Ο γιος του μαντιναδολόγου Λευτέρη Καλομοίρη 62 ετών είπε στην απολογία του: «Είχα έναν άγιο πατέρα και τον έχασα. Ο ήλιος μου ανέτειλε και έδυε μέσα από τα μάτια του. Η απώλειά του έχει επισκιάσει τα πάντα. Τα τελευταία τρία χρόνια της ζωής μου είμαι έγκλειστος. Δεν πέρασε ούτε ένα βράδυ να μη μου κάνει συντροφιά ο αφέντης μου. Με αγκαλιάζει, μου μιλά γλυκά, μου λέει μαντινάδες με συντροφεύει». Στη συνέχεια υποστήριξε ότι η «πρωτόδικη απόφαση με εξισώνει με έναν δολοφόνο».
Για τα γεγονότα της μοιραίας νύχτας, ο κατηγορούμενος περιέγραψε ότι μετά τον αρχικό καυγά με τον Ξυλούρη, πήρε το όπλο που υπήρχε σε συρτάρι του σπιτιού, λειτουργώντας υπό το καθεστώς φόβου: «Φοβόμουνα πως θα γυρίσει να μας γαζώσει. Λειτούργησα από ένστικτο αυτοσυντήρησης». Σε ό,τι αφορά τη δολοφονία, ο Καλομοίρης υποστήριξε πως άκουσε φωνές «Παναγια μου τον Λευτέρη». «Τον πατέρα μου τον είδα κάτω με μια σφαίρα στην καρδιά. Η εικόνα του νεκρού πατέρα μου, στοιχειώνει τα βράδια, τις μέρες, τη σκέψη μου. Πάτησα τη σκανδάλη όσο πιο γρήγορα κι όσο πιο δυνατά μπορούσα. Εγώ τα έχω χάσει όλα. Κερδισμένος δεν βγαίνω από δω και συνέχισε λέγοντας "Εγώ τα έχω χάσει όλα, κερδισμένος δεν βγαίνω από δω μέσα"».
Ο κατηγορούμενος βαθιά συγκινημένος συνέχισε λέγοντας «όταν άκουσα τις φωνές κατάλαβα ότι χάνω τον πατέρα μου κι έτρεξα όσο πιο γρήγορα μπορούσα. Έφτασα όσο πιο γρήγορα γινόταν αλλά δεν μπορούσα να δω κάτι από τον κόσμο που ήταν μπροστά. Ο πρώτος που είδα ήταν ο Ξυλούρης αλλά τον πατέρα μου δεν τον είχα δει ακόμα. Δεν ασχολήθηκα με τον Ξυλούρη τον πατέρα μου έψαχνα και τότε τον είδα πεσμένο κάτω. Η εικόνα του νεκρού μου πατέρα μου στοιχειώνει τις σκέψεις, είναι μόνιμα αποτυπωμένη στο μυαλό μου. Όταν είδα τον πατέρα μου ανήμπορο να μιλήσει λειτούργησα ενστικτωδώς και πάτησα τη σκανδάλη». Ο κατηγορούμενος συνέχισε λέγοντας ότι «εγώ ζητάω από το δικαστήριο να μου αποδώσει τις ευθύνες που μου αναλογούν. Έχω ευθύνες εκείνο το βράδυ αλλά δεν ισχύει ότι πήγα κάτω από το σπίτι του Ξυλούρη» ενώ ισχυρίστηκε ότι «δεν είχα εξοικείωση με τα όπλα δεν έχω παίξει ποτέ ούτε μπαλωθιά. Δεν είχα ψυχραιμία, αν είχα δεν θα το έκανα. Έτρεμα ολόκληρος, φοβόμουν σε όλο το περιστατικό. Δεν είχα οργή καθόλου αυτός συνέχισε να με ψάχνει. Η κτηματική διαφορά ανάμεσα στον πατέρα μου και τον Ξυλούρη για εμένα ήταν ασήμαντη αφορμή αλλά για εκείνον μάλλον δεν ήταν».
Σε ό,τι αφορά τις διαφορές που είχε ο πατέρας του με τον Ξυλούρη, έκανε λόγο για μια ασήμαντη κτηματική διαφορά για ένα κομμάτι γης που σε άλλον να το χάριζαν δεν θα το έπαιρνε, αλλά για τον Ξυλούρη ήταν όλη του η ζωή. «Δεν μ’ ενδιέφεραν τ’ Ανώγεια. Δεν με ενδιέφεραν τα κτηματικά. Είχα χαράξει τον δρόμο μου. Είχα βρει τον άνθρωπό μου. Είχα αγοράσει ένα μαγαζί τέσσερις μήνες πριν. Δούλεψα από 15 χρονών. Μάτωσα, ίδρωσα, για να σπουδάσουν οι αδερφές μου».
Ο κατηγορούμενος ολοκλήρωσε την απολογία λέγοντας χαρακτηριστικά «στον επικήδειο του πατέρα μου η αδερφή μου είπε ότι εμείς σήμερα θρηνούμε δυο νεκρούς το ίδιο θα πω και εγώ σήμερα. Η δικογραφία αναφέρει ότι έχει και τον πατέρα μου. Στο πρωτόδικο δικαστήριο το ξέχασαν αυτό δεν το ήθελα μακάρι να γύριζα τον χρόνο πίσω εκείνο το βράδυ, ήθελα να αφαιρέσω τη ζωή μου δεν το έκανα και αυτό πληρώνω τώρα. Το βάρος της ψυχής και εύχομαι να καταφέρω να βγω από τα σκοτάδια μου».
