Η δολοφονία του Αντώνη Καρυώτη, η απεργία της ΠΝΟ και η ανακοίνωση που εξέδωσαν.
Σήμερα η Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία, το συνδικαλιστικό όργανο το οποίο εκπροσωπεί και τους συλληφθέντες για τον πνιγμό του Αντώνη Καρυώτη, απεργεί. Δεν συνηθίζεται οι συνάδελφοι κατηγορουμένων για ένα έγκλημα να διαμαρτύρονται για το έγκλημα, αλλά εδώ η διαμαρτυρία μοιάζει να έχει μια βάση καθώς οι συνδικαλιστές ναυτικοί μοιάζει να βρήκαν τον ένοχο του εγκλήματος. Και δεν είναι οι συνάδελφοί τους.
Τουλάχιστον αυτό κατάλαβα από την ανακοίνωση που εξέδωσαν την οποία ολόκληρη μπορείτε να διαβάσετε εδώ και στην οποία δεν υπάρχει ούτε μισή λέξη καταδίκης ή απαξίωσης για τους ανθρώπους που, χάρη σε μια κάμερα, τους είδαμε με τα ματάκια μας να σπρώχνουν το θύμα στον υγρό του τάφο. Άλλωστε, σύμφωνα με την ανακοίνωση της Π.Ν.Ο., το επίμονο σπρώξιμο είναι μια «επιλογή που έκαναν οι εμπλεκόμενοι» σε ένα «τραγικό συμβάν».
«Τραγικό συμβάν» για το οποίο οι πραγματικοί ένοχοι είναι «η μη τήρηση των κανόνων» (πράγμα που είναι σωστό, αλλά χωρίς κανένα νόημα αν αδιαφορήσουμε εντελώς για το ποιοι είναι αυτοί που δεν τηρούν τους κανόνες) και η κούραση. Επειδή μπορεί να νομίζετε ότι έχει γίνει κάποιο τυπογραφικό λάθος το ξαναγράφω: η κούραση.
«Το πάγιο καθεστώς της υπερεργασίας των Ναυτικών μας (οι ίδιοι το γράφουν με κεφαλαίο) και η παραβίαση των ορίων και ωρών απασχόλησης και ανάπαυσης από τον μη εξορθολογισμό των δρομολογίων, οδηγούν μαθηματικά στη διακινδύνευση της ασφάλειας των ίδιων των πλοίων, των επιβατών και των δρομολογίων» διαβάζω στην ανακοίνωση για την απεργία που γίνεται με αφορμή το φονικό και δεν θα ήταν άδικο αν κανείς έλεγε ότι οι συνδικαλιστές ναυτικοί έπαθαν Βαρβιτσιώτη. Γιατί η ανακοίνωσή τους βγήκε με αφορμή ένα περιστατικό στο οποίο υπάρχουν δράστες και θύμα που ξεχωρίζουν με σαφήνεια. Γιατί ξέρουμε (ή τουλάχιστον ξέραμε μέχρι τώρα) ότι κανείς δεν σπρώχνει με επιμονή έναν επιβάτη για να τον πετάξει έξω από το πλοίο από κούραση. Γιατί η φράση «είμαι τόσο κουρασμένος που θα σκοτώσω» βγάζει νόημα μόνο αν τη λέει καπετάνιος λίγο πριν τον πάρει ο ύπνος στη γέφυρα.
Φαντάζομαι όλοι οι συμπολίτες που, δικαίως, εκνευρίστηκαν με τον εντελώς ανόητο συμψηφισμό του Βαρβιτσιώτη εκνευρίζονται το ίδιο με την προσπάθεια του συνδικαλιστικού οργάνου των κατηγορουμένων να μεταθέσει την ευθύνη για την πράξη τους.
Προφανώς και μόνο για το ότι είχε προσλάβει και άφηνε να έρχονται σε επαφή με το κοινό τέτοιοι άνθρωποι η εταιρεία είναι ένοχη. Προφανέστερα ευθύνεται για την εργασιακό ήθος που είχε εμφυσήσει στους υπαλλήλους της. Και ναι, όσοι έχουν ταξιδέψει στο Αιγαίο έχουν πολλά να πουν για τις ναυτιλιακές εταιρείες και τον τρόπο με τον οποίο παρέχουν τις υπηρεσίες τους και ελάχιστα από αυτά είναι καλά. Όμως το να αγνοούμε τα χέρια που έσπρωξαν ξανά και ξανά και να προσπαθούμε να μετατρέψουμε τους δράστες σε θύματα πάει πολύ. Ακόμα και για συνδικαλιστές. Και μπράβο τους.
