Σε βλέπω ματιασμένη

Σε βλέπω ματιασμένη. Φτύσου λίγο και κουνήσου απ’ τη θέση σου για να διαλυθεί η κακιά η ενέργεια των εχθρών σου, πατρίδα μας γλυκιά. Σε ζηλεύουν – έχει αποδειχτεί αυτό. Σε φθονούν για την ωραία σου τη λιακάδα, που η κλιματική κρίση την κάνει ακόμα πιο ανθεκτική, τα Χριστούγεννα με σορτσάκια γυρνάμε αγκαλιά με τους Νορβηγούς τουρίστες. Οι γκαντέμηδες βέβαια ισχυρίζονται ότι σε λίγο θα γίνουμε έρημος αλλά μέχρι τότε έχει ο Θεός, και συγκεκριμένα ο θεός της Ελλάδας. Βλέπουμε τι θα κάνουμε, δεν θα χαθούμε, αδερφέ, οι Έλληνες είμαστε σαν τις κατσαρίδες, επιβιώνουμε. 

Φτου μας και το νου σας να μη ματιαστούμε από μόνοι μας. Φόρα το βρακί σου ανάποδα, έλεγε μια θειά μου. Αν φορούσαν το βρακί τους ανάποδα οι επιβάτες του τρένου δεν θα γινόταν το κακό, ήταν η κακιά η ώρα κι όχι η κακιά η χώρα που γράφουν κάτι κωλόπαιδα στους τοίχους. Μας έχουν φάει με τα μάτια τους οι Ευρωπαίοι γιατί έχουμε φιλότιμο, μια λέξη που δεν υπάρχει σε άλλες γλώσσες. Βέβαια, σε άλλες γλώσσες υπάρχουν οι λέξεις παραιτούμαι και πάω σπίτι μου, αλλά εμείς είμαστε μπροστάρηδες, ρε μπρο, δεν είμαστε κότες να παραιτούμαστε με το πρώτο φονικό. Εντάξει, ήταν μεγάλη γκαντεμιά, αλλά και ξανά προς τη δόξα τραβάμε. Να μας ξαναψηφίσετε να τα σενιάρουμε τα τρένα, όλα θα γίνουν, έχει ο Θεός. 

Θα σας πω και κάτι αλλά δεν θέλω να το πάρετε προσωπικά. Νομίζω έχουμε γίνει καρφί στον οφθαλμό σας, αγαπητοί Ευρωπαίοι βουλευτές και μη, σας εκνευρίζουμε γιατί παρά τη διαχρονική πενία μας, παρά το γεγονός ότι δύο αιώνες τώρα χρωστάμε παντού (και της Μιχαλούς), εμείς εφηύραμε τη δημοκρατία, ρε φλούφληδες! Πώς τολμάτε λοιπόν να ισχυρίζεστε ότι η δημοκρατία η δικιά μας, η αυθεντική, η απελασιόν κοντρολέ πάσχει; Εντάξει, μπορεί να είναι λίγο ματιασμένη. Καλό θα ήταν να την ξεματιάσουμε αλλά έχει πάει το λάδι στα ύψη στο σούπερ μάρκετ και δεν βγαίνουμε, μάνα μου.