηση κονδυλίων σε Δήμους και φορείς ανίκανους να υπηρετήσουν τις πιο βασικές ανάγκες των ζώων. Ζητήσαμε να προσφέρουμε κτηνιατρική περίθαλψη και μια καλύτερη ευκαιρία από αυτή της επανένταξης σε 14 σκυλιά, και αρνήθηκαν να μας παραδώσουν τα μισά εξ αυτών, γιατί προτιμούν να παρακολουθείται η υγεία τους εκεί. Εκεί, όπου τα 2/3 των ζώων βρίσκονται σε κατάσταση απίσχνασης. Εκεί, που επιβάλλεται να επανεντάξουν 80 σκυλιά τις επόμενες μέρες σε χωριά όπου θερίζουν οι φόλες ακόμα και σήμερα, ενώ τα περισσότερα ζώα που θεωρητικά έχουν επανενταχθεί, ουσιαστικά έχουν εξαφανιστεί.

Ο λόγος που αποφασίσαμε να αναφέρουμε τα όσα είδαμε, είναι γιατί αρνούμαστε να υπηρετήσουμε τη λογική ενός κράτους που ξετινάζει τους ιδιώτες/εθελοντές σε ελέγχους με αστυνομίες, κτηνιατρικές υπηρεσίες, εισαγγελείς, απειλές και πρόστιμα, ενώ μέσα από τις ίδιες του τις υπηρεσίες αναδύεται όλη η δυσωδία της αναλγησίας και αδιαφορίας της δημόσιας διοίκησης. Οφείλουμε πρωτίστως στα ζώα που υπηρετούμε, στους εαυτούς μας, αλλά και στους ανθρώπους της Τρίπολης που πραγματικά ενδιαφέρονται, να μιλάμε ανοιχτά.

Η απόφαση του καταφυγίου Τρίπολης να στερήσει από τα σκελετωμένα ζώα την ευκαιρία, μας απέδειξε για μια ακόμα φορά ότι η προσωπική τους ματαιοδοξία είναι πάνω από το συμφέρον των ζώων που πληρώνονται να φροντίζουν και γι’ αυτό εμείς σταματάμε εδώ.

Για όλα αυτά έχει ενημερωθεί εδώ και καιρό κάθε εμπλεκόμενος, από τον Δήμαρχο Τρίπολης έως το Υπουργείο, και πλέον ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του. Στην Τρίπολη καταθέσαμε πάρα πολύ χρόνο, πάρα πολύ χρήμα, αλλά το σημαντικότερο, καταθέσαμε την ίδια μας την ψυχή, στερώντας τις δυνάμεις μας από άλλα ζώα που έχουν ανάγκη, και από ανθρώπους που έχουν πραγματική διάθεση να κάνουν έργο και να προσφέρουν.

Αρνούμαστε να συνεχίσουμε με όσους μας κοροϊδεύουν, μας λοιδορούν και μας δυσφημούν πίσω από την πλάτη μας για να καλύψουν τη δική τους ανεπάρκεια. Σήμερα θρηνούμε όχι μόνο τα ζώα που αφήσαμε πίσω, αλλά και όσα θα μπουν μελλοντικά στο «πρότυπο» καταφύγιο, και ελπίζουμε μόνο πως τα σκυλιά που μπορέσαμε να βοηθήσουμε τους τελευταίους μήνες θα απαλύνουν με τον καιρό τον πόνο μας. Από τα εφτά σκελετωμένα ζώα που παραλάβαμε την Τετάρτη 22 Μαΐου, μόνο το ένα εμφάνισε ένα χαμηλό τίτλο ερλίχιας. Όλα τα υπόλοιπα είναι απολύτως υγιή, και μοναδική αιτία της κλινικής τους εικόνας είναι η ασιτία.

Θα ήταν παρήγορο αν το πρόγραμμα ταχείας πάχυνσης, που όπως φανταζόμαστε θα έχει ήδη ξεκινήσει στο καταφύγιο από την επομένη της επίσκεψής μας, συνεχιζόταν και χωρίς τον φόβο ελέγχου ή δημόσιας διαπόμπευσης. Ακολουθεί ένα ενδεικτικό ανθολόγιο σκελετωμένων σκύλων που μπορείτε να υιοθετήσετε από το πρότυπο δημοτικό κυνοκομείο Τρίπολης.

Εάν οι εκτιμήσεις μας είναι υπερβολικές, ας το κρίνουν οι αρμόδιες ελεγκτικές αρχές.

Εμείς τελικά φαίνεται να μην ξέρουμε πολλά, και ίσως πράγματι ένα τσοπανόσκυλο είναι λογικό να ζυγίζει 16 κιλά.

- Εριέττα Κούρκουλου Λάτση